Տաթեւիկ Մելքոնյանն ուներ հնարավորություն ամեն ինչ գեղեցիկ անելու, բայց ցավոք, Մհեր Մկրտչյանի կրթության անբավարար լինելու մասին իր փաստաբանի շրթունքներով խոսում է հենց նա. ՄՀԵՐ ՄԿՐՏՉՅԱՆ

Այս տարվա ամռանը քաղաքապետարանը լուծարել էր «Մհեր Մկրտչյան» արտիստական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարի՝ ռեժիսոր, սցենարիստ Մհեր Մկրտչյանի հաստիքը: Հարցը մինչեւ այսօր վիճարկվում է դատական կարգով: Վերջերս տեղի ունեցավ երկրորդ դատական նիստը, ինչի մասին «Իրավունք»-ը զրուցել է «Մհեր Մկրտչյան» արտիստական թատրոնի նախկին գեղարվեստական ղեկավար, ռեժիսոր ՄՀԵՐ ՄԿՐՏՉՅԱՆԻ հետ:

— Պարոն Մկրտչյան, ինչպե՞ս անցավ երկրորդ դատական նիստը:

— Պատասխանող կողմերի փաստաբանները նման էին շախմատիստի, ով ունի ընդամենը մեկ ձի ու մեծ վստահություն, որ հաղթելու է: Երեւի մի բան գիտեն..

— «Մհեր Մկրտչյան» արտիստական թատրոնի տնօրենի ԺՊ Տաթեւիկ Մելքոնյանը նպաստո՞ւմ, թե՞ խոչընդոտում է Ձեր հաստիքի վերականգնմանը:

— Տաթեւիկ Մելքոնյանը ուներ  հնարավորություն  ամեն ինչ գեղեցիկ անելու: Կամ... գոնե լիներ չեզոք այն առումով, որ ամեն ինչ կատարվել է մինչեւ նրա նշանակումը: Բայց, ցավոք, Մհեր Մկրտչյանի կրթության անբավարար լինելու մասին իր փաստաբանի շրթունքներով խոսում է հենց նա: Դե ինչ` դա  Մելքոնյանի ընտրությունն է:

— Ինչ եք կարծում՝ նպատակայի՞ն են փորձում մկրտչյանների հիմնադրած թատրոնից ազատվել Մկրտչյանից:

— Ես այդ քայլին սպասում էի 2019 թվականից: Ուղղակի այն, ինչ իրեն թույլ չտվեց քաղաքապետ Հայկ Մարությանը, արեց քաղաքապետ Տիգրան Ավինյանը:

— Միգուցե, Մկրտչյան ազգանունը սարսա՞փ է ներշնչում իրենց մասնագիտական գործունեության համար եւ ինտրիգնե՞ր են ստեղծում Ձեր անձի շուրջ:

— Սարսափ չէ, բայց հաստատ ինչ-որ մի չարություն նրանց ներսից ուտում է: Այս տարի նոր փողոցներ անվանեցին ռեժիսորների, դերասանների անուններով: Բոլորն էլ հարգված արժանի մարդիկ: Ափսոս բացակայում էր նրանց մեջ Ալբերտ Մկրտչյանը: Դե ինչ... Երեւի արդեն ուշ է, որ պայքարեն իրենց բարդույթների հետ: Թող վայելեն, քանի իշխանություն ունեն:

— Չե՞ք կարծում, որ այս դեպքում պատճառը ոչ միայն Ձեր քաղաքական հայացքներն են, այլ` նախանձը:

— Իրենցից հարցրեք: Ես նախանձի մեծ մասնագետ չեմ:

— Թատրոնի անձնակազմը Ձեր կողքի՞ն է:

— Չեմ ստի` ոչ: Իմ կողքին են մի քանի մարդ, ովքեր չեն կորի ո՛չ առանց 80 հազար դրամ աշխատավարձի, ո՛չ առանց բեմ բարձրանալու հնարավորության: Իսկ մեծամասնությունը սիրով ինձ քծնելուց հետո կքծնի Տ. Մելքոնյանին, ժամանակ անց կվերադառնա նորից ինձ կամ մեկ ուրիշին: Ասածս շատ կոպիտ է հնչում` դա հասկանում եմ: Բայց, ցավոք, դա է իրականությունը, ու այդպես կլինի միշտ:

— Առհասարակ տրամաբանակա՞ն է թատրոն՝ առանց գեղարվեստական ղեկավարի:

— Դա աբսուրդ է: Գտեք ռուսական գոնե մեկ թատրոն, որը չունի գեղղեկ: Կարծում եմ՝ Հայաստանում (բացի ինձ հանելու սխեմայից) դա կկիրառեն զուտ մի նպատակով` տնօրենը ավելի խոցելի հաստիք է, որը, ի տարբերություն գեղղեկի, աշխատում է ֆինանսների հետ: Տնօրենին խեղճացելը շատ ավելի հեշտ է:

ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝