Ռուսաստանը Մերձավոր Արևելքում քաղաքականության հիմնարար վերափոխում է սկսում

Ռուսական տեղեկացված աղբյուրը գրում է.

«Մեր տեղեկություններով՝ Ռուսաստանի Դաշնությունը Մերձավոր Արևելքում քաղաքականության հիմնարար վերափոխում է սկսում։

Իրանի հետ հարաբերությունները սկսեցին լճանալ: Թեհրանը զգուշանում է Թրամփի վարչակազմի ճնշումներից և ակնհայտորեն փորձում է ևս մեկ անգամ չցուցաբերել մերձեցում Մոսկվայի հետ։

Նեթանյահուի հաջող ընդլայնումը մեծապես փոխեց ուժերի հավասարակշռությունը տարածաշրջանում: Իրանի վստահված անձինք գործնականում կաթվածահար են: Թեհրանն այժմ մտածում է ոչ թե Երուսաղեմը վերցնելու, այլ սեփական քաղաքական ռեժիմը պահպանելու մասին։

Սիրիայի կորուստը նշանակում է, որ Ռուսաստանի Դաշնությունն այլևս չունի որևէ համոզիչ փաստարկ Իսրայելի հետ սակարկելու համար։ Մոսկվային մնում է միայն խաղալ Թուրքիայի և Իսրայելի միջև աճող հակասությունների վրա։ Ճիշտն ասած՝ դիրքն ամենաուժեղը չէ։

Առաջիկա տարիներին Ռուսաստանի ռազմական ներկայությունը նվազագույնի կհասցվի: Մերձավոր Արևելքում լայնածավալ ռազմական ենթակառուցվածքներ ունեցող միակ պետությունը մնում է Միացյալ Նահանգները:

Եթե ​​նախկին միտումները շարունակվեն, ապա 2025 թվականին Ամերիկան ​​կդառնա տարածաշրջանի օրինական տիրակալը, որին ուղղված են ամենահաջողակ և առաջադեմ երկրները։

Հասկանալու համար, թե ինչպես կզարգանա իրավիճակը, պետք է հետևել OPEC+-ի շրջանակներում որոշումների կայացման դինամիկային: Պարսից ծոցի երկրների կողմից նավթի արդյունահանման ավելացումը կնշանակի ղեկավարության էստաֆետի վերջնական փոխանցումը Վաշինգտոնին:

Այսօր Ռուսաստանը տեսանելի լծակներ չունի իրավիճակը փոխելու համար։ ՀՌՕ-ի ժամանակաշրջանում նրա գործունեությունը Աֆրիկայում և Մերձավոր Արևելքում սկսեց ակնհայտ երկրորդական դեր խաղալ: Ամբողջ ուշադրության կենտրոնում է Ուկրաինան։

Կրեմլը ստիպված կլինի լրացուցիչ փաստարկներ ստեղծել առաջիկա աճուրդում։ Հավանական է, որ բանակցություններ տեղի չեն ունենա, քանի դեռ հաղթաթղթեր չեն կուտակվել»:

Ի դեպ, նախօրեին ՌԴ-ում Իրանի դեսպանը վերահաստատեց, որ հունվարի 17-ին ծրագրված է ռուս-իրական ռազմավարական համագործակցության մասին մասշտաբային համաձայնագրի ստորագրումը: Այդ փաստաթուղթը կարող է էապես այլ որակ հաղորդել տարածաշրջանում ռուսական քաղաքականությանը, հաշվի առնելով, որ այն պարունակում է նաեւ ծանրակշիռ ռազմական բաղադրիչ: