Կառավարության անկարողությունն ու օպերային թատրոնի անճարակությունը

Ա. Սպենդիարյանի անվան օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի տանիքը, մեղմ ասած, ոչ բարվոք վիճակում է։ Մամուլում հրապարակված տեսանյութում երեւում է, թե ինչպես է թատրոնի տանիքից ջուր թափվում՝ պետական գույքին հասցնելով խոշոր վնաս։ Ասում են, թե վտանգ կա, որ կարող է տուժել ոչ միայն կառույցի տնտեսական հատվածը, այլ նաեւ՝ գեղարվեստական։ Մինչդեռ թատրոնից հայտնեցին հետեւյալը. «Տանիքի վնասման անդյունքում ստեղծված իրավիճակը եւ տարածված տեսանյութը նոր չէ. վթարը տեղի է ունեցել ապրիլին, ինչից անմիջապես հետո ՀՀ կառավարության ֆինանսական աջակցությամբ մեկնարկել են տանիքի վերանորոգման աշխատանքներ»։

Իհարկե, եթե լուսնից հենց նոր իջած լինեինք, կարելի էր նույնիսկ հուզվել, թե ինչպիսի արագությամբ է կառավարությունն արձագանքել թատրոնի տանիքի վնասմանը, որը փորձ է արվում ներկայացնել, որ իբր ապրիլին ծագած խնդիր է: Բայց իրականում ՀՀ կառավարությունն է փաստում բոլորովին այլ իրողության մասին: Դեռեւս 2022 թվականի հուլիսի 5-ին ՀՀ կառավարության պաշտոնական էջում հրապարակվեց մի հաղորդագրություն, որում ասված էր. «Ավելի քան 1 միլիարդ դրամ է հատկացվել՝ թատերահամերգային կառույցների կապիտալ նորոգման, արդիականացման համար: Երեւանի մնջախաղի պետական թատրոնը վերջապես կունենա սեփական հասցե, շինաշխատանքներն ակտիվ ընթացքի մեջ են: Շինարարության են պատրաստվում նաեւ Օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնում»: Երկու տարի անց՝ մինչ մայրաքաղաքում սնկի պես աճում են նոր բարձրահարկ շենքերի թիվը, Երեւանի մնջախաղի պետական թատրոնի շինաշխատանքները դեռ ավարտված չեն, ինչ վերաբերում է Ա. Սպենդիարյանի անվան օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնին, մի տանիք անգամ չեն կարողացել վերանորոգել, որպեսզի այն տանիքից թափվող ջրերից չվերածվի խորտակվող Տիտանիկի:

Ի դեպ, էլ ավելի ուշագրավ է սույն հաղորդագրությանը կից ՀՀ կառավարության պատրաստած ռեպորտաժը, որտեղ նորից հիշեցնում ենք՝ երկու տարի առաջ, Ա. Սպենդիարյանի անվան օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի տնօրեն Կարեն Դուրգարյանն ահազանգել է՝ ասելով. «Այնպիսի տպավորություն է, որ շենքը նստվածք է տալիս: Անձրեւների ժամանակ նույնիսկ դույլեր ենք տեղադրում ֆոեում, որպեսզի ամբողջ ջուրը փայտային հատակը չվնասի: Եթե հանկարծ ձյուն է գալիս, մենք կարող ենք տեսնել, թե ինչպես է բեմի վրա ձյուն գալիս: Սա լուրջ խնդիր է եւ անվտանգության խնդիր է, որովհետեւ ամբողջ լուսային համակարգն այնտեղ է ու Աստված չանի, որ հրդեհային պահ ստեղծվի»: Իսկ ՀՀ ԿԳՄՍ փոխնախարար (հիմա արդեն՝ նախկին) Արա Խզմալյանը դեմքի լուրջ արտահայտությամբ ընդգծում էր. «Սա լուրջ խնդիր է, առավել եւս, որ ե՛ւ ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը, ե՛ւ օպերային թատրոնը գործում են մի կառույցում, որը համարվում է համապետական նշանակության հուշարձան: Այսինքն՝ սա ոչ միայն տվյալ կոլեկտիվի եւ հանդիսատեսի հանդեպ հարգանքի խնդիր է, այլեւ` հուշարձանների պահպանության կարեւորագույն խնդիր»: Ու, փաստորեն, երկու տարի անց պարզվում է՝ ո՛չ հուշարձանի պահպանությունն է կարեւորվել, ո՛չ էլ հարգել են հանդիսատեսին ու ստեղծագործական կոլեկտիվին:

Ահա այսպիսին է Կարեն Դուրգարյանի պահած թատրոնը, կարեւորը նա վերականգնել է հարազատ քեռու՝ Արմեն Մելիքսեթյանի բեմադրած «Կարմենը», բարձրացրել տոմսերի գները, իսկ տանիքից թափվող ջրի դույլերից բացի՝ ֆոեում ավելացրել խմիչքի վաճառքի կետ: Այո՛, թատրոնի շենքի ներսում խմիչք են վաճառում: Թե ինչպես է թույլ տրվել, որ թատրոնի ներսում բիզնես գործունեություն ծավալվի, սա էլ մի այլ պատմություն է: Թատրոնում դժգոհությունները մեծ են Դուրգարյանից, ասում են՝ ի՞նչն է նորմալ, որ տանիքն էլ նորմալ լինի, բայց նա շարունակում է մնալ իշխանության սրտի ղեկավարը, եւ սրանով բոլոր խնդիրները համարվում են փակված: Թատրոնի կոլեկտիվին ոչ թե Դուրգարյանից, այլ տանիքից թափվող ջրերից ասում են՝ մի անգամ նույնիսկ արտակարգ իրավիճակների ծառայությունից են եկել օգնության: Իսկ հարցերի հարցը շարունակում է մնալ, թե ինչի վրա են ծախսել կառավարության հատկացրած խոշոր գումարները: Եվ էլի հանգում են այն փաստին, որ ԿԳՄՍ նախարարությունում նախարար Ժաննա Անդրեասյանով ու մշակութային ոլորտը համակարգող փոխնախարար Դանիել Դանիելյանով հանդերձ իրենց տեղում չեն:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝