«ՏԱՔՍԻ-ՏԱՔՍԻ» ԿԱՏԱԿԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆԸ ԲԵՄԻՑ ԴՈՒՐՍ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ Է

Այս օր­հա­սա­կան պա­հին կա­րե­լի է ապ­շել` տես­նե­լով` ին­չով են զբաղ­վում ­Հա­յաս­տա­նի ձա­խո­ղակ ու չա­րա­բաս­տիկ իշ­խա­նութ­յուն­նե­րը: ­Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տութ­յան նա­խա­գահ կո­չեց­յալ ­Վա­հագն ­Խա­չատր­յա­նը, թե ­Խա­չա­տուր­յա­նը փո­ղոց­նե­րով վազվ­զում է, որ­պես­զի ար­տա­սահ­ման­յան զբո­սաշր­ջիկ­նե­րին նստեց­նի տաք­սի: ­Հա­վա­նա­բար, այդ կերպ նրան թվում է, որ նա ձեռք է բե­րում ժո­ղովր­դա­կա­նութ­յուն: Կամ գու­ցե հույս ու­նի ի­րեն այս­պի­սի ծաղ­րա­ծո­ւա­կան կեր­պա­րի մեջ դրսե­ւո­րե­լով` խու­սա­փել այն պա­տաս­խա­նատ­վութ­յու­նից, ո­րը կրե­լու են ­Նի­կո­լի ա­վա­զա­կախմ­բի բո­լոր ան­դամ­նե­րը:

­Սա­կայն ի­զուր է ­Խա­չա­տուր­յա­նը փայ­փա­յում նման հույ­սեր: Ըստ սահ­մա­նադ­րութ­յան` նա հենց այդ սահ­մա­նադ­րութ­յան ե­րաշ­խա­վորն է եւ պար­տա­վոր է կան­խել ­Նի­կո­լի կող­մից սահ­մա­նադ­րութ­յան ա­մե­նա­խայ­տա­ռակ եւ կոպ­տա­գույն խախ­տում­նե­րը: ­Սա­կայն «տաք­սի բռնող» նա­խա­գա­հը ոչ միայն չի կան­խում ­Նի­կո­լի հա­կա­սահ­մա­նադ­րա­կան քայ­լե­րը, այ­լեւ հա­վա­նութ­յան է դրանց ար­ժա­նաց­նում:

­Նի­կո­լի մեկ այլ հան­ցա­կից` Ա­լեն ­Սի­մոն­յա­նը, նույն­պես կաշ­վից դուրս է գա­լիս ցույց տա­լու հա­մար իր նվիր­վա­ծութ­յու­նը հայ­կա­կան հո­ղե­րը բա­ժա­նե­լու ­Նի­կո­լի քա­ղա­քա­կա­նութ­յան կուր­սին: ­Սա­կայն այդ նվիր­վա­ծութ­յու­նը նա ներ­կա­յաց­նում է ոչ միայն Նի­կո­լին, այ­լեւս ­Հա­յաս­տա­նի ա­րեւմտ­յան կար­գադ­րիչ­նե­րին` այս կերպ նշմա­րե­լով, թե անհ­րա­ժեշ­տութ­յան պա­հին կա­րող է եւ փո­խա­րի­նել հենց նույն ­Նի­կո­լին: Այս ան­գամ էլ Ա­լե­նը ցի­նիզ­մով գե­րա­զան­ցեց նույ­նիսկ ինքն ի­րեն, երբ հայ­տա­րա­րեց, թե փնտրում է այն մարդ­կանց, ովքեր կա­պա­ցու­ցեն, որ ­Տա­վու­շի չորս գյու­ղե­րը հայ­կա­կան հող են: Այ­սինքն, մենք` հա­յերս, պետք է ա­պա­ցու­ցենք, որ ապ­րում ենք մեր հո­ղում եւ ա­պա­ցու­ցենք ոչ թե թուր­քե­րին կամ մի­ջազ­գա­յին հան­րութ­յա­նը, այլ ՀՀ իշ­խա­նութ­յուն­նե­րին, ո­րոնք սնվում, ապ­րում ու, ի­րենց բա­ռա­պա­շա­րով ա­սած, «կայ­ֆա­վատ» են լի­նում մեր քրտին­քի հաշ­վին:

Ան­հաս­կա­նա­լի է` Ադր­բե­ջա­նին ին­չի՞ է պետք գրա­վել հայ­կա­կան հո­ղե­րը, ե­թե նա ար­դեն իսկ գրա­վել է ­Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նութ­յուն­նե­րին եւ նրանք հլու-հնա­զանդ կա­տա­րում են Ա­լիե­ւի բո­լոր հրա­հանգ­ներն ու ցու­ցում­նե­րը: ­Ժա­մա­նա­կին պար­սից ար­քան Ա­րե­ւել­յան ­Հա­յաս­տա­նում նշա­նա­կում էր ադր­բե­ջան­ցի խա­նե­րին ­Հա­յաս­տա­նը կա­ռա­վա­րե­լու հա­մար: Ա­հա այս­պի­սի ադր­բե­ջա­նա­կան դրա­ծո­նե­րի դեր են խա­ղում այ­սօր ­Նի­կո­լը, Ա­լե­նը եւ այ­լք:

ԱՂԱ ՋԱՆ, ՉԲԱՐԿԱՆԱՍ ՀԱՆԿԱՐԾ

Այն, որ ­Նի­կո­լը խու­ճա­պին հասն­ող սար­սա­փի մեջ է Ա­լիե­ւից եւ Ա­լիե­ւին չբար­կաց­նե­լու հա­մար պատ­րաստ է իսպառ մո­ռա­նալ ­Ցե­ղաս­պա­նութ­յունն ու Ար­ցա­խը, ցույց է տա­լիս նրա հիս­տե­րի­կան Ար­ցա­խի նա­խա­գահ ­Սամ­վել ­Շահ­րա­ման­յա­նի այն խոս­քից, թե. «Ե­րե­ւա­նում գտնվում են Ար­ցա­խի նա­խա­գա­հի գրա­սեն­յա­կը եւ դա­տա­կան ու օ­րենս­դիր կա­ռույց­նե­րի գրա­սեն­յակ­նե­րը: ­Խորհր­դա­կան­նե­րը կա­րող են հավ­աք­վել այս­տեղ քվեար­կե­լու հա­մար: ­Հոկ­տեմ­բե­րին ստո­րագ­րել եմ հրա­մա­նա­գիր, ո­րով սահ­ման­վում է, որ կա­ռա­վա­րութ­յան բո­լոր նա­խա­րար­նե­րը մնում են ի­րենց պաշ­տոն­նե­րում կա­մա­վոր հիմ­ունք­նե­րով»,- ա­սել է ­Շահ­րա­ման­յա­նը ֆրան­սիա­կան Le Figaro պար­բե­րա­կա­նին:

Այս խոս­քե­րը ­Նի­կո­լի մոտ ա­ռա­ջաց­րել են վա­խի նո­պա: ­Նա կա­ռա­վա­րութ­յան նիս­տի ժա­մա­նակ շտա­պել է հա­վաս­տիաց­նել իր ադր­բե­ջա­նա­կան ու թուր­քա­կան վե­րա­կա­ցու­նե­րին, թե Ար­ցա­խի մա­սին մե­կընդ­միշտ մո­ռա­ցել է: «Հայ­տա­րա­րում են ինչ-որ վտա­րան­դի կա­ռա­վա­րութ­յուն­նե­րի եւ այլ­նի մա­սին: Ես ու­զում եմ շատ հստակ հայ­տա­րա­րել, որ ՀՀ-ում կա մի կա­ռա­վա­րութ­յուն, եւ այդ կա­ռա­վա­րութ­յունը նստած է այս դահ­լի­ճում: Ու­զում եմ, որ այս ու­ղեր­ձը շատ հստակ ար­ձա­նագ­րենք…»: Ո՞ւմ է ուղղ­ված ­Նի­կո­լի այս «ու­ղեր­ձը»: Բ­նա­կա­նա­բար, եվ­րո­պա­ցի­նե­րին, ո­րոնք ­Նի­կո­լին հանձ­նա­րա­րել էին Պ­րա­հա­յում հրա­ժար­վել Ար­ցա­խից, ինչ­պես նաեւ Էր­դո­ղա­նին ու Ա­լիե­ւին, ո­րոնց նա խոս­տա­ցել է այ­լեւս եր­բեք չհի­շա­տա­կել Ար­ցա­խը: Ա­վե­լին, ­Նի­կո­լը սպառ­նում է «ձեռ­նար­կել հա­մա­պա­տաս­խան մի­ջոց­ներ»: «Պե­տութ­յան նկատ­մամբ նման գոր­ծո­ղութ­յուն­նե­րը չեն կա­րող ա­նար­ձա­գանք մնալ» սպառ­նում է ­Նի­կո­լը ար­ցախ­ցի­նե­րին ու միա­ժա­մա­նակ խոս­տա­նում իր թուրք-ա­րեւմտ­յան հրա­հան­գիչ­նե­րին, որ կլու­ծի ար­ցախ­ցի վտա­րան­դի կա­ռա­վա­րութ­յան եւ այլ պե­տա­կան մար­մին­նե­րի հար­ցը:

­Նի­կոլն ինքն ի­րեն բա­ցա­հայ­տում է, որ Ա­լիե­ւին խոս­տա­ցել է այ­լեւս եր­բեք Ար­ցա­խի մա­սին չխո­սել եւ վեր­ջի­նիս կող­մից նա­խազ­գու­շաց­վել է, ե­թե հան­կարծ թույլ տա ­Հա­յաս­տա­նում Ար­ցա­խի թե­մա­յի ար­ծար­ծու­մը, ա­պա կպատժ­վի: Դ­րա վկա­յութ­յունն է Նի­կո­լի այն խոս­քը, որ «ար­տա­քին ու­ժե­րը» կա­րող են այս ա­մե­նը «ՀՀ անվ­տան­գութ­յան հա­մար սպառ­նա­լիք օգ­տա­գոր­ծեն»:

ՈՉ ՈՔ ՉԻ ՄՈՌԱՑՎԻ, ՈՉԻՆՉ ՉԻ ՄՈՌԱՑՎԻ

Ա­հա այս­պես, քայլ առ քայլ բա­ցա­հայտ­վում է տե­ղի ու­նե­ցած դա­րի դա­վա­ճա­նութ­յու­նը: Ի­հար­կե, մի­ջին կլա­սի ՔՊ-ա­կան­նե­րը հաս­կա­նում են, որ այս ա­մե­նը ջարդ­վե­լու է ոչ թե ­Նի­կո­լի կամ Ա­լե­նի գլխին, ո­րոնք կհասց­նեն ժա­մա­նա­կին թռնել ­Հա­յաս­տա­նից, այլ հենց տար­բեր տե­սա­կի ՔՊ-ա­կան պատ­գա­մա­վոր­նե­րի, նա­խա­րար­նե­րի, փոխ­նա­խա­րար­նե­րի եւ այլն: Ս­րանք են, որ պա­տաս­խան են տա­լու` ի­րենց հա­մար լա­վա­գույն դեպ­քում դա­տա­րա­նում: Եվ ա­հա լու­րեր են տա­րած­վում, որ ՔՊ-ա­կան պատ­գա­մա­վոր ­Գուր­գեն Ար­սեն­յա­նը կա­մաց-կա­մաց ո­րո­շել է հե­ռա­նալ ՔՊ-ա­կան խմբակ­ցութ­յու­նից: ­Հայտ­նի է, որ Ար­սեն­յա­նի սիր­տը ՌԴ-ում դես­պա­նի պաշ­տոն էր ու­զում, սա­կայն ­Ռու­սաս­տա­նը չի մո­ռա­ցել Ար­սեն­յա­նի հա­կա­ռու­սա­կան հայ­տա­րա­րութ­յուն­ներն ու գոր­ծու­նեութ­յու­նը: Արդ­յուն­քում` Ար­սեն­յա­նը, որն, ի դեպ, շատ ու շատ ՔՊ-ա­կան­նե­րի նման ­Ռու­սաս­տա­նում ու­նի բիզ­նես, ո­րո­շեց, որ քա­նի դեռ ­Ռու­սաս­տա­նը ի­րեն չի հայ­տա­րա­րել ան­ցան­կա­լի անձ, պետք է տա­րան­ջատ­վել ՔՊ-ից:

Իսկ ­Մոսկ­վան մեկ այլ օ­րի­նա­կով ցույց է տա­լիս, որ ­Ռու­սաս­տա­նի դեմ գոր­ծած ան­ձինք այ­սու­հետ պետք է պա­տաս­խան տան ի­րենց ա­սած­նե­րի ու ա­րած­նե­րի հա­մար: Այս­պես, Ար­ցա­խում ­Փա­շին­յա­նի «ա­գենտ» աշ­խա­տած ու հա­կա­ռու­սա­կան գոր­ծու­նեութ­յուն ծա­վա­լած ­Տիգ­րան ­Պետ­րոս­յա­նին ընդ­միշտ ար­գել­վեց մուտ­քը ՌԴ: ­Հի­շեց­նենք, որ սույն սո­րո­սա­կան ե­րե­ւույ­թը գոր­ծում էր ռու­սա­կան խա­ղա­ղա­պահ­նե­րի դեմ, դրա­նով իսկ դա­վա­ճա­նե­լով իր իսկ ծննդա­վայր Ար­ցա­խը: ­Հե­տաքր­քիր է, որ դրա հետ մեկ­տեղ ­Տիգ­րան ­Պետ­րոս­յա­նը Ար­ցա­խի կա­ռա­վա­րութ­յու­նից ստա­ցավ պաշ­տոն` հա­կաճգ­նա­ժա­մա­յին կո­մի­տեի նա­խա­գահ: Ա­հա այս­պես էր Ար­ցա­խի ղե­կա­վա­րութ­յու­նը մո­տեց­նում Ար­ցա­խի վախ­ճա­նը: ­Սա­կայն ­Փա­շին­յա­նի կող­մից 2020 թվա­կա­նի նո­յեմ­բե­րի 9-ի հայ­տա­րա­րագ­րի վի­ժեց­ման հա­տուկ օ­պե­րա­ցիան, եւ նրա­նում դե­րա­կա­տա­րութ­յուն ու­նե­ցող բո­լոր ան­ձինք ման­րակ­րկիտ հաշ­վառ­ված են ՌԴ-ում, եւ այս փաս­տը նույն­պես խու­ճապ է ա­ռա­ջաց­նում ՔՊ-ա­կան շար­քե­րում:

ՔՊ-ա­կան մեկ այլ պատ­գա­մա­վոր` ­Հա­կոբ Աս­լան­յա­նը նույն­պես ո­րո­շել է տա­րան­ջատ­վել ­Նի­կո­լի դա­վա­ճա­նա­կան հայ­տա­րա­րութ­յուն­նե­րից եւ իր հար­ցազ­րույց­նե­րում նշում է, թե մեկ-մե­կու­կես տա­րի հե­տո «ամ­բող­ջութ­յամբ կկա­րո­ղա­նանք մեջք­ներս ուղ­ղել եւ թուր­քի հետ ու­րիշ ձե­ւով կխո­սենք»: Իր հրա­պա­րա­կա­յին խոս­քում այս պատ­գա­մա­վո­րը նաեւ հայ­տա­րա­րում է, թե լա­վա­գույն թուր­քը մա­հա­ցած թուրքն է եւ այլն: Այս­քա­նով հան­դերձ, նա շա­րու­նա­կում է մնալ ՔՊ-ի խմբակ­ցութ­յու­նում: Այ­սինքն` հա՛մ ու­զում է հայ­րե­նա­սեր ե­րե­ւալ, հա՛մ էլ օգտ­վել իշ­խա­նա­կան խմբակ­ցութ­յան պատ­գա­մա­վո­րի ար­տո­նութ­յուն­նե­րից:

Այս օր­հա­սա­կան պա­հին ԱԳՆ-ն ­փո­խա­նակ զբաղ­վի դի­վա­նա­գի­տա­կան հար­թութ­յան մեջ հա­մընդ­հա­նուր տա­պա­լում­նե­րի ու բաց­թո­ղում­նե­րի կար­կա­տու­մով, ո­րո­շել է կա­նո­նա­կար­գել ՀՀ պե­տա­կան դրո­շի տե­ղադր­ման հար­ցե­րը: ­Մաս­նա­վո­րա­պես` ի՞նչ եր­կա­րութ­յան պետք է լի­նի ձո­ղը, ի՞նչ չա­փե­րի դրո­շը եւ որ­տեղ կա­րե­լի է, իսկ որ­տեղ չի կա­րե­լի այն բարձ­րաց­նել: ­Մի՞­թե Ա­րա­րատ ­Միր­զո­յա­նը չի հաս­կա­նում, որ ե­թե այս­պես վրա-վրա բա­ժա­նեն հայ­կա­կան հո­ղե­րը, ա­պա շատ շու­տով հայ­կա­կան դրո­շը դնե­լու հա­մար ո­րե­ւէ տեղ չի մնա:

Իսկ ­Նի­կո­լի տի­կի­նը նույն­պես կար­ծես թե կտրվել է ի­րա­կա­նութ­յու­նից կամ էլ ձեւ է տա­լիս, որ կտրվել է ու չի հաս­կա­նում ի­րա­կան վտանգ­նե­րը, ո­րոնք սպառ­նում են հա­յոց պե­տա­կա­նութ­յա­նը: Ան­նա ­Հա­կոբ­յա­նը իր հետ ընթ­րե­լու «մեծ պա­տի­վը» գնա­հա­տել է ո՛չ ա­վել, ո՛չ պա­կաս մեկ մի­լիոն դրամ: Ընդ ո­րում, հա­վաք­ված գու­մա­րը տրվե­լու է ոչ թե նաեւ Ան­նա ­Հա­կոբ­յա­նի ջան­քե­րով Ար­ցա­խից փախ­ստա­կան դար­ձած մարդ­կանց, այլ իբր մար­զե­րում գոր­ծա­րար կա­նանց: Մ­նում է միայն ճշտել, թե Ան­նա ­Հա­կոբ­յա­նը եւ ­Նի­կոլ ­Փա­շին­յա­նը ՀՀ մար­զե­րից ո՞ր մասն են նվի­րե­լու Ադր­բե­ջա­նին, որ այդ­տեղ գոր­ծա­րար կա­նայք ձեռ­նար­կա­տի­րութ­յուն չնա­խա­ձեռ­նեն, թե չէ` Ար­ցա­խին ու ՀՀ սահ­մա­նա­մերձ գյու­ղե­րին օգ­նե­լու նպա­տա­կով 30 տա­րի ամ­բողջ հա­յութ­յամբ հա­վաք­վում էին գու­մար­ներ, սա­կայն արդ­յուն­քում ա­մեն ինչ ­Նի­կո­լը նվի­րեց թուր­քե­րին: ­Հի­մա մին­չեւ մեկ մի­լիոն տա­լը հայ գոր­ծա­րար կա­նանց օգ­նե­լու ան­զուսպ մղում ու­նե­ցող գոր­ծա­րար­նե­րին ա­ռա­ջար­կում ենք պա­հան­ջել Ան­նա­յից իր ա­մուս­նու կող­մից Ա­լիե­ւին խոս­տա­ցած գյու­ղե­րի ու ճա­նա­պարհ­նե­րի հո­ղե­րի ցան­կը:

ՀԻՄԱ ՄԻԱՍԻ՞Ն, ԹԵ՞ ԱՌԱՆՁԻՆ-ԱՌԱՆՁԻՆ

­Միայն հայ­կա­կան ի­րա­կա­նութ­յան մեջ կա­րող է լի­նել այս­պիս ա­նեկ­դո­տա­յին ի­րա­վի­ճակ, երբ ի­րա­րից ա­ռան­ձին-ա­ռան­ձին գոր­ծում են եր­կու «Միա­սին» շար­ժում­նե­րը: ­Մի տեղ «Միա­սին» են տխրահռ­չակ ­Նա­րի­նե ­Դիլ­բար­յա­նը եւ ժա­մա­նա­կին ­Հա­յաս­տա­նում ան­ցկաց­ված ազ­գա­կործ­ան սե­փա­կա­նաշ­նորհ­ման կնքա­հայր Հ­րանտ ­Բագ­րատ­յա­նը: Մ­յուս «Միա­սի­նում» քա­ղա­քա­կա­նութ­յան մեջ ան­հայտ եւ դե­ռեւս ո­րե­ւէ շո­շա­փե­լի հա­ջո­ղութ­յան չհա­սած գոր­ծա­րար Մ­հեր Ա­վե­տիս­յանն է: Այս եր­կու «Միա­սին­նե­րը» ա­ռան­ձին-ա­ռան­ձին տար­բեր շոու­ներ են կազ­մա­կեր­պում: ­Մե­կը վեր­ջերս հայ­տա­րա­րեց, թե ­Փա­շին­յա­նին վերջ­նա­գիր է ներ­կա­յաց­րել, հա­կա­ռակ դեպ­քում` ե­ռօր­յա բո­ղո­քի ցույց կա­նի, ո­րը պետք է որ պար­զա­պես սար­սա­փեց­նի ­Փա­շին­յա­նին եւ ստի­պի հրա­ժա­րա­կան տալ: Ամ­բողջ բանն այն է, որ «Միա­սի­նի» հետ միա­սին ցույ­ցե­րի են գա­լիս շուրջ հինգ հար­յուր հո­գի, ո­րոնց ճնշող մա­սը ար­ցախ­ցի­ներ են, իսկ հայտ­նի ընդ­դի­մա­դիր քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ Ար­թուր ­Վար­դան­յա­նը հայ­տա­րա­րել էր, որ ան­գամ գու­մար­ներ են տրա­մադր­վում մարդ­կանց հան­րա­հավա­քի բե­րե­լու հա­մար:

­Նույն ըն­թաց­քում մյուս «Միա­սի­նը» նա­խա­ձեռ­նել էր «Հա­յաս­տան-ԲՌԻԿՍ» ժո­ղո­վը, սա­կայն օ­րերս հայ­տա­րա­րութ­յու­նը այդ ժո­ղո­վը նա­խա­ձեռ­նե­լու մա­սին ան­հե­տա­ցել է: ­Հա­վա­նա­բար, այս մյուս «Միա­սի­նի» մեջ մտնող գոր­ծա­րար­նե­րին ՀՀ իշ­խա­նութ­յուն­նե­րը պարզ բա­ցատ­րել են, որ ՀՀ-ի օ­րա­կար­գում ­Ռու­սաս­տա­նին մոտ կան­գած ԲՌԻԿՍ-ի հետ «սի­լի-բի­լի» ա­նե­լու թե­մա չկա: Եվ քա­նի որ երկ­րորդ «Միա­սի­նը», ի տար­բե­րութ­յուն ա­ռա­ջին «Միա­սի­նի», ­Նի­կո­լի հրա­ժա­րա­կա­նը ոչ միայն չի պա­հան­ջում, այլ խու­սա­փում է խիստ ար­տա­հայ­տութ­յուն­նե­րից ՀՀ իշ­խա­նութ­յուն­նե­րի հաս­ցեին, ա­պա հա­վա­նա­բար գոր­ծա­րար­նե­րը ո­րո­շե­ցին բզե­զի բու­նը չքան­դել, թե չէ բզե­զը` ի դեմս ՊԵԿ-ի, կա­րող է եւ հե­տաքրքր­վել նրանց ծաղ­կուն բիզ­նես­նե­րով:

­Հա­յոց միաս­նա­կա­նութ­յան ա­ռաջ­նոր­դի կոստ­յու­մը իր վրա քա­շող մեկ այլ գոր­ծիչ, ոչ վաղ անց­յա­լում ­Նի­կո­լի ՊՆ նա­խա­րար, իսկ ներ­կա­յումս «Հա­մա­հայ­կա­կան ճա­կա­տի» փա­ռա­պանծ ա­ռաջ­նորդ, գե­նե­րալ Ար­շակ ­Կա­րա­պետ­յա­նը հեր­թա­կան ան­գամ ո­րո­շեց փո­խել իր քա­ղա­քա­կան գոր­ծու­նեութ­յան մար­տա­վա­րութ­յու­նը: Ե­թե մի եր­կու շա­բաթ ա­ռաջ նա ո­րո­շել էր շար­ժու­մը վե­րա­ծել կու­սակ­ցութ­յան, ա­պա օ­րերս ընդ­հա­կա­ռա­կը` ո­րո­շեց կու­սակ­ցութ­յուն չստեղ­ծել, այլ պահ­պա­նել շար­ժու­մը: ­Սա­կայն այս­տեղ կա մի մեծ բայց. վե­րո­հիշ­յալ շարժ­ման հա­մա­հիմ­նա­դիրն էր հաս­ար­ակա­կան գոր­ծիչ ­Գե­ւորգ ­Գե­ւորգ­յա­նը, սա­կայն շարժ­ման հիմ­նադ­րե­լուց շատ չան­ցած հա­մա­հիմ­նա­դիր­նե­րի ճա­նա­պարհ­նե­րը բա­ժան­վե­ցին, ո­րից հե­տո «հա­մա­հայ­կա­կան» բա­ռը շարժ­ման ան­վան­ման մեջ կար­ծես թե մի փոքր չա­փա­զան­ցութ­յուն է:

 Եվ վեր­ջա­պես, հա­յոց ընդ­դի­մութ­յան ներ­կա­յիս վի­ճա­կը լա­վա­գույնս ներ­կա­յաց­րեց Վազ­գեն ­Մա­նուկ­յա­նի կո­չը միաս­նա­կա­նութ­յան ու պայ­քա­րի: Ամ­բողջ խնդիրն այն է, որ երբ ու որ­տեղ «հան­կարծ» հայտն­վում է ­Վազ­գեն ­Մա­նուկ­յա­նը, հա­մա­ժողովր­դա­կան շարժ­ման ա­լի­քը ա­րա­գո­րեն նվա­զում է, իսկ ընդ­դի­մութ­յան միաս­նա­կա­նութ­յու­նը` պա­ռակտ­վում: Որ­պես ցայ­տուն օ­րի­նակ` 16 կու­սակ­ցութ­յուն­նե­րի միաս­նա­կան ֆոր­մա­տը ա­րա­գո­րեն քայ­քայ­վեց հենց այն պա­հից, երբ ­Ռո­բերտ ­Քո­չար­յա­նի ձե­ռամբ ­Վազ­գեն ­Մա­նուկ­յա­նը հռչակ­վեց ընդ­դի­մութ­յան վար­չա­պե­տի միաս­նա­կան թեկ­նա­ծու:

­Մի խոս­քով` բռա­վո:

ԱՐ­ՄԵ­ՆԱԿ ­ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻՍ­ՅԱՆ