ՌԴ նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Անտոն Վայնոն անձամբ է վերահսկելու իրավիճակը Աբխազիայում
Միջազգային
Ռուսական միանգամայն տեղեկացված աղբյուրը հայտնում է.
«ՌԴ նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Անտոն Վայնոն անձամբ է վերահսկելու իրավիճակը Աբխազիայում։ Այս իրադարձությանը նախորդել է պետության ղեկավարի որոշումը, այսինքն, խնդիրն անձամբ Պուտինի ուշադրության դաշտում է: Ըստ ինսայդերների՝ Վայնոյի առաջ խնդիր է դրվել` ապահովել Ասլան Բժանիայի վերադարձը նախագահի պաշտոնին հանրապետությունում արտահերթ ընտրությունների արդյունքում։
Այս պահին տեղեկատվական ոլորտում անհրաժեշտ կոորդինացում է իրականացվում. ռուսական հիմնական պետական լրատվամիջոցները բացասաբար են լուսաբանելու ընդդիմությանը, հատուկ շրջափակված է նրա ղեկավարների հետ շփումները և նրանց հարթակ տրամադրելը, Բժանիան դիրքավորվում է որպես հավատարիմ. և Ռուսաստանի բարեխիղճ դաշնակիցը։ Դրանով նաեւ հիմնականում ՌԴ քաղաքացիներից բաղկացած Աբխազիայի բնակչությանը հստակ մեսիջ է ուղղվում, թե իրականում ինչ նախապատվություններ ունի Մոսկվան, հաշվի առնելով, որ արեւմտյան եւ թուրքական ֆինանսավորմամբ գործող ընդդիմադիր վերնախավը եւս ներկայանում է պրոմոսկովյան դիրքերից` դրանով շփոթության մեջ դնելով մարդկանց»:
Աղբյուրն ակնարկում եւս մեկ նյուանսի մասին, որը տանում է դեպի մոսկովյան քաղաքականության ինտրիգայի դաշտ` մատնանշելով, որ իրականում խնդիրը շատ ավելի խորքային է.
«Եվս մեկ կարեւոր հանդամանք: Մինչ այս աբխազական ուղղության կուրատորությամբ զբաղվում էր աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ, բայց փաստացի նախագահի ուղիղ հանձնարարությունենրով գործող եւ հնուց նրա մերձավորի համարում ունեցող Դմիտրի Կոզակը: Ավելի կոնկրետ, նրա ֆունկցիան հետխորհրդային տարածքում ինտեգրման հարցերն են, այդ թվում` Ուկրաինայի հետ հարաբերությունները: Այն, որ Ուկրաինայում պատերազմ է, դա նաեւ Կոզակի մեծ ձախողումն է։ ՌԴ-ն էական խնդիրներ ունի նաեւ հետխորհրդային ողջ տիրույթում, եւ, պարզվեց, նաեւ Աբխազիայում, որը լիովին կախված լինելով Մոսկվայից, պետք է, որ նման ցնցումների մեջ չհայտնվեր: Ու հիմա, եթե աբխազախան կուրատորությունը փոխանցվում է Վայնոյին, դա նաեւ հուշում է, որ Կրեմլն արդեն չի պատրաստվում Կոզակի համատարած ձախողումների վրա աչք փակել: Հաշվի առնելով, որ այդ ձախողումների հետեւանքները կարող են Ռուսաստանի համար վերաձվել ռազմավարական պարտության ողջ հարավային ուղղությամբ: