Առաջարկում եմ վերանայել արցախահայության իրավունքների պաշտպանության ձեւաչափը. Հակոբյան

Ազատության հրապարակում օրերս տեղի ունեցավ ի պաշտպանության արցախցիների իրավունքների հանրահավաք, որը շարունակվեց նստացույցով: Արցախցիների իրավունքների պաշտպանության խորհուրդն էլ, որպես կազմակերպիչ, հանդես է եկել նստացույցը դադարեցնելու որոշմամբ: Իրականում ի՞նչ է տեղի ունեցել, եւ արդյո՞ք իշխանության որեւէ ներկայացուցիչ կամ պատկան մարմին արձագանքել է արցախահայության խնդիրներին՝ «Իրավունքը» պարզել է Արցախի «Արդարություն» խմբակցության պատգամավոր ՄԵՏԱՔՍԵ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻՑ:

— Այն, ինչ տեղի է ունենում, նորություն չէ եւ միաժամանակ անսպասելի է։ Սակայն այդ ամենը նաեւ դառնում է անհասկանալի։ Շուտով կլրանա երկու տարի այս իրավիճակի սկսվելուց, ինչը ժողովրդին թվում է անիմաստ, խճճված եւ անլուծելի։ Ժամանակ առ ժամանակ քաղաքացիական հասարակությունը եւ մի շարք ակտիվ խմբեր փորձում են որեւէ քայլ կատարել՝ հույսով, որ որոշ ճնշումների արդյունքում հնարավոր կլինի հասնել հաջողության։ Բայց ամեն ինչ գալիս է հենց սրանից. մարդիկ դեռեւս հույս ունեն, թե հնարավոր է որեւէ ձևով՝ ճնշման, պահանջի կամ շարժման միջոցով, այս իշխանություններից հայանպաստ որոշումներ ակնկալել։

Դրա վկայությունն են նաեւ վերջին շրջանում ձեւավորված կազմակերպությունները, խորհուրդները, ՀԿ-ները, որոնք փորձում են համախմբել արցախահայությանը եւ ոչ միայն։ Օրերս խորհրդի անդամներից մեկը նշեց, որ Արցախը պետք է դառնա համահայկական օրակարգի մի մաս, ինչը, իհարկե, կարեւոր շեշտադրում է։ Ես կարծում եմ, որ այս իրավիճակի արմատները գալիս են թե՛ քաղաքական փորձի պակասից, թե՛ որոշակի ինքնախաբեությունից։ Իրականում մենք կանգնած ենք իրավիճակի առաջ, երբ Արցախը եւ արցախահայությունը դարձել են նպատակային տարածքային քաղաքականության զոհ։ Այսինքն՝ Հայաստանի ներկայիս իշխանությունների ռազմավարությունը, կարելի է ասել, ուղղված է նրան, որպեսզի Արցախն այլեւս չլինի քաղաքական օրակարգում, արցախահայությունն ամբողջությամբ տեղափոխվի, եւ հարցը փակված համարվի։

Հենց այդ պատճառով էլ տեղի ունեցող մի շարք միջոցառումներ՝ քաղաքականորեն չհաշվարկված, վատ մտածված, հաճախ ավելի շատ վնասում են, քան օգուտ բերում։ Իրավիճակն այնպիսին է, որ նման փոքր քայլերով՝ առանց հստակ ռազմավարության, պարզապես անհնար է դիմակայել իշխանությունների լուրջ գործիքակազմին։

Ես նաեւ առաջարկում եմ վերանայել արցախահայության իրավունքների պաշտպանության ձեւաչափը։ Կարելի է այն դարձնել համընդգրկուն քաղաքական կոնսուլտացիաների ձեւով՝ համագործակցելով թե՛ արցախյան, թե՛ հայաստանյան քաղաքական ուժերի, Ազգային ժողովի ընդդիմադիր խմբակցությունների հետ։ Այս համագործակցությունը կարող է զսպել հապճեպ քայլերը եւ ապահովել ավելի համակարգված մոտեցում։

ԴԻԱՆԱ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ

Հ.Գ.- Հարցազրույցի շարունակությունը կարդացե՛ք թերթի առաջիկա համարներից մեկում:

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝