Աննախադեպ իրավիճակ` ո՞ւմ է պաշտպանելու հայտնի փաստաբանը` Վարդան Ղուկասյանին, թե՞ Արտակ Գալստյանին. նոր իրավական մշակույթ է ձեւավորվում

«Հանրային Ձայն» կուսակցության արդեն նախկին պատվավոր նախագահ Վարդան Ղուկասյանն իր հրավիրած համաժողովի ժամանակ հայտարարեց «Դեմոկրատիա, Օրենք, Կարգապահություն» (ԴՕԿ) անունով նոր կուսակցություն ստեղծելու մասին: Ըստ էության, վերջնականապես այրվեցին քաղաքական կամուրջները նրա եւ «Հանրային Ձայն» կուսակցության նախագահ Արտակ Գալստյանի միջեւ: Այս մասին «Իրավունք»-ը զրուցել է «Լեւ գրուպ» փաստաբանական ընկերության հիմնադիր-ղեկավար, աղմկահարույց գործերով հայտնի փաստաբան ԼԵՎՈՆ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԻ հետ, ով ինչպես Վ. Ղուկասյանի, այնպես էլ Ա. Գալստյանի պաշտպանն է:

— Արդեն իրողություն է Վարդան Ղուկասյան եւ Արտակ Գալստյան քաղաքական տանդեմի փլուզումը: Այսօր Դուք ներկայացնում եք ե՛ւ Վարդան Ղուկասյանի, ե՛ւ Արտակ Գալստյանի շահերի պաշտպանությունը: Արդյոք շահերի բախում չկա այստեղ` պաշտպանելով նրանց համատեղ:

— Այո՛, արձանագրված փաստ է, որ քաղաքական հարթակում կողմերն ունեն  շահերի բախում, սակայն իրավական հարթակում այն բացակայում է: Ինչ խոսք, որպես իրավապաշտպան ինձ համար բարդ, ինչ-որ տեղ նաեւ ռիսկային է իրավաբանական օգնություն ցույց տալ անձանց, ովքեր քաղաքական հարթակում, մեղմ ասած, ունեն հակասություններ: Բայց կողմերը ցանկանում են, որպեսզի շարունակեմ իրավաբանական օգնություն մատուցելը:

— Սա, իհարկե, խոսում է Ձեր մարդկային եւ մասնագիտական բարձր որակների մասին: Համաձայնեք, որ եզակի դեպք է մեր փաստաբանների պատմության մեջ, երբ միմյանց անողոք քննադատող հանրությանը հայտնի անձինք զգում են նույն փաստաբանի մասնագիտական կարիքը: Ավելին` չեն կասկածում, որ կարող եք մեկի կամ մյուսի մասով կողմնապահություն անել կամ կատարել գործողություններ, որով կվնասեք կա՛մ Ղուկասյանին, կա՛մ Գալստյանին:

— Ինչ խոսք, համարում եմ ձեռքբերում եւ ինձ լավ եմ զգում, որ փաստաբանի վստահության քվեն` կրեդոն, բավականին բարձր է եւ գնահատվում է: Բազմիցս եմ հայտարարել, որ այս գործով զուտ քրեական հարթակով առաջադրված մեղադրանքները հեռանկար չունեն: Ավելին` այս գործով եւս ցանկանում եմ շարունակել ձեւավորել մշակույթ` բացառապես իրավական դաշտում լուծելի դարձնել իրավական խնդիրները, չխառնել քաղաքականությունն արդարադատության հետ: Եթե հասարակությունը դեմքերին ու դեպքերին նայելու է օրվա հրամայականով պայմանավորված, թե պայմանականորեն «սա լավն է, պաշտպանի՛ր», «սա լավը չէ, մի՛ պաշտպանիր», ապա ունենալու ենք ոչ թե կայացած արդարադատություն, այլ` ընտրովի արդարադատություն: Մինչդեռ փաստեմ, որ պետությունը հզոր եւ կայացած է իր ինստիտուտներով եւ ունի պոզիտիվ պարտավորություն` ավելորդ խնդիրներով չթուլացնիել դրանք, առավել եւս` ինչը վերաբերում է արդարադատությանը: Այնպես որ, միգուցե ինչ-որ ժամանակ իրավապաշտպաններով որոշ գիտական զեկույցներ պատրաստենք եւ մատուցենք ուսումնական հաստատություններին, թե ինչպես չի կարելի իրականանցնել արդարադատությունը, որովհետեւ այն, ինչ այսօր բազմիցս իրավապաշտպաններն արձանագրում են, ընտրովի, փողոցային արդարադատության հետ է կապված:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ