Մոլորակի ամենաբարձր լեռան առեղծվածները

Ոչ բոլոր ալպինիստներն են ռիսկի գնում բարձրանալ Էվերեստ: Երբեմն նույնիսկ մարզված մարզիկները չեն դիմանում թթվածնի պակասին և ծայրահեղ կլիմայական պայմաններին: Էվերեստի գագաթին միջին ջերմաստիճանը մինուս 36 աստիճան է, սակայն այն կարող է իջնել մինչև մինուս 60 աստիճան։

Միկրոպլաստիկ, Յետիի ոտնահետքեր, բրածոներ հնագույն օվկիանոսներից: Էվերեստը շատ գաղտնիքներ է պահում, որոնք զարմացնում են նույնիսկ գիտնականներին:

1. Տարօրինակ ճիչեր գիշերը

Էվերեստում հնարավոր չէ հանգիստ և հարմարավետ զգալ նույնիսկ ցերեկը, էլ ու մնաց գիշերը: Երբ մութն ընկնում է, լեռան գագաթը շրջապատող սառցադաշտերից տարօրինակ ձայներ են լսվում, որոնք հիշեցնում են ինչ-որ մեկի ճիչեր: Դեռ 2018 թվականին Հոկայդոյի համալսարանի Արկտիկայի հետազոտական ​​կենտրոնի հետազոտողները փորձել են բացատրել այս երևույթը։ Նրանք մեկնեցին արշավ՝ հատուկ սեյսմիկ սենսորների միջոցով վերլուծություններ անելու։ Արդյունքում բացահայտվեց սարսափեցնող կապ մայրամուտից հետո ջերմաստիճանի անկման և սառույցի ճեղքման պայթյունավտանգ ձայնի միջև:

2. Յետիի հետքեր

Ժամանակին ամբողջ աշխարհը գրեթե հավատաց Յետիին: Դա տեղի է ունեցավ անգլիացի ալպինիստ Էրիկ Շիպտոնի լուսանկարից հետո, որը նա արել է 1951 թվականին։ Նկարում պարզորոշ երևում էր ձյան մեջ հսկայական ոտնահետք, որը նման չէր մարդու հետքին:

Մինչ օրս այդ սադրիչ լուսանկարները կատաղի վեճի առարկա են մնում։

Իհարկե, նույնիսկ մինչ օրս ոչ մի ապացույց չկա, որ ոտնահետքերը պատկանում են ձնե մարդուն։ Գիտնականները հրաժարվեցին հավատալ կեղծիքին և տարօրինակ ոտնահետքերը կապեցին արջերի կամ տեղացի տիբեթցիների հետ, որոնց ապրելակերպի պատճառով նրանց ոտնաթաթերը կարող էին տարբերվել։

3. Հիվանդ զբոսաշրջիկների մանրէներն ու վիրուսները կարող էին գոյատևել Էվերեստում

Կալիֆորնիայի համալսարանի մանրէաբանները չեն կարողացել հավատալ իրենց հետազոտությանը, երբ պարզել են, որ միկրոբներն ու վիրուսները, որոնք սովոր են տարածվել մարդու մարմնում, կարող են գոյատևել Էվերեստի ծայրահեղ պայմաններում՝ զրոյական ջերմաստիճանի, ջրի պակասի և ուլտրամանուշակագույն ճառագայթների ավելացված կոնցենտրացիայի պայմաններում: Գիտնականների կարծիքով, եթե մարդը հազում է կամ փռշտում, օդ արտանետվող օրգանիզմները կարող են երկար ժամանակ մնալ լեռան միկրոբիոմում՝ «քնած» վիճակում։