Արցախի վերադարձը այլեւս իրատեսական չէ. Հովիկ Աղազարյան

Ցավոք սրտի, ես Արցախի վերադարձը իրատեսական չեմ համարում,- անդրադառնալով 2024թ.-ից ակնկալվող սպասելիքներին ասաց ՔՊ խմբակցության պատգամավոր Հովիկ Աղազարյանը, ընդգծելով.

– Արցախի կորուստը ողջ հայ ժողովրդի կորուստն է, որովհետև յուրաքանչյուրս ունենք մեր մեղքի բաժինը, անձամբ ես՝ որպես պատգամավոր, իմ մեղքի բաժինն ավելի շատ է, քան ուրիշներինը։ 

– Ձեր քաղաքական թիմը Հայաստանի արտաքին քաղաքական վեկտորը, ի վերջո, ո՛ր ուղղությամբ է հիմա տանում:

– Վեկտոր փոխելը մենք սխալ ենք հասկանում, քաղաքական վեկտոր փոխելը հեշտ բան չէ, վեկտորն ունի և՛ ուղղություն, և՛ մեծություն։ Աշխարհի բոլոր երկրների ուղղությամբ էլ մենք ունենք վեկտոր, բայց մի երկրի նկատմամբ այդ վեկտորի մեծությունը մեծ է, մյուսինը՝ փոքր: Ժամանակի ընթացքում, պահպանելով ուղղությունները, այդ մեծությունները կարող են փոխվել, հետևաբար դա ստատիկ վիճակ չէ։ Մեր ու Ռուսաստանի միջև խնդիրներ կառաջանան, մեր վեկտորի մեծությունը կփոքրանա, բայց ուղղությունը կմնա, վաղը չէ մյուս օրն այդ խնդիրները կլուծվեն, ուրեմն վեկտորի մեծությունը նորից կմեծանա։ Այսպես պետք է նայել հարցին, ու եթե մենք իրականացնում ենք մեր քաղաքականությունը՝ որպես ինքնուրույն պետություն, ու դա այս կամ այն դրվագով որևէ պետության քաղաքական շահին կամ նպատակներին չի համապատասխանում, ապա դա չպիտի այդ պետության քաղաքական վերնախավի մոտ վայնասուն առաջացնի։ 

– Հունվարին հնարավոր համարո՞ւմ եք, որ Հայաստանն Ադրբեջանի հետ կկնքի խաղաղության պայմանագիր: 

– Եթե հիշում եք՝ անցած տարի էլ կար այդ հույսը, բայց ես և՛ այն ժամանակ, և՛ հիմա դրա համար նախադրյալներ չեմ տեսել, բայց 2024 թվականի հետ կապված՝ նախադրյալներ կան, այո՛։ Բայց նկատենք, որ խաղաղության պայմանագիրն այն փաստաթուղթը չէ, որ՝ եկեք կնքենք, վաղվանից խաղաղ ապրենք, այդպես չի լինում։

Խաղաղության պայմանագիրը կնքում են այն ժամանակ, երբ կողմերն իրենց հարցերը չեն կարողանում ուրիշ ձևով լուծել, ասում են՝ հերիք է իրար արյուն թափենք, եկեք նստենք ուրիշ խաղի կանոններ մշակենք, իրար հետ ապրենք, այդ դեպքում է լինում։ Եթե Ադրբեջանը վստահ լիներ, որ կկարողանա մեզ տարածաշրջանից վերացնել ու այդ կերպ խաղաղություն կհաստատի, ինքն այդ քայլը կաներ, բայց, բարեբախտաբար, չի կարողանում ու օր օրի դա դժվարանում է, որովհետև մենք էլ դրա դեմն առնելու քայլեր ենք անում, բայց որ խաղաղությունն այլընտրանք չունի, միանշանակ է: Մենք պետք է պատրաստ լինենք մեր հարևանների, թշնամիների հետ համակեցության կանոններով ապրել։

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝