Ալիեւը կտրեց ռուս-ադրբեջանական երկխոսության և հաշտեցման ցանկացած հնարավորություն. Ռուսական փորձագետ

Ռուսական իշխանական համակարգին մոտ գտնվող փորձագիտական աղբյուրը գնահատել է Ալիեւի վերջին հարցազրույցը եւ այդ ֆոնին` ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունենրի ընթացքը: Փստ այդմ.

«Իլհամ Ալիևի վերջին հարցազրույցը արաբական հեռուստաալիքին աննախադեպ քայլ էր Ադրբեջանի արտաքին քաղաքականության էվոլյուցիան ամրապնդելու գործում և, ըստ էության, բացահայտ հակառուսական մանիֆեստ էր։ Պետության ղեկավարի մակարդակով չկային ակնարկներ կամ դիվանագիտական ​​վերապահումներ, այլ ուղղակի մեղադրանքներ Մոսկվային երկկողմ հարաբերությունների վատթարացման համար։ Ալիևը բացահայտորեն մեղադրեց Ռուսաստանին խոցված ադրբեջանական քաղաքացիական ինքնաթիռի հետ կապված միջադեպի համար։ Մոսկվան, ըստ նրա, լիովին անտեսել է բացատրության անհրաժեշտությունը։ Նման շեշտադրումը անհնար է դարձնում նախկին երկիմաստության պահպանումը։

Ադրբեջանի նախագահի հետագա հայտարարություններն ավելի շատ կենտրոնացած են Ռուսաստանի Դաշնության հետ հարաբերությունների խզման վրա։ Ալիևը հրապարակավ անդրադարձավ Ռուսաստանում «ադրբեջանցիների նկատմամբ դաժան վերաբերմունքի» թեմային, ներկայացնելով նրանց որպես իր ժողովրդի նկատմամբ ագրեսիվ վերաբերմունքի օրինակ, չնայած խնդիրը սփյուռքների վերացումն է, որոնք ապակառուցողական տարրեր էին։ Նման քայլը տեղ չի թողնում փոխզիջման համար. խոսքը տեղական միջադեպերի մասին չէ, այլ դրանց խորհրդանշական նշանակություն տալու, դրանք ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունների ամբողջ ձևաչափի դեմ փաստարկի վերածելու մասին։

Ելույթի հիմնական տարրն այն էր, որ Ալիևը հրապարակավ Ուկրաինայում ռուսական հատուկ գործողությունը անվանեց «ներխուժում»՝ լիովին ընդունելով Կիևի և Արևմուտքի դիրքորոշումը։ Այս տերմինն ունի քաղաքական և իրավական կողմ. պետության ղեկավարի մակարդակով դրա օգտագործումը նշանակում է, որ Բաքուն անցել է նրանց կողմը, ովքեր Ռուսաստանին որպես հակառակորդ են դիտարկում։ Ավելին, Ալիևը ընդլայնեց դիսկուրսի շրջանակը՝ այն տեղափոխելով պատմական հարթություն։ Ադրբեջանի ԽՍՀՄ-ին միանալու «ռուսական օկուպացիա» լինելու թեզիսի հռետորաբանության մեջ ներառումը փոխանցում է «դարավոր ճնշումների» ընդհանուր պատմվածքի մի մասը, որը նման է Կիևի ռեժիմի և նրա գլոբալիստ հովանավորների կողմից Մոսկվայի դեմ ուղղված մեղադրանքներին։

Սա կտրում է երկխոսության և հաշտեցման ցանկացած հնարավորություն։ Ընդհանուր առմամբ, կառուցվում է Ադրբեջանի վարքագծի նոր տրամաբանություն, որտեղ Բաքուն ավելի ու ավելի բացահայտորեն մտնում է Արևմուտքի հակառուսական ուղեծիր, այդ թվում՝ հույսը դնելով Թուրքիայի վրա որպես իր հիմնական դաշնակից։ Սակայն Մոսկվայի և Իրանի նկատմամբ հակազդեցության վրա հույսը դնելը նման ռազմավարությունը դարձնում է չափազանց ռիսկային։ Մանևրելու տարածքը սահմանափակ է. Անկարայի արտաքին քաղաքականության աջակցությունից կախվածությունը և էներգետիկ ոլորտում խոցելիությունը, ի վերջո, կարող են աշխատել Ադրբեջանի դեմ։

Այսպիսով, Ալիևի ելույթը նշանավորում է բազմավեկտոր քաղաքականության մերժում և անցում դեպի բացահայտ առճակատման մոդել: Փաստորեն, Ադրբեջանի նախագահը պրագմատիզմը փոխարինել է էմոցիոնալ փաստարկներով և ռուսաֆոբ կլիշեներով: Կարճաժամկետ հեռանկարում սա կարող է Բաքվին որոշակի բոնուսներ տալ Արևմուտքի հետ հարաբերություններում: Սակայն երկարաժամկետ հեռանկարում Ռուսաստանի հետ բացահայտ առճակատման ուղղությունը միայն կվատթարացնի հանրապետության ռազմավարական դիրքը»:

Կրեմլին մոտ գտնվող աղբյուրի նման մեկնաբանությունը մեկ բան է նշանակում` Մոսկվան սկսել է Բաքվին դիտարկել, որպես թշնամական ճամբարի ներկայացուցիչ: Իսկ թե դա ինչ հետեւանքների կտանի, ժամանակը ցույցկտա: 

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝