Վաշինգտոնը Հայաստանին մղում է ազգային «ինքնասպանության»

Ռուսաստանի արտաքին հետախուզական ծառայությունը Հայաստանի եւ հայերիս ճակատագրի համար այս հույժ կարեւոր հայտարարությունը հրապարակել է նոյեմբերի 7-ին, երբ երկու օր առաջ կայացած ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրություններում Դոնալդ Թրամփն արդեն համոզիչ կերպով հաղթանակ էր տարել: 

Բայց դե Ամերիկան մնում է Ամերիկա՝ իր խորքային պետությամբ հանդերձ: Եվ եթե նույնիսկ մի պահ ենթադրենք, թե Թրամփը չի ենթարկվելու, կարողանալու է չենթարկվել հիշյալ խորքային պետությանը՝ վաղուց ձեւավորված ջհուդամասոնների, գլոբալիստների, այսինքն՝ Սատանայի ծնունդների եւ Սատանայի ծառաների կողմից, միեւնույնն է, վայրկյան իսկ չպետք է մոռանալ, որ ԱՄՆ-ում իշխանությունը մինչեւ 2025թ. հունվարի 20-ը, այսինքն՝ մինչեւ այն Թրամփին հանձնելը, գտնվում է խորքային պետության ներկայացուցիչ կամ խամաճիկ Բայդենի ու նրա նմանների ձեռքին, որոնք մինչեւ իրենց պաշտոններից հեռանալը կարող են մեծ չարիքներ պատճառել մեզ եւ, ընդհանրապես, մարդկությանը:

ԻՆՉԻ ՄԱՍԻՆ Է ԶԳՈՒՇԱՑՐԵԼ ՌԴ ԱՐՏԱՔԻՆ ՀԵՏԱԽՈՒԶԱԿԱՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅՈՒՆԸ

Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին հետախուզական ծառայության մամուլի բյուրոն հայտնում է, որ ԱՄՆ-ի պետքարտուղարությունում նկատելիորեն արագացել են Հայաստանում քաղաքացիական հասարակության արեւմտամետ կառույցների ակտիվության խթանմանն ուղղված համալիր միջոցառումների աշխատանքները: Վաշինգտոնում կարեւոր են համարում ուժեղացնել հայկական քաղաքական էլիտայի վրա «ուղղորդող ազդեցությունը»՝ նպատակ ունենալով խթանել Երեւանին, չնայած անխուսափելի դժվարություններին, արագացնել զարգացման արեւմտամետ ձեւաչափին վերջնական վերակողմնորոշման գործընթացը։ 

Ամերիկացիները ծրագրում են այս խնդիրը լուծել Ուկրաինայում եւՄոլդովայում փորձարկված սխեմաներով։ ԱՄՆ-ի Պետդեպարտամենտի հետ փոխկապակցված «ժողովրդավարացնող» ամերիկյան կառույցներին հանձնարարվել է ընդլայնել վերապատրաստման դասընթացները հայաստանյան առանցքային պետական գերատեսչությունների ներկայացուցիչների համար եւ ապահովել դրանցում օտարերկրյա խորհրդականների լայն ներկայությունը՝ Հայաստանի կառավարության աշխատանքը Արեւմուտքի շահերից ելնելով ճշգրտելու համար: Խնդիր է դրված Հայաստանում հասարակական-քաղաքական գործընթացներին տալ կայուն հակառուսական բնույթ։ Այդ նպատակով Վաշինգտոնը մտադիր է իրականացնել երկարաժամկետ տեղեկատվական-քարոզչական արշավ, որը նախատեսում է նաեւ Ռուսաստանի, ԵԱՏՄ-ի եւ ՀԱՊԿ-ի հետ Երեւանի համագործակցության հեռանկարների վարկաբեկում, մեր երկիր արտագնա աշխատանքի եկած հայ քաղաքացիների «ճնշումների» մասին նյութերի բազմացում։ 

ԱՄՆ-ի գլխավորած, այսպես կոչված, քաղաքակիրթ հանրակցությանը միանալու «բարձր նպատակին» հասնելու համար հայ ժողովուրդը, ինչպես կարծում են Վաշինգտոնում, ստիպված կլինի հրաժարվել սեփական ավանդույթներից, ազգային հասարակական հիմքերից եւ ԵԱՏՄ-ի իր մերձավոր գործընկերների հետ Հայաստանի շահերից բխող կայուն առեւտրատնտեսական կապերից, որոնք էլ վերջին տարիներին ապահովել են նրա տնտեսության դինամիկ աճը: Այսպիսով, Վաշինգտոնը Հայաստանին համառորեն մղում է ազգային «ինքնասպանության»։ 

Ամեն ինչ ճիշտ է գրված, բացառությամբ միայն մեկ մտքի, պետք է լինի ոչ թե «զարգացման արեւմտամետ ձեւաչափին», այլ կործանման արեւմտամետ ձեւաչափին… 

Այո՛, Վաշինգտոնը Հայաստանին համառորեն մղում է ազգային «ինքնասպանության», եւ դա իրականություն կդառնա, եթե ազգային ուժերը Հայաստանում չնախաձեռնեն Հայաստանին ինքնասպանության մղող ուժերից ու նրանց վասալներից մաքրելուն նպատակաուղղված սրբազան պայքար՝ անհրաժեշտության դեպքում չերկնչելով որեւէ զոհողության առջեւ, որովհետեւ յուրաքանչյուր հայի համար (խոսքն ազգանվան «յան» վերջածանցով այլածինների կամ խառնածինների մասին չէ, նրանց հայ չհամարեք) երկու գերագույն սրբություն կա՝ երկրի վրա Հայրենիքը, իսկ վերեւում՝ Աստված:

Ամերիկյան ճիվաղները ու նրանց հայաստանյան վասալները Երեւանի Սասունցի Դավթի հրապարակում պետք է որ տեսած լինեն Երվանդ Քոչարի կերտած Սասունցի Դավթի արձանը, բայց հավանաբար ուշադրություն չեն դարձրել Դավթի նժույգի հետեւի աջ ոտքի հարվածով շուռ եկած հայոց համբերության թասին… 

Սոցիալական ցանցերում, բառիս բուն իմաստով, ամեն օր տեսնում ենք Հայաստանում, այսպես կոչված, քաղաքացիական հասարակության արեւմտամետ կառույցների ագրեսիվ ակտիվությունը, նրա՛նց, որոնց տեղը ոչ թե մեր սրբազան Հայրենիքն է ու մեր կողքին լինելն է, այլ քաղաքացիական գերեզմանոցը կամ պատմության աղբարկղը: Օրնիբուն հայաստանյան հանրության գիտակցությունը թունավորում են հակառուսականության թույնով, իրավապահ համակարգի քաղաքական պոռնիկների թողտվությամբ, լուռ համաձայնությամբ հրապարակայնորեն հանդես գալիս պետական դավաճանությամբ:

Արտաքին ու ներքին թշնամիներից ազատագրված Հայաստանում նրանց պատիժը լինելու է համապատասխանաբար, եթե ոչ ավելի խիստ՝ ի տես եւ ի դաս ապագա բոլոր սերունդներին: Տողերիս հեղինակն անձամբ վերջին տարբերակի կողմնակիցն է:

Թե Վաշինգտոնի ծրագրածը, այսինքն՝ իրենց ու Սատանայի վերոնշյալ խնդիրն Ուկրաինայում փորձարկված սխեմաներով լուծելու նպատակադրումն ինչի՞ կարող է հանգեցնել, ով կույր չէ, այսօր տեսնում է մեծագույն ողբերգության մեջ գտնվող Ուկրաինայում: Բայց թերեւս հարկ է մի քանի տողով ներկայացնել Հայաստանում Արեւմուտքի հինգերորդ շարասյան՝ Արեւմուտքի գործակալների, կամակատար վասալների կողմից իրենց վաշինգտոնյան տերերի առաջադրած խնդրի՝ Հայաստանում հասարակական-քաղաքական գործընթացներին կայուն հակառուսական բնույթ տալուն նպատակաուղղված քաղաքականության, հանրային գիտակցությունը հակառուսականության թույնով հետեւողականորեն թունավորելու հետեւանքներից ընդամենը մեկը:

ԿՏՐՈՒՄ ԵՆ ԳՈՅԱԲԱՆԱԿԱՆ ՆՇԱՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ՈՒՆԵՑՈՂ ԱՅՆ ՃՅՈՒՂԸ, ՈՐԻ ՎՐԱ ՆՍՏԱԾ ԵՆՔ ԲՈԼՈՐՍ

Օրերս Գյումրիում պատահաբար հանդիպեցի 90-ականներից ծանոթ, 70-75 տարեկան մի տղամարդու, որի զբաղմունքն այն ժամանակներից մինչեւ հիմա հեծանիվներ նորոգելը, մեկ-մեկ էլ նորոգած հին հեծանիվները վաճառելն է: Մոտեցավ, բարեւեցինք, մեկ էլ քաղաքականության հետ բացարձակապես կապ չունեցող խոսքի մեջ հարցրեց, թե «Էս ռուսական լծից ե՞րբ ենք ազատվելու», կարծես թե, ռուսական լուծ գոյություն ունի, եւ այդ լուծն էլ անձամբ իր պարանոցին է: Բարկությունս մի կերպ զսպելով` ասացի՝ դու մտածի թուրքական լծից ազատվելու մասին՝ նկատի ունենալով Նիկոլ հայադավին, իր հակահայկական ոհմակը եւ այստեղ հակառուսական քարոզչությամբ զբաղվողներին, որովհետեւ նրանք բոլորն էլ Վաշինգտոնից բացի, միաժամանակ Անկարայի եւ Բաքվի շահերի սպասարկուներն են:

«Ռուսական լուծը թուրքական լծից բեթար է»,- ասաց ու հեռացավ:

Հասկանալի է չէ՞, որ արդեն անհույս վիճակում գտնվողին ինչ-որ բան բացատրելն անօգուտ, անիմաստ է, բացի այդ, ո՞ր մեկին բացատրես… Հասկանալի է չէ՞, որ Հայաստանում հակառուսական քարոզչությամբ զբաղվողները կտրում են գոյաբանական նշանակություն ունեցող այն ճյուղը, որի վրա նստած ենք բոլորս:

Ավելորդ չենք համարում հիշեցնել, որ Հայաստանը ս. թ. փետրվարին հայտարարեց ՀԱՊԿ-ին մասնակցության սառեցման մասին, իսկ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Նիկոլը չբացառեց, որ հանրապետությունն ընդհանրապես դուրս կգա կազմակերպությունից: Մինչ այդ, 2020 եւ 2023 թվականներին Ադրբեջանի հետ հակամարտության սրման ֆոնին Նիկոլը եւ իր ոհմակը, մի կողմ դնելով Արցախի, Հայաստանի եւ Ռուսաստանի դեմ իրենց եւ իրենց տերերի ծրագրած-իրականացրած դավադրությունը, բազմիցս, մեղմ ասած, զրպարտչորեն մեղադրել է ՀԱՊԿ- ին եւ Ռուսաստանին իրենց պարտավորությունները չկատարելու մեջ։ 

Ռուսաստանի արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը նշել է, որ այն պնդումները, թե Մոսկվան իբր «Հայաստանին դժբախտության մեջ է նետել», չեն համապատասխանում իրականությանը: ԱԳՆ-ում հիշեցրել են, որ Ռուսաստանի մտադրությունների անկեղծության վերաբերյալ Երեւանի կասկածներին պատմական պատասխան կա. Ռուսաստանը բազմիցս օգնության է հասել Հայաստանին, պաշտպանել նրան եւ ջանքեր գործադրել արյունահեղությունը դադարեցնելու համար:

Ինչպես նշված է ՌԴ արտաքին հետախուզական ծառայության հաղորդագրության մեջ. «ԱՄՆ- ի գլխավորած, այսպես կոչված, քաղաքակիրթ հանրակցությանը միանալու «բարձր նպատակին» հասնելու համար հայ ժողովուրդը, ինչպես կարծում են Վաշինգտոնում, ստիպված կլինի հրաժարվել սեփական ավանդույթներից, ազգային հասարակական հիմքերից»: 

Արձանագրենք, որ հենց այս նպատակին հասնելու համար է նաեւ, որ Հայաստանի Մարդու իրավունքների պաշտպանի պաշտոնը զբաղեցնող Անահիտ Մանասյանը, օրերս ընդունելով Հայաստանում Գերմանիայի նորանշանակ դեսպան Կլաուդիա Բուշին, հանդիպման ընթացքում անդրադարձել է Ստամբուլյան կոնվենցիան վավերացնելու անհրաժեշտությանը:

ԱՐԹՈՒՐ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ