Երբ Սորոսի բեմից հարձակում են գործում Սուրբ Սեղանի վրա

Հայ Առաքելական Սուրբ եկեղեցու եւ հոգեւորականների դեմ արդեն օրեր շարունակ իրականացվող իշխանական «դիվերսիային», որն ուղեկցվում է զրպարտություններով, վիրավորանքներով, միացավ նաեւ Նիկոլ Փաշինյանի կողակից Աննա Հակոբյանի «Կրթվելը նորաձեւ է» արշավի «դասախոս», Տիկնիկային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար ՌՈՒԲԵՆ ԲԱԲԱՅԱՆԸ: Դե, իհարկե, որտեղ մի կեղտոտ թեմա, կրակին յուղ լցնողը Բաբայանը պետք է լինի, դրա համար էլ թերեւս Փաշինյան ընտանիքին պատկանող լրատվականի «սիրելի հերոսն» է:

Ի՞նչ է ասում նա: Խելացի դեմքի արտահայտությամբ հայտարարում է, թե եկեղեցու դերը մարդու ճանապարհը դեպի Աստված ցույց տալն է, մինչդեռ այսօր նույն եկեղեցին զբաղված է հազարումի գործով, բայց ոչ այս առաքելությամբ:

Վերջին օրերին այնքան զրպարտչական քարեր են նետվել եկեղեցու ուղղությամբ, որ անգամ նման բովանդակությամբ ելույթներին հակադարձելն է դարձել անիմաստ: Բայց չենք կարող չանդրադառնալ նրան, թե ով ինչից է խոսում, եւ ինքն իր գործունեությամբ ինչով է զբաղված:

Նույնիսկ եթե արհեստական բանականությանը հարցնես, կասի, որ Տիկնիկային թատրոնի առաքելությունը երեխաներին ծանոթացնելն է արվեստին, օգնելը ձեւավորել ճաշակ, պատկերացումներ բարու եւ չարի մասին, այն հաճախ պետք է բեմադրի ազգային հեքիաթներ ու ժողովրդական պատմություններ՝ դաստիարակելով հայրենասիրություն ու պահպանելով մշակութային ինքնությունն ու ավանդույթները։ Իսկ ի՞նչ ունենք իրականում` մի մշակութային օջախ, որտեղ գեղարվեստական ղեկավարը զբաղված է հազարումի գործով, բայց ոչ իր բուն առաքելությամբ: Կամ էլ իր հազարումի գործն այնքան ցցուն է, որ բուն առաքելությունն էլ մնում է աննկատ ու լուսանցքում:

Այսպիսով՝ եկեղեցականների վարքն ու բարքն է այսօր քննում մի անձ, որը 2019 թվականին Տիկնիկային թատրոնի տանիքի ներքո որոշել էր թույլ տալ, որ գեյ-շոու ցուցադրվի, «Պարադա» համասեռամոլների մասին պատմող ֆիլմը ներկայացվի: Այնուհետեւ մեծ աղմուկ բարձրացավ, որ նույն թատրոնում որոշել էին հարթակ տրամադրել սատանիստական թեմատիկայով եւ հակակրոնական ատրիբուտներով հայտնի մի խմբի՝ համերգի համար: Ժամանակին նույնիսկ մշակութային կուլիսներում կատակում էին. «Այս անգամ է՞լ Բաբայանը չի ուսումնասիրել, թե ում է դահլիճ տրամադրում»: Ամեն անգամ պատճառաբանությունը նույնն էր, Բաբայանն էլ` անուղղելի:

Նույն Ռուբեն Բաբայանն էր մեծ ոգեւորությամբ սատարում «Ոսկե ծիրան» կինոփառատոնում տեղ գտած համասեռամոլների մասին պատմող երկու ֆիլմերին: Էլ չասենք, թե նա ժամանակին ինչպիսի մտքեր է արտահայտել թուրքին ու ադրբեջանցուն ներելու մասին: Եվ, ի վերջո, նա էր տարիներ շարունակ Սորոսի պետականաքանդ գործունեությունն արդարացնող ու գովերգող առաջամարտիկը եւ Սորոսի Բաց հասարակության հիմնադրամներ-Հայաստանի տնօրենների խորհրդի անդամը՝ մինչեւ 2020 թվականը ներառյալ: Իսկ արդեն 2022 թվականից Սորոսի հիմնադրամի հենքի վրա ստեղծված՝ «Ժողովրդավարության զարգացման հիմնադրամի» (ԺԶՀ) հոգաբարձուների խորհրդի անդամ է:

Ի դեպ, վերադառնալով Ռուբեն Բաբայանի կողմից եկեղեցու հասցեին հնչեցրած դատողություններին՝ անդրադառնանք նրա այն մտքին, թե՝ եկեղեցին քահանայի սեփականությունը չէ, որ չընդունի այս կամ այն անձին, նույնն է՝ բժիշկը ասի՝ «նիկոլականին» չեմ ընդունում: Հիմա հարց՝ իսկ եթե այդ «նիկոլականը» հայհոյի, քարեր նետի բժշկի վրա, նրան մեղադրի սրբապղծության եւ մանկապղծության մեջ, ի՞նչ պետք է անի Հիպոկրատին երդում տվածը: Կամ՝ լավ, հոգեւորականն ու բժիշկն էլ մի կողմ, որքան էլ Տիկնիկային թատրոնն իր սեփականությունը չէ, Բաբայանը թույլ կտա՞ թատրոն ներխուժել դերասանին հայհոյողին ու վիրավորողին, ներկայացման բնականոն ընթացքը խաթարողին: Իսկ գուցե պետք չէ՞ լինել Հռոմի պապից ավելի կաթոլիկ: Թեպետ այս ամենում Բաբայանը մեղք չունի, ինչպես ասում են՝ «կուզիկին միայն գերեզմանը կուղղի», մեղավորը թատերական հանրույթն է, որն իր շարքերում հանդուրժում է իրեն, չի հակադարձում, լռում է…

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝