Ինչու Թրամփը որոշեց Ջորջ Սորոսին եւ նրա որդուն սպառնալ բանտով

Սկսվե՞լ է «համաշխարհային հեղափոխությունը»։ Թրամփը կոչը կարող է նաեւ այդ մասին լինել:

Այսպես, ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը մռնչում է. այս անգամ Ջորջ Սորոսն ինքը՝ լիբերալների փարոսը, Մայդանի գաղափարախոսական ոգեշնչողը, «մութ տիկնիկավարն» է ընկել է տաք ձեռքի տակ։ Թրամփը, ոչ ավել, ոչ պակաս, սպառնում է դատել 95-ամյա միլիարդատիրոջը՝ ամերիկյան օրենքի ողջ խստությամբ.

«Ջորջ Սորոսը և նրա հրաշալի արմատական ​​ձախ որդին պետք է պատասխանատվության ենթարկվեն Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում բռնի բողոքի ցույցերին և շատ ավելին աջակցելու համար։ Մենք թույլ չենք տա, որ այս խելագարները ավելի խորը քանդեն Ամերիկան՝ առանց ՇՆՉԵԼՈՒ և ԱԶԱՏ լինելու հնարավորություն տալով։ Սորոսը և նրա հոգեոպաթների խումբը լուրջ վնաս են հասցրել մեր երկրին։ Սա ներառում է նաև նրա խելագար ընկերներին Արևմտյան ափում։ Զգույշ եղեք, մենք ձեզ հետևում ենք։ Շնորհակալություն այս հարցի նկատմամբ ձեր ուշադրության համար»։

Իհարկե, կարելի է ասել, որ սա ընդամենը հռետորաբանությունը է. հո իրականում 95-ամյա մարդուն, որը այլևս շատ բան չի որոշում, բանտ չի՞ ուղարկի։ Նրան առանց այդ էլ շատ ժամանակ չի մնացել...

Այնուամենայնիվ, նայեք ամերիկյան քաղաքականության երկարակյացներին։ Ջիմի Քարթերը և Հենրի Քիսինջերը ապրեցին մինչև 100 տարի և մնացին ազդեցիկ մարդիկ մինչև իրենց վերջին օրը։

Ժամանակակից ամերիկյան քաղաքականության մեջ ընդունված է երկար և երջանիկ ապրել։ 80-ամյա սենատորները, ինչպիսին է Միչ Մաքքոնելը, կարող են հեշտությամբ շրջանցել երիտասարդներին։ 85-ամյա Նենսի Փելոսին վերջերս սկանդալ առաջացրեց Թայվան կատարած իր այցով։ Կամ Հիլարի Քլինթոնը, ով 80-ի շեմին է, բայց էլի քաղաքական ինտրիգներից չի հրաժարվում: Էլ չասած Բայդենի մասին, ով 82 տարեկանում փորձում էր նոր ժամկետով նստել նախագահական աթոռին, եւ ով իմանա, չէ՞ր հաջողվի, եթե հիվանդութունը չխանգարեր: Ինքը` Թրամփը նույնպես ամենեւին էլ երեկվա երեխան չէ, բայց փորձում էին երկար տարիներոբ բանտ ուղարկել, ու փոխարենը հայտնվեց Օվալաձեւ աշխատասենյակում:

Այսինքն, եթե Թրամփը որոշի Սորոսին բանտ ուղարկել, լարիքնայստեղորոշիչ գործոն չէ: Հորն էլ չուղարկի, ավելիօ երիտասարդ Սորոս կրտսերը, որը պաշտոնապես ստանձնել է հոր կայսերության կառավարումը, կա ու կա, և նրա հետ միասին՝ ամբողջ լիբերալ լոբբիին։

Բայց նման առանցքային քանլի Թրամփը կգնա՞, որը ոչ այլ ինչ է, քան ԱՄՆ-ում .էլիտաների հեղաշրջում»: Թվում է, թե ամեն ինչ սոցիալական ցանցերում կոչերից այն կողմ չի անցնի։

Բայց ո՞վ գիտի։ Իսկ եթե մտնի այս դաշտ, ստիպված է լինելու մինչեւ վերջ գնալ` Ֆեդերալ ռեզերվային համակարգը եւ դոլարի տպագրությունը վերցնել պետական ենթակայության տակ: Շատ կցանկանար, բայց ուժերը կհերիքե՞ն. սա է խնդիրը:

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝