Ինչն է միավորել Ալբերտ Բազեյանին եւ Արշակ Կարապետյանին

Երեւանի նախկին քաղաքապետ Ալբերտ Բազեյանը տեւական լռությունից հետո վերադարձավ ակտիվ քաղաքականություն, անգամ հասցրեց կալանավորվել ու քրեական վարույթով անցնել Նիկոլ Փաշինյանի դեմ մահափորձ կազմակերպելու համար: Նա նախ հայտարարեց, որ մի խումբ համախոհներով ձեւավորում են Համահայկական միացյալ դաշինք, որում ներգրավվելու են ազատամարտիկներ, հասարակական կազմակերպություններ, մշակութային, ստեղծագործական կառույցներ, հայրենակցական միություններ, լրագրողներ եւ բոլոր այն կուսակցությունները, ովքեր ընդդիմադիր են այսօրվա իշխանությանը: Իսկ հետո դրա փոխարեն ստեղծեց «Կամավորականների, աշխարհազորի եւ պահեստազորի զինվորականների միավորում»: Ընդհանրապես նրա քաղաքական ուղին լի է վայրիվերումներով՝ 2001-ին Արամ Զավենիչի հետ ստեղծեց «Հանրապետություն» կուսակցությունը, 2005-ին հիմնադրեց «Ազգային վերածնունդ» կուսակցությունը, 2007-ին նախաձեռնեց կուսակցության միավորման գործընթաց «Դաշինք» եւ Հայաստանի ռամկավար ազատական կուսակցությունների հետ, որը եւս ձախողվեց: Այժմ էլ ՀՀ պաշտպանության նախկին նախարար Արշակ Կարապետյանը, ով մի քանի անգամ ձախողել է այս կամ այն գործիչների հետ միավորվելու փորձերը, հայտարարում է, թե նոր ուժ է ստեղծում Ալբերտ Բազեյանի եւ Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել արքեպիսկոպոս Աջապահյանի հետ՝ «Համահայկական միասնական խորհուրդ» անունով: Քաղաքական փնտրտուքներն այս անգամ ինչ հանգրվանի են բերել ԱԼԲԵՐՏ ԲԱԶԵՅԱՆԻՆ, «Իրավունք»-ը պարզեց նրանից:

— Պարոն Բազեյան, կհաստատե՞ք Արշակ Կարապետյանի հայտարարությունը, որ նրա հետ նոր ուժ եք ստեղծում:

— Ընդամենը մարդիկ միասնության, համախմբման գործընթացի մեկնարկի մասին են հայտարարել, ուժը՝ «Համահայկական միասնական խորհուրդ»-ը, դեռ ձեւավորված չէ: Այդ խորհուրդը կձեւավորվի, երբ մենք ընդլայնված համաժողով կանենք՝ բազմաթիվ ընդդիմադիր գործիչների, կազմակերպությունների հետ միասին, ու կձեւավորենք համահայկական միասնության խորհուրդ: Շեշտում եմ՝ մարդիկ ընդամենն այս գործընթացի մեկնարկի մասին են հայտարարել:

— Ամեն դեպքում, Միքայել սրբազանն արդեն իսկ հերքել է, որ բացարձակապես ոչ մի ուժի չի միացել, որեւիցե մի խորհրդի անդամ չէ: Ի՞նչ կասեք այս մասին:

— Միքայել սրբազանին մարդիկ դիմել են, որպես հոգեւորական, համագործակցության համար՝ հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ բանակում էլ հոգեւորականի ծառայություն կա: Բացի այդ, Հայ Առաքելական եկեղեցին միշտ եղել է մեր ժողովրդի եւ Հայոց բանակի կողքին՝ ե՛ւ Սարդարապատի հերոսամարտի ժամանակ,ե՛ւ անգամ Ավարայրի ճակատամարտի:

— Ընդամենն ամիսներ առաջ միացել էիք «Չեղարկել նոյեմբերի 9-ը» նախաձեռնությանը եւ կոչ էիք անում, որպեսզի Հայաստանը հետ կանչի 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունից իր ստորագրությունը: Այս հարցը քննարկե՞լ եք Արշակ Կարապետյանի հետ, համամի՞տ է Ձեզ հետ:

— Չէ՛, հատուկ այդ հարցով քննարկում չենք ունեցել, բայց նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունը առոչինչ է, որովհետեւ այդ հայտարարության որեւէ կետ չի կատարվել եւ չի պահպանվել: Մասնավորապես՝ ռուս խաղաղապահները այնտեղ էին, ինչի՞ էին այնտեղ, որ ոչինչ չարեցին: Երբ թուրքերը հարձակվեցին, արցախցիներին հավաքեցին, բերեցին, լցրեցին Հայաստան: Որեւէ կետ չի պահպանվել նոյեմբերի 9-ի համաձայնագրի արդյունքում:

— Արշակ Կարապետյանը, կարծես թե, ճիշտ հակառակ դիրքերից է հանդես գալիս: Դժվար չի՞ լինելու համատեղ ինչ-որ քաղաքական պրոցես սկսել՝ ունենալով բոլորովին տարբեր մոտեցումներ:

— Չգիտեմ, ինքն ինչ հակառակ դիրքերից է հանդես գալիս, մեր տեսակետը հետեւյալն է՝ մենք ո՛չ ռուսամետ ենք, ո՛չ էլ արեւմտամետ, մենք պետք է վարենք մեր ազգային պետական շահերից բխող, մեր ժողովրդի նպատակները հետապնդող հավասարակշռված, բալանսավորված, բազմավեկտոր արտաքին քաղաքականություն:

— Արշակ Կարապետյանի հետ կապված` հանրությունը որոշակի վերապահում ունի՝ նկատի ունենալով, որ նա եղել է Նիկոլ Փաշինյանի խորհրդականը, ապա նրա կողմից նշանակվել է պաշտպանության նախարար: Ձեզ չի՞ մտահոգում, որ կարող է հանրությանը վստահություն չներշնչել այս նոր ուժի ստեղծումը նրա հետ:

— Եկեք չանձնավորենք համագործակցությունը: Արշակ Կարապետյանը հռչակվել է որպես «Համահայկական ճակատ» շարժման առաջնորդ, համանուն կուսակցություն է հիմնադրել, որի նախագահը պահեստազորի գնդապետ Արսեն Վարդանյանն է՝մեր մարտական ընկերը: Ինքը, ճիշտ է, քաղաքական շատ փորձ չունի, բայց, համենայնդեպս, հայրենասեր անձնավորություն է: Իսկ Արշակ Կարապետյանի հետ մենք հարաբերվում ենք հեռավար, որովհետեւ նա Մոսկվայում է, մենք այստեղ ենք: Որոշակի խնդիրներ հեռավար քննարկում ենք, փորձում ենք համաձայնեցնել, այդտեղ խորը հակասություններ փնտրել պետք չէ:

— Իսկ տանը քաղաքական հակասություններ չունե՞ք, չէ որ Ձեր որդին էլ «Հաղթանակ» կուսակցությունից է:

— Իմ որդին որեւէ կուսակցության անդամ չէ: Նա «Հաղթանակ» կուսակցության ցուցակով մասնակցում էր Երեւանի ավագանու ընտրություններին: «Հաղթանակ» կուսակցության ղեկավարը շատ լավ, կարգին անձնավորություն է՝ Վիկտոր Մնացականյանը: Կրթված ընտանիքի ներկայացուցիչ է, ես իր հետ համագործակցում եմ:

— Ի՞նչ կասեք Արամ Զավենիչի եւ «Հանրապետություն» կուսակցության վարած քաղաքականության մասին, որոնց հետ քաղաքական ճանապարհ եք անցել, կիսել եք նրանց հայացքները:

— Ես արդեն շուրջ 15 տարի է` Արամ Զավենի Սարգսյանի հետ որեւէ շփում եւ առնչություն չունեմ: Մենք բաժանվել ենք 2005 թվականին: Ինքը դարձավ ընդգծված հակառուս, արեւմտամետ, որն ինձ համար ընդունելի չէր, հիմա նա նիկոլական է, իր կուսակցությունը իշխանությանն ուղեկցող ուժ է՝ սատելիտ, իսկ մենք ընդդիմադիր ենք այս իշխանությանը: Մարդկային առումով որեւէ խնդիր չունեմ, ինքը Վազգեն Սարգսյանի եղբայրն է, բայց քաղաքական ճանապարհ ես իր հետ չեմ կարող անցնել, մի քանի տարի անցել ենք քաղաքական ճանապարհ ու վերջնականապես բաժանվել ենք:

— Որպես Երեւանի նախկին քաղաքապետ, տրանսպորտի թանկացման հարցին ինչպե՞ս եք վերաբերվում: Միանալո՞ւ եք փետրվարի 1-ին անոնսավորվող բոյկոտին:

— Շատ բացասաբար, որովհետեւ տրանսպորտից ավելի շատ օգտվում են չունեւոր մարդիկ, ունեւորներն ունեն սեփական մեքենաներ եւ իրենց մեքենաներով են երթեւեկում: Այսինքն՝ այս բեռը դրվում է չունեւոր խավի վրա, ինչը խորացնելու է սոցիալական բեւեռացումը: Ուստի՝ մենք կմասնակցենք բոլոր տրամաբանական առաջարկություններին՝ տրանսպորտի գնի թանկացման դեմ:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ