Երեւանն էլ կդառնա Ալիեւի «մշակութային կենտրո՞ն». ԶԱՐՄԱՆՔ
ԶարմանքՆիկոլի օրոք կառավարական տարբեր կառույցներում աննկատ տեղաշարժեր արած ՌՈՄԱՆՈՍ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԸ, որն այս օրերին ժամանակավորապես կառավարում է ՀԷՑ-ը, «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության վարչության նիստից առաջ բառացիորեն փախավ լրագրողներից։ Ակնհայտորեն խուսափելով լրագրողական հարցերից՝ Պետրոսյանն ընդամենը ասաց. «Մեկնաբանություն չունեմ։ Շուտով մամուլի ասուլիս եմ տալու»։ Զարմանալ կարելի է՝ եթե մեկնաբանություն չունի, ապա ինչի՞ մասին է պատրաստվում ասուլիս տալ։ Մեկնաբանություն չունեցող մարդը սովորաբար լռում է, բայց, ինչպես տեսնում ենք, պարոն Պետրոսյանը ոչ միայն չի լռում, այլեւ պատրաստվում է հրավիրել մամուլի ասուլիս։ Այսինքն՝ կա թեմա, կա ասելիք, բայց այն, ինչ պետք է ասվեր հրապարակավ ու լրագրողների հարցերին ի պատասխան, կրկին թողնվում է «շուտով»-ին։ Ուշագրավ է, որ խոսքը հենց ՀԷՑ-ի մասին է՝ մի համակարգ, որն իր բնույթով եւ նշանակությամբ անմիջականորեն առնչվում է հանրության հարյուր հազարավոր սպառողների հետ։ Եվ հենց այստեղ է առաջանում միակ հարցը՝ ուղղված Պետրոսյան Ռոմանոսին՝ ինչպե՞ս եւ ինչո՞ւ ՀԷՑ-ը «խլվեց»:
Ժամանակին հայտարարում էր, թե հոգեւորականների նկատմամբ ունի «շատ որոշակի վերաբերմունք», բայց արի ու տես՝ այս իշխանություններն այնքան անաստված են, որ նրանց օրոք նույնիսկ անհավատ անկախ պատգամավոր ՀՈՎԻԿ ԱՂԱԶԱՐՅԱՆՆ է սկսել հավատալ: Այո՛, ճիշտ եք կարդում։ Իշխանական պատգամավոր, երբեմն էլ «մենակով ողջ ընդդիմությանը պատասխան տալու պատրաստ» Աղազարյանը, հիմա արդեն Միքայել սրբազանի կողմից է, գրեթե՝ աշակերտի ակնածանքով։ Պարոն Աղազարյանը խոստովանում է, որ Միքայել Սրբազանի հետ ընդամենը երկու անգամ է հանդիպել՝ մեկ անգամ լրատվամիջոցներից մեկի տաղավարում, մեկ էլ՝ մի քանի օր առաջ՝ արդեն կալանավայրում։ Ու այդ երկու հանդիպումը, ինչպես երեւում է, բավական են եղել, որ նախկին իշխանական պատգամավորն իսկապես սկսի հավատքի ճանապարհով քայլել։ «Սրբազան, եթե հանկարծ երբեւէ ես դառնամ հավատացյալ, իմացեք, որ այդտեղ ձեր ներդրումը անչափ մեծ է»,- Աղազարյանի խոսքերն են ուղղված Միքայել սրբազանին։ Ի՞նչ ասես, երեւի, իսկապես մոտենում է «հայտնության ժամանակը» եւ նման իշխանությունն էլ սատանայի վերջին սադրանքն է:
Այն, ինչ նախկինում համարում էինք աբսուրդ, հիմա արդեն վերածվում է օրակարգի։ Ադրբեջանում պաշտոնապես առաջարկել են Հայաստանի տարածքով անցնող այսպես կոչված «միջանցքն» անվանել Իլհամ Ալիեւի անունով։ Ու սա կատակ չէ։ Սա «եղբայրական» հայտարարություն է՝ հնչեցրած Ադրբեջանի Միլի Մեջլիսի առաջին փոխնախագահ ԱԼԻ ԱՀՄԵԴՈՎԻ կողմից հատուկ նիստի ժամանակ, որը նվիրված էր ո՛չ ավել, ո՛չ պակաս՝ «Վաշինգտոնյան համաձայնագրեր. խաղաղ դիվանագիտության եւ իմաստուն ղեկավարության հաղթանակ» թեմային։ Ի՞նչ է սա նշանակում։ Եթե այսպես շարունակվի, ապա շուտով Երեւանը կդառնա Ալիեւի «մշակութային կենտրոն», Գորիսը՝ նրա արձանների պուրակ, իսկ Հայաստանը՝ անցողիկ մի տարածք, որի վրա էլ անունը կհորինեն Բաքվից։ Ահմեդովը համեմատում է. «Ինչպես Բաքու-Թբիլիսի-Ջեյհան խողովակաշարը կրում է Հեյդար Ալիեւի անունը, այնպես էլ Զանգեզուրի միջանցքը պետք է կրի նախագահ Իլհամ Ալիեւի անունը»։ Լո՞ւրջ… Իհարկե, չի բացառվում, որ եթե վաղը հայտարարվի, որ Երեւան-Մեղրի ճանապարհը պետք է վերանվանվի «Հեյդար Ալիեւի պողոտա», ապա մի քանի կառավարական պաշտոնյա կասի՝ «դե, կարեւոր չէ անունը, կարեւորը՝ ճանապարհ լինի»։
ԶԱՐՄԱՑԱԾ Է «ԻՐԱՎՈՒՆՔ»-Ը