Պառլամենտական ընդդիմությունը պետք է գիտակցի, որ «գոլը» միայնակ չեն խփում. Մհեր Մեսրոպյան

­Ներ­քա­ղա­քա­կան վեր­ջին զար­գա­ցում­նե­րի եւ ար­տա­քին մար­տահ­րա­վեր­նե­րի մա­սին «Ի­րա­վունք TV»-ի տա­ղա­վա­րում զրու­ցել ենք «Ազ­գի Ձայն» կու­սակ­ցութ­յան նա­խա­գահ, ՀՀ վաս­տա­կա­վոր ար­տիստ, եր­գիչ ՄՀԵՐ ՄԵՍՐՈՊՅԱՆԻ հետ:

— Ձեր կու­սակ­ցութ­յու­նը շա­րու­նա­կում է մնալ ակ­տիվ քա­ղա­քա­կա­նութ­յան մեջ: Դուք մաս­նակ­ցում եք այս իշ­խա­նութ­յան դեմ կազ­մա­կերպ­վող ընդ­դի­մա­դիր հա­վաք­նե­րին, ան­գամ հա­ցա­դուլ էիք հայ­տա­րա­րել՝ պա­հան­ջե­լով ներ­կա­յիս վար­չա­պե­տի հրա­ժա­րա­կա­նը: Ըստ Ձեզ` ին­չո՞ւ մին­չեւ այ­սօր ընդ­դի­մութ­յա­նը չի հա­ջող­վում արդ­յուն­քի հաս­նել:

— Չեմ կա­րող միան­շա­նակ գնա­հա­տա­կան տալ: Պատ­ճառ­նե­րը տար­բեր են: Ես շատ ակ­տիվ եմ հա­սա­րա­կա­կան-քա­ղա­քա­կան կյան­քում, ու իմ հայ­րե­նի­քը շատ թանկ է ինձ հա­մար: Ես ան­տար­բեր լի­նել չեմ կա­րող: Կար­ծում եմ՝ քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կից է կախ­ված յու­րա­քանչ­յու­րիս ճա­կա­տա­գի­րը: Եվ ցան­կա­ցած քա­ղա­քա­ցի պար­տա­վոր է հե­տաքրքր­ված լի­նել իր երկ­րի ա­պա­գա­յով, քա­ղա­քա­կան գոր­ծըն­թա­ցով, ընտ­րութ­յուն­նե­րով: Ես չէի ա­սի, որ չի հա­ջող­վում: Յու­րա­քանչ­յուր պայ­քա­րի տե­սակ, որն ար­վում է այս իշ­խա­նութ­յան դեմ, ար­դեն քա­ղա­քա­կա­նութ­յան մեջ ու­նի ա­նուն, եւ հա­սա­րա­կութ­յունն էլ տես­նում ու հաս­կա­նում է այս ազ­գա­կոր­ծան իշ­խա­նութ­յան գոր­ծու­նեութ­յու­նը: Մենք ցան­կա­նում ենք արդ­յուն­քը միան­գա­մից տես­նել: Ես ար­դեն հա­ջող­ված եմ հա­մա­րում այն­քա­նով, որ հա­սա­րա­կութ­յունն ար­դեն գի­տակ­ցութ­յան է գա­լիս եւ լավ տե­սում է, թե ով ինչ է ա­նում: Վս­տահ եմ որ գա­լու է ժա­մա­նա­կը. 2026 թվա­կա­նի ընտ­րութ­յուն­նե­րը լի­նե­լու են ճա­կա­տագ­րա­կան՝ Հա­յաս­տա­նի հա­մար: Գի­տեք, ինչ­պի­սին կցան­կա­նա­յի տես­նել Հա­յաս­տա­նի խորհր­դա­րա­նը: Ոչ թե լի­նեին ընդ­դի­մա­դիր եր­կու կու­սակ­ցութ­յուն, այլ լի­ներ իս­կա­կան պառ­լա­մեն­տա­կան եր­կիր, որ­տեղ ընդգրկ­ված կլի­ներ ընդ­դի­մութ­յու­նը՝ այս նո­րաս­տեղծ կու­սակ­ցութ­յուն­նե­րով, ո­րոնք կներ­կա­յաց­նեին ի­րենց գա­ղա­փա­րա­խո­սութ­յուն­նե­րը, ո­րի հե­տե­ւից կգնար հա­սա­րա­կութ­յու­նը: Այլ ոչ թե Ազ­գա­յին ժո­ղո­վը կձե­ւա­վոր­վեր եր­կու ընդ­դի­մա­դիր կու­սակ­ցութ­յամբ, ինչ­պես հի­մա է: Ընդ­դի­մութ­յու­նը՝ ես հի­մա պառ­լա­մեն­տա­կան ընդ­դի­մութ­յան մա­սին չեմ ա­սում, այլ՝ ընդ­հա­նուր, պետք է հա­մախմբ­վի, եւ այս իշ­խա­նութ­յա­նը պետք է հրա­ժեշտ տան: Պառ­լա­մեն­տա­կան ընդ­դի­մութ­յու­նը պետք է իր ամ­բի­ցիա­նե­րը մի կողմ դնի եւ գի­տակ­ցի, որ «գո­լը» միայ­նակ չեն խփում, դա թի­մա­յին աշ­խա­տանք է: Մենք ժա­մա­նակ չու­նենք. ար­դեն 6 տա­րի կորց­րել ենք: Մենք կորց­նում ենք մեր հո­ղե­րը, մեր զա­վակ­նե­րին, մեր ինք­նութ­յու­նը: Այ­սօր նաեւ սփյուռքն է հո­գե­բա­նո­րեն վատ վի­ճա­կում, երբ տես­նում է Հա­յաս­տա­նի վի­ճա­կը: Մենք կորց­րել ենք մեր ա­պա­գա­յի հան­դեպ վստա­հութ­յու­նը: Ինչ­քան էլ իշ­խա­նութ­յուն­նե­րը փոր­ձեն ի­րենց պրո­պա­գան­դիստ­նե­րով կար­ծիք փո­խել, բայց մար­դը տես­նում ու ապ­րում է այս ի­րա­կա­նութ­յու­նը: Մեր «Ու­ժեղ Հա­յաս­տան Ռու­սաս­տա­նի հետ. հա­նուն նոր Միութ­յան» շար­ժու­մը պարզ եւ հստակ ներ­կա­յաց­նում է ծրա­գիր, թե ինչ­պի­սին ենք տես­նում Հա­յաս­տա­նի զար­գա­ցու­մը, ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նութ­յու­նը, ինչ­պես պետք է դա զար­գաց­նել, որ ի շահ հա­յի լի­նի:

— Մինչ­դեռ այ­սօր փոր­ձում են հան­րութ­յա­նը հա­մո­զել, որ պետք է գնալ Եվ­րա­միութ­յանն ան­դա­մակ­ցե­լու ճա­նա­պար­հով…

— Այժմ իշ­խա­նութ­յուն­ներն ա­մեն բան ա­նում են՝ հա­յին տա­նե­լով Եվ­րո­պա, բայց դրա փո­խա­րեն այն­պես ա­րեք` Հա­յաս­տա­նը ա­մուր լի­նի, պինդ լի­նի, նո­րից չդառ­նա գաղ­թա­կան: Ի՞նչ տվեց Վ­րաս­տա­նին Եվ­րո­պան, մեծ հաշ­վով ՝ ո­չինչ, բա­ցի ե­րեք ամ­սով Եվ­րո­պա­յի «վի­զա», ո­րը եր­րորդ ամ­սին կրկին ա­վարտ­վում է: Նո­յեմ­բե­րին կա­յա­նա­լիք ընտ­րութ­յուն­նե­րը Միա­ցիալ Նա­հանգ­նե­րում շատ բան կփո­խի ա­մե­նուր: Կար­ծում եմ՝ այ­լեւս չի լի­նի գլո­բա­լիստ­նե­րի մի­ջամ­տութ­յու­նը: Այն­պես որ, պետք է ա­վե­լի ի­րա­տես լի­նենք ու սթափ նա­յենք ի­րա­կա­նութ­յա­նը: Պետք է ամ­րապն­դել հա­րա­բե­րութ­յուն­նե­րը Ռու­սաս­տա­նի հետ: Ե­թե մենք Ռու­սաս­տա­նի դաշ­նա­կի­ցը մնանք, գու­ցե մենք էլ Բե­լա­ռու­սի նման կու­նե­նանք ա­տո­մա­յին պաշտ­պա­նութ­յուն: Ռու­սաս­տա­նի հետ տնտե­սա­կան հա­րա­բե­րութ­յուն­ներն են նաեւ շատ կա­րե­ւոր: Իսկ Եվ­րո­պան մեզ ի՞նչ շու­կա է ա­ռա­ջար­կում: Հի­մա մենք գլո­բալ խնդիր­նե­րի եւ մար­տահ­րա­վեր­նե­րի առ­ջեւ ենք կանգ­նած եւ բա­ցար­ձակ Եվ­րո­պա­յի ժա­մա­նա­կը չէ:

ՆԱՆԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հ.Գ. – Հար­ցազ­րույ­ցն ամբողջությամբ դիտե՛ք տեսանյութում.