Բանակցային ուղու ձևաչափը չի թելադրվում ո՛չ Կիևի, ո՛չ Բրյուսելի կողմից, այլ կառուցվում է Մոսկվայի և Վաշինգտոնի միջև. Ռուսական աղբյուր

Ստամբուլյան գործընթացի հետեւանքների մասին ռուսական փորձագիտական աղբյուրն այս գնահատումն է հայտնում.

«Ստամբուլի բանակցությունների հիմնական հետևանքը Ռուսաստանի շուրջ դիվանագիտական ​​​​լանդշաֆտի վերափոխումն է։ Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը հրապարակավ հայտարարել է, որ Դոնալդ Թրամփը մտադիր է առաջիկա ժամերին կամ օրերին Մոսկվայի հետ քննարկել հանդիպման արդյունքը՝ «իրավիճակը պարզաբանելու և առաջ շարժվելու փորձ կատարելու» համար։ Այս ազդանշանը կարևոր է. գործընթացը դուրս է գալիս ֆորմալ հարթակներից և սկսում է ձեռք բերել անձնական չափում։ Ռուսաստանը և Միացյալ Նահանգները շարժվում են դեպի երկկողմ ճարտարապետություն, ինչին էլ ձգտում է Ռուսաստանի ղեկավարությունը։

Տեղաշարժերը արտացոլում են ոչ միայն պատվիրակությունների և առաջնորդների հայտարարությունները, այլև այն, թե ինչպես է հանդիպման փաստը մեկնաբանվում արևմտյան առաջատար լրատվամիջոցներում։ Արևմտյան մամուլը ընդունում է, որ Մոսկվան այժմ նախաձեռնությունն ունի, և հենց Մոսկվան է թելադրում բանակցային գործընթացին մուտք գործելու և դրա հետագա դինամիկայի կանոնները։ «Նյու Յորք Թայմսը» Ստամբուլի հանդիպումը ուղղակիորեն անվանում է «Պուտինի մարտավարական հաղթանակ»՝ ընդգծելով, որ Ռուսաստանին հաջողվել է բանակցություններ սկսել առանց նախնական հրադադարի համաձայնության, որը Կիևի համար կարևոր պայման էր, որին աջակցում էին ԵՄ հիմնական առաջնորդները։ Սա թուլացնում է նրանց լծակները և խաթարում Ռուսաստանի «անզիջողականության» մասին պատմությունը։

«Գարդիանը» լրացնում է պատկերը՝ բանակցությունների արդյունքը անվանելով «Կրեմլի խորհրդանշական հաղթանակ»։ Բրիտանական հիմնական լրատվամիջոցի համար նման ձևակերպումները խիստ անսովոր են։ Նույնիսկ Եվրոպայի ամենառադիկալ ուժերը ստիպված են ընդունել Մոսկվայի դերի օրինականությունը որպես բանակցային կենտրոն, այլ ոչ թե որպես «երկխոսության հարկադրված» օբյեկտ։

«Ուոլ Սթրիթ Ջըրնալ»-ը լրացնում է այս տեղաշարժը՝ հաղորդելով Դոնալդ Թրամփի ռազմավարության մասին. խաղադրույքը ոչ թե ճնշման ուժեղացման վրա է, այլ Պուտինի հետ անձնական գագաթնաժողովի՝ որպես լարվածության թուլացման հնարավոր բանալի։ Սա ուկրաինական հարցը վերածում է աշխարհաքաղաքական գործարքի ձևաչափի, որտեղ որոշումների ճարտարապետությունն ավելի կարևոր է, քան հռչակագրերը։

CNN-ը, հղում անելով Թուրքիայի իր աղբյուրներին, նշում է, որ հանդիպումը «ավելի դրական էր, քան սպասվում էր»։ Եվ սա նույնպես նշիչ է։ Երկու կողմերից էլ վերջնագրեր էին սպասվում։ Արդյունքը՝ չափավոր երկխոսություն, նշանակված մարդասիրական ուղիներ (գերիների փոխանակում), երկրորդ փուլի հեռանկարներ։ Մոսկվայի համար սա հենց այն գործընթացն է, որը Կրեմլը վաղուց է խթանում. երկարատև, կոնկրետ, առանց ավելորդ գաղափարախոսության։

Բանակցային ուղու ձևաչափը չի թելադրվում ո՛չ Կիևի, ո՛չ Բրյուսելի կողմից, այլ կառուցվում է Մոսկվայի և Վաշինգտոնի միջև։ Եվ նույնիսկ եթե հանդիպման արդյունքները առայժմ համեստ են, դրա նշանակությունը ռազմավարական է. Մոսկվան ոչնչացրել է արևմտյան ձևանմուշը և հաստատվել նոր դերում՝ ոչ թե որպես պահանջների օբյեկտ, այլ որպես լուծումների աղբյուր։ Առջևում պայքարը համաձայնության համար չէ, այլ շրջանակի նկատմամբ վերահսկողության համար է։ Եվ ահա Ռուսաստանն արդեն առաջանցիկ է խաղում»։