Մոսկվայի հիմնական խպատասխան հարվածը կուղղվի անձամբ Զելենսկուն
Վերլուծություն
Շատ նման է, որ հարավկովկասյան իրողությունները շարունակում են ընթանալ կանխատեսելի հունով: Թերեւս, միակ բանը, որը կարող է ամեն բան հիմքից փոխել, Երրորդ համաշխարհայինն է, որն իրատեսական է դառնում աչքի առաջ:
Սեւաստոպոլին հայտնի հարվածից հետո ՌԴ-ն նաեւ ՄԱԿ-ի մակարդակով ուղիղ մեղադրանք ներկայացրեց Վաշինգտոնին: Ըստ ՄԱԿ-ում Ռուսաստանի մշտական ներկայացուցիչ Նեբենզյայի. «Հունիսի 23-ին, Սուրբ Երրորդության մեծ ուղղափառ տոնի ժամանակ, ԱՄՆ-ի կողմից աջակցվող Կիեւի ռեժիմը սարսափելի հարձակում է իրականացրել Ղրիմի Ռուսաստանի Սեւաստոպոլ քաղաքում խաղաղ բնակիչների վրա: Տուժել է 151 մարդ, այդ թվում՝ 27 երեխա։ Զոհվել է 4 մարդ, այդ թվում՝ 2 երեխա։ Այս ահաբեկչության բոլոր մեղավորները պատասխանատվության կենթարկվեն։ Կասկածից վեր է, որ ԱՄՆ-ն ուղղակիորեն ներգրավված է այս հանցագործության մեջ։ Վաշինգտոնը եւ նրա դաշնակիցները աջակցում են Կիեւում նեոնացիստական ռեժիմին եւ խրախուսում են նրանց վստահված անձանց ահաբեկչական գործողություններ իրականացնել խաղաղ բնակչության դեմ…»:
Այսպիսով, Նեբենզյան, ըստ էության, աշխարհի աչքի առաջ ֆիքսեց այն սահմանը, որից հետ քաշվել արդեն Մոսկվան ցանկության դեպքում էլ չի կարող: Այն է՝ «ԱՄՆ-ն ուղղակիորեն ներգրավված է այս հանցագործության մեջ»: Այսինքն, ՌԴ տարածքում ՌԴ քաղաքացիների սպանության՝ ռազմական տեխնիկայի կիրառմամբ: Դա համաշխարհային բոլոր օրենքներով մեկ իմաստ ունի՝ պատերազմական ակտ: Եվ ընդգծելով այդ սահմանը, Ռուսաստանը նաեւ հրապարակային (այդ թվում՝ ՌԴ ժողովուրդների առաջ) պատասխանատվություն ստանձնեց՝ պատասխան հարված կլինի: Ու հաշվի առնելով, որ ամեն մի պատասխան հարված իր հերթին է ենթադրում պատասխան հարված, իրադարձությունները կարող են զարգանալ ամեաանցանկալի հունով:
Որոշակի պատասխան, թերեւս, արդեն կա. իրանական աղբյուրներից մեկի պնդմամբ՝ «Սեւ ծովի վրայով Ռուսաստանը խոցել է ամերիկյան կործանիչ-ռմբակոծիչ անօդաչու թռչող սարք», որը գործել է նաեւ Սեւաստոպոլի վրա հարձակման պահին, այն է՝ հանդիսացել է այդ հարվածի համար տեղեկատվական աղբյուր: Սակայն սա, եթե անգամ իրական է, այն պատասխանը չէ, որին բոլորը սպասում են: «Մի շատ կարեւոր բան է սպասվում»,- տեղեկացնում է նաեւ հիշատակված միանգամայն արժանահավատ աղբյուրը: Եվ նկատենք, որ այդ «մի բանի» հոտը վաղուց էր գալիս:
Այս առումով, լուրջ ահազանգ կարելի է համարել Թուրքիայի արտգործնախարար Հաքան Ֆիդանի նախօրեին ներկայացրած տեղեկատվությունը: Խոսքը հունիսի 11-ին Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ ունեցած հանդիպման վերաբերյալ մանրամասների մասին է, եւ որ միայն հիմա է այդ մասին արտահայտվել, արդեն իսկ հետաքրքիր է: Ինչեւէ, Ֆիդանը խոսելով տարաբնույթ եւ կարեւոր հարցերի շուրջ քննարկումների մասին, հասնելով ուկրաինական հակամարտությանը, նկատում է. «Աշխարհագրությունը մեթոդային ձեւով կարող է ընդլայնվել: Միջուկային զենքերը կարող են օրակարգ բերվել: Այս մտքին եմ հանգել Չինաստան եւ Ռուսաստան ունեցած այցի ընթացքում»: Ահա թե ինչ կարգի է լրջացել «միջուկային զենքերն օրակարգ բերելու» թեման՝ արդեն դիվանագիտական բարձրաստիճան անձինք են սկսել այդ մասին բացահայտ խոսել: Մյուս կողմից էլ, Մակրոնն է նորից սկսել խոսել Պուտինին զագահարել-խոսելու պատրաստակամության մասին: Ի՞նչ է, Ուկրաինա այլեւս զորք ուղարկելու մասին չի՞ մտածում, ուզում է բանակցե՞լ: Չնայած, երբ «օրակարգում են միջուկային զենքերը», իսկ ողջ Ֆրանսիայի համար բավական է մեկ «Սարմատը», իհարկե, կցանկանա խոսել:
Իսկ ահա Վաշինգտոնից հոդաբաշխ պատասխան այդպես էլ չկա: Ընդամենը Պենտագոնից ասել են. «Ուկրաինան ինքն է որոշումներ կայացնում թիրախների ընտրության վերաբերյալ եւ իրականացնում է իր ռազմական գործողությունները»: Սակայն դա անլուրջ է. ՌԴ-ն շատ ավելի կոնկրետ մեղադրանքներ է հնչեցրել, որ այդ զենքերը շահագործում են հրահանգիչների անվան տակ գործող ամերիկյան զինվորականները, դեպի թիրախներ ուղեկցումը եւս արվում է ամերիկացիների կողմից: Ու հաստատ դա հիմնավորող փաստերի պակաս Մոսկվան չի զգում:
Կարճ ասած, որ ռուսական պատասխանը կլինի ամենամոտ ժամանակներս, դա հաստատ: Չնայած, մինչ այդ մոտ օրերս՝ հուլիսի 3-4-ին Աստանայում կայանալիք Շանհայի համագործակցության կազմակերպության (ՇՀԿ) գագաթաժողովն է: ՇՀԿ-ում, որ իր իմաստով ավելի շուտ ռազմական ուղղվածության իմաստ է պարունակում, թերեւս, այս բոլոր հարցերը կքննարկվեն: Ավելին, նախնական տվյալներով այնտեղ է լինելու նաեւ ՆԱՏՕ-ական Թուրքիայից Էրդողանը, նախատեսված է Պուտինի հետ հանդիպում, այսինքն, բոլոր ազդակները, որ այս գագաթաժողովում կլինեն, հաստատ Վաշինգտոնը կստանա: Ու թերեւս, այս բոլոր քննարկումներից հետո էլ վերջնական տեսք կստանա Մոսկվայի պատասխանի հետ կապված հարցը:
Մյուս կողմից, ՄԱԿ-ի նույն նիստում Նեբենզյան իր խոսքն ավարտեց կարեւոր մտքով. «Ռուսաստանի Դաշնությունը կշարունակի պաշտպանել իր ժողովրդին եւ ապահովել նրա ազգային անվտանգությունը, քանի դեռ Կիեւի նեոնացիստական ռեժիմի սպառնալիքը, որը բարձրացրել եւ ֆինանսավորում է Արեւմուտքը, այլեւս գոյություն չունենա»: Շատ նման է, որ հիմնական թիրախը մնալու է Զելենսկին եւ նրա խունտան, եւ սպասվող հիմնական հարվածն էլ, ըստ ամենայնի, նա է ստանալու:
ՔԵՐՈԲ ՍԱՐԳՍՅԱՆ