Արմեն (Սամվել) Մարդոյանի ուղերձը՝ «ԵՄ, թե՞ Միութենական պետություն. ո՞ւր գնալ» խորհրդաժողովին

Հուլիսի 20-ին «Անի Գրանտ» հյուրանոցի մեծ դահլիճում տեղի ունեցավ խորհրդաժողով` «ԵՄ, թե՞ Միութենական պետություն. ո՞ւր գնա Հայաստանը» թեմայով, որը կազմակերպել էր «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր Միության» շարժումը: Մինչ զեկույցներին եւ ելույթներին անդրադառնալը` շարժման համակարգող, ՍԻՄ կուսակցության նախագահ ՀԱՅԿ ԲԱԲՈՒԽԱՆՅԱՆՆ ընթերցեց ՌԴ նախագահին առընթեր Ղրիմի Հանրապետության մշտական ներկայացուցիչ, Ղրիմի փոխվարչապետ Գեորգի Մուրադովի, Եվրասիական տնտեսական միության հանրային պալատի գլխավոր քարտուղար Գայանե Հարությունյանի, «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր Միության» շարժման գործադիր կոմիտեի անդամ, «Ալյանս» կուսակցության նախագահ Տիգրան Ուրիխանյանի ողջույնի խոսքերը` ուղղված խորհրդաժողովի մասնակիցներին: Այդ թվում` խորհրդաժողովին ուղերձ էր հղել նաեւ «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր Միության» շարժման գործադիր կոմիտեի անդամ, Ղրիմի Գերագույն խորհրդի պատգամավոր, աշխարհազորային գնդի լեգենդար հրամանատար ԱՐՄԵՆ (ՍԱՄՎԵԼ) ՄԱՐԴՈՅԱՆԸ:

Ըստ Մարդոյանի` քննարկվելիք թեման շատ ավելի խորն է, քան մենք կպատկերացնեինք: Նրա գնահատմամբ` այսօր մեր փոքրիկ երկիրը կանգնած է դեպի անդունդը գահավիժելու առաջ:

«Թվում էր, թե  բազմադարյան իմաստություն ունեցող իմ ազգը պետք է կողմնորոշվեր ու արթնացներ իր չարենցյան ամբոխներին, բայց, ավա՜ղ` ոչ: Ամբոխները նիրհում են` հանգիստ քնով ու երազում պայծառ, «դուխով» ապագայի մասին: Աշխարհը եռում է, տարածաշրջանում խելահեղ պրոցեսներ են հասունանում: Իսկ մենք սուրճ ու քյաբաբ ենք ըմբոշխնում էլիտար սրճարաններում: Ու այս ամենը դիտում ենք, ինչպես` վավերագրական ֆիլմ: Հարյուրամյակներ շարունակ ինքնությունը կորցրած Հայաստանս ապաստան էր գտել իր իսկ տարածքներից մի փոքր հատվածում` 1/50 մասում`  շնորհիվ ԽՍՀՄ-ի: 70 տարի շարունակ զարգանում, բարգավաճում, հզորանում էր ազգս` ամեն առումովներով: Երկրագունդը սկսել էր ճանաչել ու ընդունել երկիր Հայաստանս, սկսել էր ճանաչել հայ ազգությունը: Սկսել էինք պահանջատիրական շարժումը, խոշորագույն երկրները մեկը մյուսի հետեւից Հայոց ցեղասպանությունն էին ճանաչում: Արցախ ազատագրեցինք, ու սկսվել էր Արցախի ճանաչման գործընթաց: Եվ այս ամենն անկասկած մեր ամենահիմնական, ամենամոտ դաշնակից եղբոր` Ռուսաստանի հովանու ներքո էր: Սակայն, երեւի, շատ էինք ինքնահավան ու ինքնավստահ դարձել, եկան իշխանություններ, որոնք այնքան այլասերվեցին ու լկտիացան, որ չարենցյան ամբոխները նախորդ իշխանություններին անվանեցին «նախկիններ» ու ընտրեցին իբր «դուխովներին», - նշել է Ղրիմի աշխարհազորային գնդի լեգենդար հրամանատարը:

Սամվել (Արմեն) Մարդոյանի կարծիքով` այս ամբողջ «նախկին»-«դուխով» խաղերը նախօրոք ծրագրավորված գլոբալ պլան էր. «Պլան, որ պետք է հիմնահատակ անել 70 տարվա նվաճումները` Արցախը, եկեղեցիս, հավատքը, նույնիսկ Հայոց ցեղասպանությունը: Ծրագրավորողների մոտ այս պլանը հաջողվել է, որովհետեւ ազգիս կեսը, նորից եմ ասում, սուրճ ու քյաբաբ է ըմբոշխնում, իսկ մի փոքր մասն այս ծրագրի համար ստացած փողերը մեջ-մեջ է անում` դիմադիր ու ընդդիմադիր դավաճանների միջեւ: Մնացել են ծրագրի նախավերջին ու վերջին կետերն ի կատար ածեն. դա «Զանգեզուրի միջանցքն» է եւ վերջնական թուրքերի հետ եղբայրություն հաստատելու համար Հայոց ցեղասպանության հերքումը: Համոզված եղեք, որ երկուսի շուրջ վաղուց արդեն պայմանավորվածություն կա, դրա համար անհրաժեշտ է վերջնականապես կապերը խզել Ռուսաստանի հետ, ինչի գործընթացը նույնպես ավարտին է մոտենում: Հիմա որոշ պատմություն չիմացողներ ցնցծության մեջ են, հարգելի հայրենակիցներ, նրանց թվում է, թե հեսա Եվրոպա են մտնելու: Ասեմ ձեզ, որ ուկրաինացիները 2014 թվականին մայդան սարքելով` նույն ռեժիսորի փողերով նույն լոզունգներն էին բղավում: Արդյունքում ի՞նչ եղավ. Ուկրաինայի կեսը Ուկրաինան կորցրել է, իսկ մյուս կեսի ժողովուրդն իրոք Եվրոպայում են, բայց փախստականի կարգավիճակում»:

Ղրիմի Գերագույն խորհրդի պատգամավորը հիշեցնում է նաեւ Վրաստանի օրինակը. «Վրաստանում էլ գոռում-գոչում էին, ի վերջո, հասան նրան, որ կորցրին Օսեթիան ու Աբխազիան: Իմ հարգելի, իմ սիրելի եղբայրներ եւ քույրեր, խնդրում եմ` հավաքվե՛ք իրար շուրջ, մի՛ հավատացեք փողով միտինգ կազմակերպողներին: Հեղափոխությունները արձակուրդով եւ հանգստյան օրերով չեն լինում: Հեղափոխությունը լինում է կրակի պես` արագ եւ ամբողջական: Օր առաջ ազատվեք թե՛ «ներկաներից», թե՛ նրանց բերողներից: Ի՞նչ է հարկավոր Հայաստանին ոտքի կանգնելու համար, մեկ բան` վերականգնել եղբայրական հարաբերությունները Ռուսաստանի եւ մնացած ԽՍՀՄ երկրների հետ, որոնք իրոք բարիդրացիական հայացքներ ունեն Հայաստանի նկատմամբ»:

Նշենք, որ խորհրդաժողովին զեկույցներով հանդես եկան ռազմական փորձագետ, պահեստազորի գնդապետ Հայկ Նահապետյանը, ԵՊՀ միջազգային հարաբերությունների եւ դիվանագիտության ամբիոնի դոցենտ, միջազգայնագետ Գրիգոր Բալասանյանը, «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր Միության» շարժման կանանց խորհրդի նախագահ Ալլա Հակոբյանը, «Լույս» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոնի ղեկավար Հայկ Այվազյանը:

Խորհրդաժողովին ելույթներ ունեցան «Ազգի ձայնը» կուսակցության նախագահ, ՀՀ վաստակավոր արտիստ Մհեր Մեսրոպյանը, Համահայկական ազգային պետականություն կուսակցության փոխնախագահ Աշխեն Սումբուլյանը, Հայաստանի Առաջադիմական միացյալ կոմունիստական կուսակցության փոխնախագահ Գեղամ Գալստյանը, «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր Միության» շարժման խորհրդի անդամ ՀՀ վաստակավոր արտիստ Գայանե Ներսիսյանը, Համահայկական գրողների միության նախագահ Աբգար Ափինյանը, «Մեկ առողջություն» կոալիցիայի ղեկավար, միջազգային փորձագետ Գրիգոր Գրիգորյանը, «Առողջ հանրություն» ՀԿ նախագահ Մարինա Խաչատրյանը, «Վերածնվող Արցախ» շարժման համակարգող, «Հայկական աշխարհ» ՀԿ ղեկավար Անաստաս Իսրայելյանը, լրագրող Արթուր Հովհաննիսյանը եւ այլք:

Ի դեպ, խորհրդաժողովին ներկա էին նաեւ այլ քաղաքական կուսակցությունների ղեկավարներ, հասարակական, մշակութային ոլորտի, ինչպես նաեւ փորձագիտական շրջանակների ներկայացուցիչներ, հայտնի փաստաբաններ, այդ թվում` ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Իրինա Գասպարյանը, Ռեֆորմիստների կուսակցության նախագահ Վահան Բաբայանը, Հայաստանի Կոմունիստական կուսակցության նախագահ Երջանիկ Ղազարյանը, «Հայ ազգային ճակատ» կազմակերպության նախագահ, ռազմական-քաղաքական գործիչ Գեւորգ Գեւորգյանը, ՀՀ վաստակավոր արտիստ Մադլեն Ասրյանը, ներկայացուցիչներ «Ալյանս» կուսակցությունից եւ Ազգային արժեքների պաշտպանության «Կամք» նախաձեռնությունից: Համաժողովի ավարտին ընդունվեց բանաձեւ:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ