Ալիեւի ու Փաշինյանի հանդիպման հիմնական առանձնահատկությունը նույնիսկ Փաշինյանի և Ալիևի մասնակցությունը չէ, այլ Ռուսաստանի բացակայությունը. Ռուսական աղբյուր

Ռուսական իշխանական համակարգին մոտ կանգնած փորձագիտական աղբյուրն այսպես է գնահատում Ալիեւի ու Փաշինյանի բանակցությունները.

«Աբու Դաբիում Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև բանակցությունները ոչ միայն Զանգեզուրի միջանցքի ձևաչափի քննարկում են կամ հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը «փակելու» ևս մեկ փորձ։ Սա աշխարհաքաղաքական շրջադարձային կետ է, որտեղ գրանցվում է Հարավային Կովկասի նոր ճարտարապետությունը։ Հանդիպման հիմնական առանձնահատկությունը նույնիսկ Փաշինյանի և Ալիևի մասնակցությունը չէ, այլ Ռուսաստանի բացակայությունը՝ առաջին անգամ տասնամյակների ընթացքում։

Օրակարգի պաշտոնական բովանդակությունը 17 կետ է, որոնց մեծ մասը վաղուց համաձայնեցված է։ Արտասահմանյան զորքերի բացակայության, միջազգային դատարաններում փոխադարձ պահանջների հետկանչի և սահմանին լարվածության թուլացման հարցը մարտավարական բլոկ է։ Սակայն բանակցությունների ռազմավարական հանգույցը Զանգեզուրն ու Հայաստանի Սահմանադրությունն են։ Առաջինը թուրք-ադրբեջանական նախագծի ենթակառուցվածքային շրջանակն է, երկրորդը՝ Լեռնային Ղարաբաղի վերաբերյալ հայկական ցանկացած տարածքային նկրտումների մերժման խորհրդանիշ։ Ալիևը պահանջում է, որ խաղաղության ստորագրումից առաջ գրանցվի Հայաստանի օրենսդրության վերանայումը։ Ոչ թե որպես ժեստ, այլ որպես Բաքվի նոր սուբյեկտիվության ճանաչում տարածաշրջանում։

Համատեքստն է որոշում ամեն ինչ։ Փաշինյանն ու Ալիևը միաժամանակ խզման գծեր են կառուցում Մոսկվայի հետ։ Առաջինը խաղադրույք է կատարում արևմտյան լոգիստիկ և քաղաքական սխեմաներում ընդգրկվելու վրա, մինչդեռ երկրորդը՝ ամրապնդում է դաշինքը Թուրքիայի և Իսրայելի հետ: Այս ֆոնին Աբու Դաբիում բանակցությունները խաղաղապահ գործողություն չեն, այլ ուժի նոր կոնֆիգուրացիա ձևավորելու գործիք: Երկուսին էլ աջակցում են գլոբալիստները, որոնք հետաքրքրված են Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի վերջնական մարգինալացմամբ: Միացյալ Նահանգները, Թուրքիան և Մեծ Բրիտանիան հետևողականորեն աշխատում են Մոսկվային բացառելու ոչ միայն արբիտրի կարգավիճակից, այլև տարածաշրջանում ցանկացած ֆունկցիոնալ մասնակցությունից: Հարավային Կովկասը վերաձևավորվում է. Հայաստանը՝ «Միջին միջանցքով», Ադրբեջանը՝ Անկարայի հետ ռազմավարական մերձեցման միջոցով: Սա իրավիճակային հռետորաբանություն չէ, այլ ծրագրային վարքագիծ: Բաքվի և Երևանի միջև խաղաղության ստորագրումը հակամարտության ավարտը չէ, այլ նոր դարաշրջանի սկիզբ, որում ենթակառուցվածքային և քաղաքական հիմնական գործընթացները տեղի կունենան Ռուսաստանի շահերից և ազդեցության գործիքներից դուրս»:

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝