ԻՆՉԻ ՄԱՍԻՆ ԷՐ ԵՎՐԱԼԻԲԵՐԱՍՏՆԵՐԻ ՓԱՐԻԶՅԱՆ ՀԱՎԱՔԸ

Այս­պի­սով, Փա­րի­զում կա­յա­ցած հա­վա­քի արդ­յուն­քում «Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=305807&l=am» լի­բե­րաստ­ները բա­ցա­հայտ հայ­տա­րա­րում են, որ շա­րու­նա­կե­լու են Ուկ­րաի­նա­յում հա­կա­մար­տութ­յու­նը։ Ուր­սու­լա ֆոն դեր Լե­յենի խոս­քով. «Այ­սօր Փա­րի­զում մենք հաս­տա­տե­ցինք, որ Ուկ­րաի­նան ար­ժա­նի է խա­ղա­ղութ­յան՝ ու­ժի մի­ջո­ցով… Եվ­րո­պան Ուկ­րաի­նա­յին տրա­մադ­րում է ռազ­մա­կան օգ­նութ­յան իր ամ­բողջ բա­ժի­նը: Միա­ժա­մա­նակ, Եվ­րո­պա­յում մեզ անհ­րա­ժեշտ է պաշտ­պա­նութ­յան ու­ժե­ղա­ցում»:

Իր հեր­թին, ՆԱՏՕ-ի գլխա­վոր քար­տու­ղար Ռ­յու­տեն ո­գե­ւոր­ված հայ­տա­րա­րութ­յուն հնչեց­րեց. «Պատ­րաստ են եւ ցան­կա­նում են: Սա իմ եզ­րա­կա­ցութ­յունն է Փա­րի­զում կա­յա­ցած հան­դի­պու­մից։ Եվ­րո­պան պատ­րաստ է եւ ցան­կա­նում է ակ­տի­վա­նալ: Ա­ռա­ջա­տար դառ­նալ Ուկ­րաի­նա­յի անվ­տան­գութ­յան ե­րաշ­խիք­նե­րի տրա­մադր­ման հար­ցում: Պատ­րաստ է եւ ցան­կա­նում է շատ ա­վե­լին ներդ­նել մեր անվ­տան­գութ­յան հա­մար: Ման­րա­մաս­նե­րը պետք է մշակ­վեն, բայց պար­տա­վո­րութ­յուն­նե­րը պարզ են»:

Ն­կա­տի ու­նի, որ եվ­րո­պա­ցի­նե­րը, բա­ցի Թ­րամ­փին խոչըն­դո­տե­լուց (դրան միշտ են պատ­րաստ, դեռ նա­խընտ­րա­կան ժա­մա­նակ­նե­րից), պատ­րա՞ստ են նաեւ ուկ­րաի­նա­կան պա­տե­րազ­մի ողջ ֆի­նան­սա­վո­րում-զի­նումն ի­րենց վրա վերց­նել: Ե­թե դա է, ա­պա այս­տեղ, ի­հար­կե, կան հե­տաքր­քիր նյո­ւանս­ներ:

­Նախ, Եվ­րո­պա­կան միութ­յան ան­դամ 27 երկր­նե­րից մի քա­նիսն են հրա­վիր­վել Փա­րի­զի գա­գաթ­ա­ժո­ղո­վին՝ Գեր­մա­նիա­յի, Մեծ Բ­րի­տա­նիա­յի, Ի­տա­լիա­յի, Լե­հաս­տա­նի, Իս­պա­նիա­յի, Նի­դեռ­լանդ­նե­րի եւ Դա­նիա­յի ա­ռաջ­նորդ­նե­րը: Նաեւ Եվ­րա­հանձ­նա­ժո­ղո­վի ղե­կա­վար Ուր­սու­լա ֆոն դեր Լե­յե­նը, Եվ­րո­պա­կան խորհր­դի ղե­կա­վար Ան­տո­նիո Կոս­տան եւ ՆԱՏՕ-ի գլխա­վոր քար­տու­ղար Մարկ Ռ­յու­տեն։ Ու հարց է ծա­գում` իսկ ին­չո՞ւ են ան­տե­սել մյուս­նե­րին, թեեւ փոր­ձում են այդ ո­րո­շում­նե­րը վե­րագ­րել ողջ Եվ­րո­պա­յին: Ան­տես­ված­նե­րը նո՞ւյն­պես «պատ­րաստ են եւ ցան­կա­նում են». այ­ստեղ շատ մեծ հար­ցա­կան կա: Նաեւ, թե ում հաշ­վին են «պատ­րաստ եւ ցան­կա­նում»: Եվ­րո­պա­կան հիմ­նա­կան «կթու կով» Գեր­մա­նիան հաս­տատ այդ փո­ղը չու­նի: Ֆ­րան­սիան, ա­սենք, նաեւ Բ­րի­տա­նիան եւս: Մ­յուս­նե­րի մա­սին չենք էլ խո­սում:

­Լավ, են­թադ­րենք այդ փո­ղը ու­նեն: Բայց ինչ­պե՞ս են նման հսկա­յա­ծա­վալ ծախ­սե­րը հիմ­նա­վո­րե­լու ի­րենց ժո­ղո­վուրդ­նե­րին: Այ­սինքն, այս լի­դեր­նե­րը քա­նի՞ եվ­րա­ցեն­տի ար­ժեք ու­նեն սե­փա­կան երկր­նե­րում: Շոլ­ցին ար­դեն հե­ռաց­րել են, եւ ընտ­րութ­յուն­ներ կլի­նեն: Մակ­րո­նը խայ­տա­ռակ պար­տութ­յուն է կրել: Բ­րի­տա­նիա­յի ղե­կա­վա­րին հրա­պա­րա­կավ մե­ղադ­րում են ման­կապղ­ծութ­յուն­նե­րի, զանգ­վա­ծա­յին բռնա­բա­րութ­յուն­նե­րի հան­ցակ­ցութ­յան մեջ եւ հի­մա ու­նի «պլին­տու­սից ցածր» վար­կա­նիշ: Ու­րսու­լա­յին, Կոս­տա­յին եւ Ռ­յու­տեին եվ­րո­պա­կան ժո­ղո­վուրդ­նե­րը չէ, որ ընտ­րել են: Ի­տա­լիան, Լե­հաս­տա­նը, Իս­պա­նիան, Նի­դեռ­լանդ­նե­րը եւ Դա­նիան ըն­դա­մե­նը գեր­մա­նա­կան հար­կա­տու­նե­րի հաշ­վին ապ­րող պոր­տա­բույծ­ներ են:

Ու այս ա­մե­նից հե­տո փա­րիզ­յան հան­դիպ­մա­նը մաս­նակ­ցած Շոլ­ցը ի ցույց դրեց, որ ի­րա­կա­նում ոչ մի միաս­նա­կա­նութ­յուն էլ այն­տեղ չկար: Ն­րա խոս­քով՝ Ուկ­րաի­նա­յի հա­մար խա­ղա­ղա­պահ­նե­րի հար­ցը ի­րեն նույ­նիսկ զայ­րաց­րել է. «Հի­մա բո­լո­րո­վին ժա­մա­նա­կավ­րեպ է եւ բո­լո­րո­վին ան­տե­ղի է այս հար­ցը քննար­կե­լը։ Ինձ նույ­նիսկ մի քիչ նյար­դայ­նաց­նում է այս բամ­բա­սան­քը, ան­կեղծ ա­սած: Այս­տեղ, Ուկ­րաի­նա­յի թի­կուն­քում, խո­սակ­ցութ­յուն­ներ են ըն­թա­նում ել­քի հնա­րա­վոր տար­բե­րակ­նե­րի, խա­ղաղ բա­նակ­ցութ­յուն­նե­րի արդ­յուն­քի մա­սին, ո­րոնք չկա­յա­ցան, եւ­ ո­րոն­ցում Ուկ­րաի­նան «ա­յո» չա­սաց եւ չնս­տեց բա­նակ­ցութ­յուն­նե­րի սե­ղա­նի շուրջ։ Ան­կեղծ ա­սած, սա խիստ ան­տե­ղի է»: Ու Շոլցն այս ան­գամ ճիշտ է. խո­շոր հաշ­վով, թեեւ եվ­րա­լի­դեր­նե­րից մի քա­նի­սը հա­վաք­վել էր «հա­նուն» Ուկ­րաի­նա­յի, սա­կայն Զե­լենս­կին այն­տեղ չէր: Նա այդ պա­հին թա­փա­ռում է Մեր­ձա­վոր Ա­րե­ւել­քում եւ բո­լո­րից «անվ­տան­գութ­յան ե­րաշ­խիք» է խնդրում` Չի­նաս­տա­նից, Թուր­քիա­յից: Ու­րեմն Եվ­րո­պա­յի հեր­թա­կան խոստ­մանն ար­դեն գրո­շի ար­ժեք ան­գամ Զե­լենս­կին չի տա­լիս, գե­րա­դա­սում է մոտ մնալ Սաուդ­յան Ա­րա­բիա­յին, որ­տեղ էլ ի­րա­կա­նում հար­ցեր կա­րող են լուծ­վել:

Ա­մեն դեպ­քում, ռուս-ա­մե­րիկ­յան բա­նակ­ցութ­յուն­նե­րի մեկ­նար­կը տրվեց, եւ տես­նենք, թե դա ուր կտա­նի: Իս­կ եվ­րա­լի­բե­րաս­տնե­րը, ի­հար­կե, փոր­ձե­ցին եւ դեռ փոր­ձե­լու են ազ­դել ըն­թաց­քի վրա՝ գո­նե ի­րենց դիր­քը պա­հե­լու հա­մար, բայց էա­կան արդ­յու­նա­վե­տութ­յուն գո­նե այս պա­հին տե­սա­նե­լի չէ: