Ապագա ռեժիսորները խոսեցին պուշկինյան հանճարեղ լեզվով

Հունիսի 12-ին Ռուսաստանը նշում Է «ամենաերիտասարդ» պետական տոներից մեկը: Սկզբնապես` սկսած 1992 թվականից, այն անվանում Էին Ռուսաստանի պետական ինքնիշխանության հռչակագրի ընդունման օր: Իսկ 2002 թվականին ստացել է նոր պաշտոնական անվանում՝ Ռուսաստանի օր: Տոնին ընդառաջ, ինչպես նաեւ Ալեքսանդր Պուշկինի 225 -ամյակին նվիրված միջոցառումների շրջանակում տեղի ունեցավ ռուս մեծ բանաստեղծի հայտնի ստեղծագործության վերնագրով «Я памятник себе воздвиг нерукотворный» ներկայացման առաջնախաղը:

Ներկայացման իրագործմանն անմիջական իր աջակցությունն է ունեցել ՀՀ-ում Ռուսաստանի արտակարգ եւ լիազոր դեսպան Սերգեյ Կոպիրկինը, ինչպես նաեւ Հայաստանի պետական մանկավարժական համալսարանի կուլտուրայի ֆակուլտետը։ Բեմադրության ռեժիսորն էր՝ պրոֆեսոր Աիդա Հովհաննիսյանը։ Ներկայացման առաջնախաղին ներկա էին ՌԴ արտակարգ եւ լիազոր դեսպան Ս.Պ.Կոպիրկինը` տիկնոջ հետ, ինչպես նաեւ ԱԺ նախկին նախագահ Արա Բաբլոյանը, Նկարիչների միության նախագահ Սուրեն Սաֆարյանը եւ մի շարք այլ պատվավոր հյուրեր, դասախոսներ, պուշկինյան պոեզիան գնահատողներ եւ ուսանողներ:

Բեմադրության համար ընտրվել էր Պուշկինի պոեզիայի լավագույն ստեղծագործություններից հատվածներ, որոնք ռեժիսուրական նուրբ համադրմամբ եւ բովանդակային շաղկապմամբ դարձել էր համապարփակ մի պատմություն: Իսկ դերասանական կազմում ապագա ռեժիսորներն էին:

«ԴԱՀԼԻՃՆ ՈՒ ԲԵՄԸ ՄԻ ԱՄԲՈՂՋԱԿԱՆ ՕՐԳԱՆԻԶՄ ԷԻՆ ԴԱՐՁԵԼ»

Ստացած տպավորությունով կիսվեց Ս.Պ.ԿՈՊԻՐԿԻՆԸ` վստահություն հայտնելով, որ ներկաները մեծ բավականություն ստացան՝ վայելելով Պուշկինի հրաշալի պոեզիան` նույնքան հաճելի երաժշտության եւ ուսանողների տաղանդի համադրմամբ։

«Այսպիսի ապրումների համար ցանկանում ես ապրել, աշխատել` ի շահ մեր երկրների եւ ժողովրդի։ Այսօր մենք եւս մեկ անգամ համոզվեցինք, թե որքան մտերիմ ենք։ Ոչ մի գործ չէր կարող կյանքի կոչվել, եթե չլինեին այնպիսի մարդիկ, ինչպիսին Դուք եք», - դիմելով պրոֆեսոր Ա. Հովհաննիսյանին` ասաց Ռուսաստանի արտակարգ եւ լիազոր դեսպանը, ապա հավելեց. «Ցանկացած գործ պետք է ունենա զարկ, իսկ այդ զարկը պետք է տա միայն տաղանդաշատ եւ իր ուժերի վրա վստահ ստեղծագործող մարդը։ Կարծում եմ` մենք այստեղ շատ լավ զգացինք եւ տեսանք, թե որքանով է մշակույթը, հատկապես հանճարեղ մշակույթը մտերմացնում մարդկանց, ժողովրդին։ Դա զգացվում էր ե՛ւ դահլիճի արձագանքից, ե՛ւ իմ անձնական զգացողություններից։ Զգացվում էր, որ դահլիճն ու բեմը մի ամբողջական օրգանիզմ են դարձել»:

«ԻՆՉ ՀԱՆՃԱՐԵՂ Է, ՊԵՏՔ Է ՆԵՐԿԱՅԱՑՆԵԼ ԲԱՐՁՐ ՈՐԱԿՈՎ»

Բեմադրության ռեժիսոր ԱԻԴԱ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆՆ էլ իր խոսքում հայտնեց իր շնորհակալությունը ներկայացման իրագործման համար, ինչպես նաեւ ուսանողներին` հրաշալի խաղի համար։ Ըստ ռեժիսորի, ինչ հանճարեղ է, պետք է ներկայացնել բարձր որակով:

«Ներկայացումը բեմադրվել է պուշկինյան պոեզիայի հիման վրա։ Հանճարեղ բանաստեղծի աշխատանքների փունջ է այն: Այս ամենը ձեր դատին հանձնեցին առաջին կուրսի ուսանողները, որոնք անգամ չէին կարողանում խոսել ռուսերեն, իսկ այսօր խոսեցին պուշկինյան հանճարեղ լեզվով։ Ես անչափ շնորհակալ եմ նրանց նվիրումի համար», - շեշտեց բեմադրող ռեժիսորը:

«Պոեզիա խաղալը շատ հաճախ չեն հաջողում նույնիսկ պրոֆեսիոնալները։ Պուշկինը ռուս ժողովրդի խիղճն է, իկոնան, ինչպես մեր Թումանյանը. նրանք ընդհանուր շատ բաներ ունեն»,- եզրափակելով խոսքը` ասաց Ա. Հովհաննիսյանը եւ կոչ արեց չմոռանալ, որ հայ եւ ռուս ժողովուրդների բարեկամության արմատները ձգվում են դեպի դարերի խորքը։

ՆԱՆԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Այս թեմայով Փորձում են լեգիտիմացնել երկրի անկախ պետականությունը կորցնելու գործընթացը «Ժողովուրդ». Քրեական հեղինակություն Սերգեյ Գրիգորյանի` «ֆազի» սպանության գործով ներգրավվել է ԱԱԾ-ն Սա լեւոնտերպետրոսյանիզմ է` նեոֆաշիստների ձեռամբ. Սերգեյ Շաքարյանց Այս շարժումը վեկտոր չունի, ուրիշ խնդիր մի՛ փնտրեք. Վահագն Մելիքյան Քաղաքացիական բախումների սպասե՞նք