ՇԱՏ ՆՄԱՆ Է, ՈՐ ԱՄԵՆԱՈՒՇԸ ԳԱԼԻՔ ՇԱԲԱԹ ՊՈՒՏԻՆՆ ՈՒ ԹՐԱՄՓԸ ԿԱՊԻ ՄԵՋ ԿՄՏՆԵՆ

Այս­պի­սով, շա­րու­նա­կվում է ոչ միայն Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սի (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=303696&l=am), այլ՝ աշ­խար­հի մասշ­տա­բի հարց մնալ, թե ե՞րբ կհան­դի­պեն Պու­տինն ու Թ­րամ­փը եւ կկա­րո­ղա­նա՞ն ո­րո­շա­կի պայ­մա­նա­վոր­վա­ծութ­յուն­նե­րի գալ: Բայց դա էլ, խո­շոր հաշ­վով, կապ­ված է մեկ այլ հար­ցից՝ իսկ ի­րա­կա­նում ի՞նչ է ա­նում կամ ու­զում ա­նել Թ­րամ­փը:

­Ռուս հայտ­նի փի­լի­սո­փա Ա­լեք­սանդր Դու­գի­նի կար­ծի­քով, ԱՄՆ-ում ի­րոք այս պա­հին ըն­թա­նում են գոր­ծըն­թաց­ներ, ո­րոնք, ըստ էութ­յան, հե­ղա­փո­խա­կան ի­մաստ ու­նեն. «Այն, ինչ տե­ղի է ու­նե­նում ԱՄՆ-ում, ցույց է տա­լիս, որ մենք գործ ու­նենք ԱՄՆ-ում պահ­պա­նո­ղա­կան հե­ղա­փո­խութ­յան սրըն­թաց գոր­ծըն­թա­ցի հետ։ Ար­ժեք­նե­րի հա­մա­կար­գը փոխ­վում է բա­ռա­ցիո­րեն ճիշտ հա­կա­ռակ ուղ­ղութ­յամբ, ինչ մինչ այս կար: Այն, ինչ Թ­րամփն ու նրա թի­մը հայ­տա­րա­րում են, եւ­ ա­ռա­ջին քայ­լե­րը, ո­րոնք ա­նում են, շարժ­վում են լիա­կա­տար հա­կադր­վե­լով ձախ-լի­բե­րալ գա­ղա­փա­րա­խո­սութ­յա­նը, որն ըն­կած է գլո­բա­լիստ­նե­րի կողմ­նո­րո­շում­նե­րի, ռազ­մա­վա­րութ­յուն­նե­րի եւ գոր­ծո­ղութ­յուն­նե­րի հիմ­քում: Ըստ էութ­յան, այն, ինչ տե­ղի է ու­նե­նում այ­սօր, շատ խո­րը փո­խա­կեր­պում է եւ նույ­նիսկ Արեւ­մուտ­քի պա­ռակ­տում եր­կու բեւեռ­նե­րի…»:

Այ­սինքն, խոսքն ար­դեն ոչ թե նե­րա­մե­րիկ­յան հայտ­նի ստան­դարտ պատ­կե­րի մա­սին է, երբ է­լի­տա­յի մի թե­ւը իշ­խա­նութ­յու­նը փո­խան­ցում էր մյու­սին եւ հե­տո հետ ստա­նում, այլ՝ գա­ղա­փա­րա­խո­սա­կան պա­տե­րազ­մի: «Երկ­րորդ բեւե­ռը, ըստ էութ­յան, հենց ին­քը՝ Թ­րամփն է եւ թ­րամ­փիզ­մը։ Սա պահ­պա­նո­ղա­կան Ա­մե­րի­կա է, ո­րը, ըստ էութ­յան, ամ­բող­ջութ­յամբ մեր­ժում է ձախ-լի­բե­րալ գա­ղա­փա­րա­խո­սութ­յու­նը՝ հաս­տա­տե­լով աջ-պահ­պա­նո­ղա­կան գա­ղա­փա­րա­խո­սութ­յու­նը։ Ընդգ­ծեմ՝ ոչ թե աջ-լի­բե­րալ, այլ աջ-պահ­պա­նո­ղա­կան, քա­նի որ Թ­րամ­փի ճամ­բա­րի շատ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ խո­սում են հետ­լի­բե­րալ ար­ժեք­նե­րի եւ, ընդ­հան­րա­պես, լի­բե­րա­լիզ­մի մերժ­ման մա­սին։ Հենց «լի­բե­րալ» բառն Ա­մե­րի­կա­յում դառ­նում է կեղ­տոտ տեր­մին… Գ­լո­բա­լիստ­նե­րի ձախ-ա­զա­տա­կան ​​ար­ժեք­նե­րը փո­խա­րին­վում են ա­վան­դա­կան­նե­րով: Լի­բե­րալ պրոգ­րե­սի­վիզ­մից շրջա­դարձ կա դե­պի պահ­պա­նո­ղա­կա­նութ­յուն եւ նույ­նիսկ` ա­վան­դա­պաշ­տութ­յուն: Ի­րա­կա­նում Թ­րամփն ու թրամ­փիստ­նե­րը ա­ռաջ են քա­շում ար­ժե­հա­մա­կարգ, որն իր հիմ­նա­կան վեկ­տոր­նե­րով եւ դ­րույթ­նե­րով շատ մոտ է Ռու­սաս­տա­նի հռչա­կա­ծին»,- նշում է փի­լի­սո­փան:

Այս­պի­սով, ե­թե լուրջ փի­լի­սո­փա­յի հա­մա­րում ու­նե­ցող Դու­գի­նը չի սխալ­վում, ստաց­վում է գո­նե վեր­ջին 100 տար­վա պատ­մութ­յան մեջ բա­ցա­ռիկ ե­րե­ւույթ՝ Ռու­սաս­տանն ու ԱՄՆ-ն գտն­վում են նույն գա­ղա­փա­րա­կան դաշ­տում, իսկ ԱՄՆ-ի թիվ մեկ դաշ­նա­կից Եվ­րո­պան՝ լիո­վին հա­կա­ռա՞կ: Բայց ե­թե ան­գամ այդ­պես է, մեկ է, այս պա­հին նույն Ռու­սաս­տանն ու ԱՄՆ-ն մ­նում են ե­թե ոչ թշնա­մա­կան, ա­պա առն­վազն հա­կա­դիր դաշ­տե­րում: Ու ամ­բողջ հարցն այն է, թե Թ­րամ­փը կա­րո՞ղ է այդ ի­րո­ղութ­յու­նը փո­խել:

­Նա­խօ­րեին Թ­րամ­փը հան­դես ե­կավ Ռու­սաս­տա­նին ուղղ­ված կո­չով, ո­րում աս­ված է. «Ես մտա­դիր չեմ վնա­սել Ռու­սաս­տա­նին. Ես սի­րում եմ ռուս ժո­ղովր­դին եւ միշտ շատ լավ հա­րա­բե­րութ­յուն­ներ եմ ու­նե­ցել նա­խա­գահ Պու­տի­նի հետ՝ չնա­յած ար­մա­տա­կան ​​ձա­խե­րի՝ «Ռու­սաս­տան, Ռու­սաս­տան, Ռու­սաս­տա­նի» մա­սին ստե­րին։ Մենք եր­բեք չպետք է մո­ռա­նանք, որ Ռու­սաս­տա­նը մեզ օգ­նեց հաղ­թել Երկ­րորդ հա­մաշ­խար­հա­յին պա­տե­րազ­մում՝ կորց­նե­լով գրե­թե 60 մի­լիոն կյանք։ Այս ա­մե­նը հաշ­վի առ­նե­լով՝ ես պատ­րաստ­վում եմ շատ մեծ լա­վութ­յուն ա­նել Ռու­սաս­տա­նին, ո­րի տնտե­սութ­յու­նը փլուզ­վում է, եւ նա­խա­գահ Պու­տի­նին։ Ե­կեք հի­մա պայ­մա­նա­վոր­վենք եւ դա­դա­րեց­նենք այս հի­մար պա­տե­րազ­մը: Հե­տո միայն վատ կլի­նի։ Ե­թե ​​շու­տով «գոր­ծար­քի» չհաս­նենք, ինձ այլ բան չի մնա, քան բարձր հար­կեր, մաք­սա­տուր­քեր ու պատ­ժա­մի­ջոց­ներ սահ­մա­նել այն ա­մե­նի վրա, ինչ Ռու­սաս­տա­նը վա­ճա­ռում է ԱՄՆ-ին եւ­ այլ մաս­նա­կից երկր­նե­րին։ Ե­կեք ա­վար­տենք այս պա­տե­րազ­մը, ո­րը եր­բեք չէր սկսվի, ե­թե ես լի­նեի նա­խա­գահ: Մենք կա­րող ենք դա ա­նել հեշտ կամ դժվար ճա­նա­պար­հով, իսկ հեշտ ճա­նա­պար­հը միշտ ա­վե­լի լավն է: Ժա­մա­նակն է գոր­ծարք կնքե­լու: Այլեւս կյան­քե­րի կո­րուստ պետք չէ»:

­Թե­րեւս, նման կո­չով Թ­րամ­փը միան­գա­մից ե­րեք սխալ է թույլ տա­լիս: Նախ, թե Երկ­րորդ աշ­խար­հա­մար­տում ով ում է օգ­նել հաղ­թել, գեր­մա­նա­կան ծա­գում­նա­բա­նութ­յամբ Թ­րամ­փը պետք է որ լավ ի­մա­նար: Մինչ­դեռ այդ հար­ցում նրա այս հռե­տո­րա­բա­նութ­յու­նը նման է պատ­մութ­յուն կեղ­ծե­լուն, այն դեպ­քում, երբ այդ հար­ցում Ռու­սաս­տանը շատ զգա­յուն է: Այ­սինքն, նման տո­նը հաս­տատ «լավ գոր­ծար­քին» չի օգ­նի:

«­Գոր­ծար­քին» չի օգ­նի նաեւ Թ­րամ­փի սպառ­նա­լից տո­նը՝ պատ­ժա­մի­ջոց­ներ եւ այլն: Բայ­դենն ար­դեն կի­րա­ռել է բո­լոր պատ­ժա­մի­ջոց­նե­րը, ո­րոնք հնա­րա­վոր էին: Արդ­յուն­քում, հենց Թ­րամփն է ա­սում, որ հա­սել են Եր­րորդ հա­մաշ­խար­հա­յի­նի շե­մին: Այ­սինքն, ու­զում է Բայդ­դե­նի կո՞ւր­սը շա­րու­նա­կել, ո­րից Մոսկ­վան չի վա­խե­նում՝ հա­մա­րե­լով, որ ի­րենք կռվում են հա­նուն սե­փա­կան գո­յութ­յան: Ա­մեն դեպ­քում, խոս­քը Գ­րելան­դիա­յի մա­սին չէ. 5-6 հա­զար մի­ջու­կա­յին մար­տագլ­խիկ ու­նե­ցող երկ­րի հետ սպառ­նա­լիք­նե­րի լեզ­վով խո­սե­լը կո­պիտ սխալ է:

­Վեր­ջա­պես, Մոսկ­վան ինչ­պես 2022թ.-ին, այն­պես էլ հի­մա հստակ պայ­ման­ներ է ա­ռա­ջադ­րել` դրանց շուրջ բա­նակ­ցե­լու պար­տա­վո­րութ­յուն հայտ­նե­լով: Հի­մա էլ Մոսկ­վա­յի ազ­դակ­նե­րը նույնն են` կան այս-այս հար­ցե­րը լու­ծե­լու, ո­րի շուրջ պատ­րաստ են բա­նակ­ցել, ու այդ­տեղ ուկ­րաի­նա­կան պա­տե­րազմն ա­մե­նե­ւին էլ ա­մե­նա­հիմ­նա­կա­նը չէ: Երբ պար­զա­պես բա­նակ­ցա­յին սե­ղա­նի շուրջ նստե­լու փո­խա­րեն, Թ­րամ­փը անց­նում է հրա­պա­րա­կա­յին սպառ­նա­լիք­նե­րի, դա Մոսկ­վա­յին միան­գա­մից ստի­պում է ի սկզբա­նե կոշ­տաց­նել դիր­քո­րո­շու­մը: Ա­ռա­վել եւս, երբ, ինչ­պես հեր­թա­կան ան­գամ ցույց տվեց Պու­տի­նի եւ նա­խա­գահ Սիի տե­սազ­րույ­ցը, ԱՄՆ-ն շա­րու­նա­կե­լու է նաեւ Թ­րամ­փի օ­րոք գործ ու­նե­նալ ոչ թե պար­զա­պես ՌԴ-ի կամ Չի­նաս­տա­նի հետ, այլ` եր­կու­սի հետ միա­ժա­մա­նակ: Կամ, հաշ­վի ա­ռե՞լ է Թ­րամ­փը, որ բացի Մոսկ­վա­յից եւ Պե­կի­նից, կռվում է նաեւ լի­բե­րալ­նե­րի հետ, Եվ­րո­պա­յի, Ի­րա­նի եւ այդ­պես շա­րու­նակ: Գու­մա­րած` այն ա­վեր­վա­ծութ­յու­նը, որն ի­րե­նից հե­տո թո­ղել է Բայ­դենն ա­մե­րիկ­յան տնտե­սութ­յու­նում: Այ­սինքն, այն­քան էլ փայ­լուն դիր­քե­րում չէ, ինչ­պի­սին ու­զում է ներ­կա­յաց­նել:

Ու հարց է ծա­գում` նման սպառ­նա­լիք­նե­րի անց­նե­լով, Թ­րամփն ի­րո՞ք ու­զում է բա­նակ­ցել: Բայց մյուս կող­մից էլ, վե­րա­դառ­նա­լով Ս­պի­տակ տուն, Թ­րամփն ար­դեն ա­պա­ցու­ցել է, որ ի­րոք բա­ցա­ռիկ գոր­ծիչ է եւ հա­զիվ թե նման պարզ սխալ­ներ թույլ տա: Չ­նա­յած, Մոսկ­վան կա­րող է ան­գամ ու­շադ­րութ­յուն չդարձ­նել այս տո­նին, հա­մա­րե­լով այն սո­վո­րա­կան թրամփ­յան հռե­տո­րա­բա­նութ­յուն, եւ անց­նել նրա հետ բա­նակ­ցե­լու: Բայց փո­խա­րե­նը, Թրամ­փը կա­րող է այլ պատ­կեր հրամց­նել, թե, տե­սեք, սպառ­նա­ցի, եւ Մոսկ­վան են­թարկ­վեց, ռուս­նե­րին կա­րո­ղա­ցա պար­տադ­րել բա­նակ­ցութ­յուն­ներ, իմ կամ­քը թե­լադ­րե­ցի, ին­չը չկա­րո­ղա­ցավ ա­նել Բայ­դե­նը: Իսկ դա լուրջ հար­ված կդառ­նա այն ու­ժե­րին, ո­րոնք ջա­նա­սի­րա­բար փոր­ձում են ձա­խող­ման տա­նել Թ­րամփ-­Պու­տին ա­մեն մի գոր­ծըն­թաց, թե՝ դա Պու­տի­նի հաղ­թա­նա­կը կլի­նի: Իսկ այս­պես, քա­րոզ­չա­կան դաշ­տում կներ­կա­յաց­վի Թ­րամ­փի հաղ­թա­նակ, թեեւ դրա­նից բա­նակ­ցա­յին օ­րա­կարգն ու ի­մաս­տը չեն փոխ­վի:

Արդ­յոք հենց այս ի­մաս­տով չէ՞ր Թ­րամ­փի այդ սպառ­նո­ղա­կան տո­նայ­նութ­յու­նը, ո­րը նաեւ էա­պես կամ­րաց­նի նրա դիր­քե­րը լի­բե­րալ­նե­րի դեմ պայ­քա­րում…

­Մի խոս­քով, ա­վե­լի հա­վա­նա­կան տեսք է ստա­նում այն տպա­վո­րութ­յու­նը, որ ա­մե­նաու­շը հա­ջորդ շա­բաթ Պու­տինն ու Թ­րամ­փը կու­նե­նան ա­ռա­ջին հե­ռա­խո­սազ­րույ­ցը: