Բառիս բուն իմաստով՝ արյուն ու քրտինք ենք թափել հաջողության հասնելու համար. Վարդանյան եղբայրները՝ Երեւանում

Մշակութային 28 Օգոստոս, 2023 0:22

Ուժային ակրոբատներ ԳԵՎՈՐԳ եւ ԱՆԴՐԱՆԻԿ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆՆԵՐԸ, որոնք առավել հայտնի դարձան 2017 թվականին Ռուսաստանում կայացած «Минута славы» նախագծում հաղթելուց հետո, Երեւանում են: Աշխարհի բազմաթիվ երկրների մեծ բեմերում հանդես եկած եղբայրները կրկեսային մեծ շոու-ծրագրով առաջին անգամ կներկայանան հայաստանյան հանդիսատեսի առաջ՝ սեպտեմբերի 2-ին եւ 3-ին՝ «Հրազդան» մարզադաշտի հարակից տարածքում։ «Իրավունքը» բացառիկ զրույց է ունեցել Վարդանյան եղբայրների հետ:

«ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ ԼԱՎ ՈՐԱԿԻ ՇՈՈՒՆԵՐ ՉԵՆ ԵՂԵԼ, ՓՈՐՁՈՒՄ ԵՆՔ ԼՐԱՑՆԵԼ ԲԱՑԸ»

- Նախ անդրադառնանք օրեր անց տեղի ունենալիք մեծ շոու-ծրագրին: Փաստորեն, Երեւանում զրոյից կրկե՞ս եք ստեղծել:

Անդրանիկ – Մեծ հաճույքով կուզենայինք ստացիոնար շենքում իրականացնել մեր շոու-ծրագիրը, բայց այդ հնարավորությունն այս պահին չկա Հայաստանում: Դրա համար եղբորս հետ որոշում կայացրեցինք ձեռք բերել շրջիկ կրկես: Իսկզբանե շատ անհարմար պայմաններ էին, բայց ամեն հարմարություն ստեղծում ենք, որպեսզի մարդիկ մտնեն կրկես եւ իրենց մաքսիմալ կոնֆորտ պայմաններում զգան եւ նույնիսկ մոռանան, որ իրենք շրջիկ կրկեսում են: Անգամ Ռուսաստանից ՈՒԵՖԱ-յի խորհրդով՝ աթոռներ ենք պատվիրել: Եվ ամենակարեւորը՝ բերել ենք Հայաստան շատ հզոր շոու, որտեղ իր ժանրում ամեն արտիստ աշխարհով մեկ շրջագայել է եւ մեծ բեմահարթակներում է հանդես եկել:

- Շոու-ծրագրի մասնակից արտսիտները բոլորը դրսի՞ց են, թե՞ նաեւ հայաստանյան արտիստներ եք ներգրավել:

Անդրանիկ - Մեր բոլոր արտիստներն ԱՊՀ երկրներից են, Հայաստանից միայն մենք ենք, եթե կարելի է այդպես ասել, որովհետեւ չենք բնակվում այստեղ, այլ միայն արմատներով ենք հայաստանցի:

- Ամեն ինչ ավարտվելու է սեպտեմբերի 3-ի՞ն, թե՞ շրջիկ կրկեսը Երեւանում կլինի պարբերաբար:

Գեւորգ - Շարունակական է լինելու՝ կախված նրանից, թե որքանով մեզ կհաջողվի գրավել Հայաստանի հանդիսատեսի սրտերը: Կարծում եմ՝ այն կունենա մեծ հաջողություն, որովհետեւ նման շոու-ծրագիր Հայաստանում դեռ չի եղել: Իրականում մենք ունենք բազմաթիվ պայմանագրեր, բայց այս պահին որոշում ենք կայացրել Հայաստանում մեծ շոու կազմակերպել, որովհետեւ շատ ենք հետեւել ու տեսել, որ Հայաստանում, ցավոք, լավ որակի շոուներ չեն եղել: Մենք փորձում ենք լրացնել այդ բացը: Ծրագրում լինելու են խմբակային ձեռնածուներ, ծաղրածու, տրապիզիստներ, լարախաղաց ակրոբատ, անվաչմուշկներ, դանակ նետողներ, աճպարար եւ, իհարկե, մենք՝ Վարդանյան եղբայրներս: Ուզում ենք հայ հանդիսատեսը տեսնի, որ ունենք լավ հայ արտիստներ, որոնք կարող են ստեղծել լավ շոու եւ բարձրացնել Հայաստանի մակարդակը նաեւ կրկեսային ասպարեզում:

- Ձեզ հաջողվել է ոչ միայն համաշխարհային բեմերում գրավել հանդիսատեսի սրտերը, այլեւ ինչ-որ առումով սրտեր «վատացնել»՝ թրերի գործադրմամբ՝ համարձակ հնարքներով: Հանդիսատեսին սրտի կաթիլներ պետք կգա՞ն, թե՞ զուտ ավելացնելու եք հայ ժողովրդի ադրենալինի պակասը:

Անդրանիկ – (ծիծաղում է….) Հայաստանում այդպիսի մեկին չեմ ճանաչում, որի հետ խոսել եմ ու մեր այդ հնարքը չի տեսել էկրաններից: Մարդիկ կան, որ մեր ազգանունը չգիտեն, միայն գիտեն, որ հայ ենք ու միակն ենք աշխարհում, որ նման համար ենք ցուցադրում: Սա մեզ համար շատ հաճելի է եւ ցանկացանք, որ մեր հայրենակիցներն իրենց աչքերով տեսնեն մեր, այսպես ասած, կենդանի ելույթը: Մեր շոու-ծրագիրը նույնքան հետաքրքիր է ե՛ւ երեխաների համար, ե՛ւ հասուն մարդկանց, որոնք վստահ եմ՝ մեծ հաճույք կստանան: Իհարկե, առաջնահերթ շոուն հենց երեխաների համար է, որովհետեւ բոլորս էլ հիշում ենք, որ մանկության տարիներին կրկես այցելելը շատ վառ տոն էր ամենքիս համար: Ինքս հիշում եմ, թե ինչքան էի ուրախանում, երբ գնում էինք կրկես, իսկ երբ վերադառնում էինք տուն, պարապում էինք, ուզում էինք մենք էլ դառնայինք արտիստ:

«ԾՆՈՂՆԵՐՍ ԱՄԵՆ ԱՆԳԱՄ ԱՍՈՒՄ ԵՆ՝ ՀԵՐԻ՛Ք Է ԷԼԻ, Է՞Ս ԻՆՉ ԵՔ ԱՆՈՒՄ»

- Մեկ այլ երկրում գուցե Ձեզ ամեն ինչ պատրաստի տրամադրվեր՝ միայն թե ելույթ ունենայիք իրենց հանդիսատեսի համար: Բայց Դուք այսքան մեծ աշխատանք իրականացրեցիք, որ հենց Երեւանում հանդես գաք շոու-ծրագրով: Այսքանից հետո՝ ի՞նչ եք ակնկալում Հայրենիքից:

Անդրանիկ – Մենք ամբողջ աշխարհով մեկ հանդես ենք եկել ելույթներով եւ, ճիշտն ասած, երեւի, Հայաստանը միակ երկիրն է, որտեղ ներկայացում չենք ունեցել: Դրա համար այս պահին որոշեցինք հանդես գալ հենց այստեղ: Միայն ակնկալում ենք, որ, Հայաստանում, իրոք, կրկեսը կարող է ժամանակի ընթացքում շատ լուրջ եւ պրոֆեսիոնալ մակարդակի հասնել: Առաջ Աստված, շատ կուզենայինք մեր դպրոցը բացել այստեղ, եւ մեր գիտելիքները փոխանցել մեր հայրենակիցներին: Մեր հայրենակիցներից շատերը մեզ ճանաչում են միայն մի ժանրում, մինչդեռ տարբեր ժանրերում մենք մասնագետ ենք եւ ինքնուրույն ստեղծել ենք գիտելիքներ, որոնք շատ կուզենայինք փոխանցել սերունդներին: Ինձ թվում է՝ երբ մարդիկ տեսնեն, որ կրկիեսային շոուն կարող է լինել այսպիսի մակարդակի, կարող է, ինչու ոչ, իրենց երեխաներին որոշեն ուսման տալ այս գծով: Չէ որ շատ հետաքրքիր կյանք ունի արտիստը:

- Իսկ սեփական երեխաներին կհորդորե՞ք գնալ Ձեր ճանապարհով:

Գեւորգ – Մենք երբեք մեր կամքը չենք թելադրում մյուսներին, բայց իմ երեխաները ցանկություն ունեն զբաղվել կրկեսային արվեստով: Իհարկե, հասկանում եմ, որ կա մանկական մի հասակ, որը կանցնի, նախասիրությունները գուցե փոխվեն: Այնպես որ, հասուն տարիքում թող իրենք որոշեն:

Անդրանիկ – Կրկեսում հայտնի խոսք կա՝ опилочные дети: Այն երեխաները, որոնք մեծանում են կրկեսում, կապվում են այդ արվեստի հետ: Բայց շատ ժամանակ, ուղղակի, երեխաները տեսնում են լավ շոու-ծրագիր եւ ցանկություն հայտնում, որ դառնան կրկեսային արտիստ: Լինում է չէ, որ երեխան երկրպագում է մի երգչի, հետո ցանկություն է առաջանում իր մոտ դառնալ երգիչ: Նույն սխեման նաեւ կրկեսում է գործում:

- Կբացե՞ք փակագծերը, բավականին վտանգավոր համարներ պատրաստելիս, վախեր չե՞ք ունենում՝ անհանգստանալով, եթե ոչ սեփական անձի համար, այլ հարազատ եղբորը հանկարծ չվնասելու համար:

Գեւորգ - Բոլոր վախերը հաղթահարել ենք ու նոր սկսել ենք զբաղվել այն ամենով, ինչով զբաղվում ենք: Իրականում վախենալու բան չկա, որովհետեւ լավագույնս պատրաստված ենք:

- Հասնել նման պատրաստվածության շա՞տ տրավմաների գնով է հաջողվել:

Անդրանիկ - Իհարկե, մեր ժանրում անհնար է առանց տրամվաների, որովհետեւ դու ամեն անգամ քո մարմինը մեծ ծանրաբեռնվածության տակ ես դնում: Եղել է ժամանակ, երբ Գեւորգն անգամ ուսն է վնասել եւ մոտավորապես վեց ամիս վերականգնման փուլ է անցել: Շատ դժվար ժամանակ էր, անգամ ձեռքը չէր կարողանում բարձրացնել, բայց մենք այդ ամենը միշտ հաղթահարում ենք, որովհետեւ մեծ կամք ունենք եւ շատ մեծ նպատակներ:

- Դուք չորս տարեկանից զբաղվում եք կրկեսային արվեստով: Հետաքրքիր է՝ Ձեր ծնողներն արդեն հանգի՞ստ են հետեւում հերթական նոր հնարքներին կամ ելույթներին:

Գեւորգ – Ճիշտն ասած, ծնողներս ամեն անգամ ասում են՝ հերի՛ք է էլի, մի հատ թեթեւ բան արեք, է՞ս ինչ եք անում:

Անդրանիկ - Ինձ թվում է ՝ իրենք ամեն անգամ սթրեսի են ենթարկվում, որովհետեւ հասկանում են, թե ինչքան բարդ է այդ ամենը ստացվել: Չէ որ քո կյանքում իրենք ներկա են եղել եւ գիտեն, որ, օրինակ, հնարք ունենք, որի համար չորս տարի պատրաստվել ենք, որպեսզի կարողանանք ներկայացնել բեմում: Նրանք թերեւս ամենալավը գիտեն, թե որքան բառիս բուն իմաստով՝ արյուն եւ քրտինք ենք թափել՝ հաջողության հասնելու համար:

«ԿԱՐՈՂ ԵՆՔ ԱՄԵՆ ԱՆԳԱՄ ՆՈՐ ՀՆԱՐՔՆԵՐՈՎ ԶԱՐՄԱՑՆԵԼ ՄԵՐ ՀԱՆԴԻՍԱՏԵՍԻՆ»

- Եթե վերջապես Երեւանի կրկեսը բացվի, պատրա՞ստ եք համագործակցել, ձեր փորձով կիսվել:

Գեւորգ - Իհարկե, մենք դեմ չենք լինի ոչ մի կերպ, որովհետեւ մեզ դա շատ հետաքրքիր կլինի: Շատ կուզենայինք, որ Հայաստանում ստացիոնար կրկեսում մասնակցություն եւ մեր ներդրումն ունենայիք:

Անդրանիկ – Ի դեպ, չգիտեմ՝ ինչքանով է պաշտոնական, բայց արդեն ստացել ենք հրավեր: Սա մեզ հետաքրքիր է, որովհետեւ Հայրենիքում նորակառույց կրկեսում հանդես գալը շատ մեծ պատիվ կլինի մեզ համար: Իհարկե, նաեւ հասկանալի է, որ կրկեսը այնպիսի արվեստ է, որտեղ հնարավոր չէ տարիներով նույն տեղում մնալ: Մեր կյանքը միշտ շրջիկ է: Թատրոնի դերասանը կարող է ամեն անգամ մնալ նույն տեղում, ներգրավել տարբեր բեմադրություններում, իսկ կրկեսի արտիստին պետք է մոտավորապես 4-6 տարի, որ նորմալ, որակյալ շոու պատրաստի եւ ներկայացումով հանդես գա: Այդ պատճառով դու չես կարող միշտ լինել Հայաստանում: Բայց մենք շոու-ծրագրեր կազմակերպելու փորձ ունենք, գիտենք, թե ինչ որակի արտիստներ են պետք եւ ամենակարեւորը՝ կարող ենք ամեն անգամ նոր հնարքներով զարմացնել մեր հանդիսատեսին:

- Հաճախ չեք լինում Հայաստանում, առհասարակ՝ ինչպե՞ս կգնահատեք այն իրողությունը, որը կա այսօր այստեղ:

Անդրանիկ - Եթե չխոսենք քաղաքականությունից, ինձ թվում է՝ շատ փոփոխություններ կան: Հայաստանը զարգանում է եւ հուսով եմ՝ կանգ չի առնի եւ, իսկապես, կգնա առաջ:

- Ձեր, այսպես ասած, «минута славы»-ին արդեն տարիներ է չի մարում: Սա այն վերջնակե՞տն էր, որին ցանկանում էիք հասնել, թե՞ կան մրցութային նոր ծրագրեր:

Անդրանիկ – Շատերը, երեւի, չգիտեն, բայց մենք մասնակցել ենք նաեւ բրիտանական, իտալական, գերմանական, իսպանական տաղանդների մրցույթներին եւս, որոնք աշխարհում շատ ավելի մեծ դիտումներ ունեն: Իսկ մեկ ամիս առաջ մասնակցել ենք «All Stars» մրցույթին, որտեղ հավաքվել էին համանման մրցույթ-շոուներում հաղթողները՝ 70 եւ ավել մասնակից: Մեր ելույթի ժամանակ ժյուրին «ոսկե կոճակը» սեղմեց՝ տալով մեզ հնարավորություն՝ առանց քննարկման տեղափոխվել եզրափակիչ: Սա, իհարկե, ավելի մեծ շոու էր, որն առավել հայտնի է աշխարհով մեկ եւ ոչ միայն Ռուսաստանում կամ ԱՊՀ տարածքում: Այնպես որ, մենք միշտ առաջ ենք գնում: Մոտակա երկու ամիսը պատրաստվելու ենք, որովհետեւ ունենք հրավեր նաեւ «America's Got Talent» մրցույթին մասնակցելու: Այն իր մասշտաբներով նույն է, ինչ Օլիմպիական խաղերը մարզիկների համար եւ կրկեսային շոուները Մոնտեկառլոյի փառատոնին: Մեզ արդեն երեք տարի է հրավիրում են, մի անգամ պանդեմիան խանգարեց, երկրորդ անգամ՝ մեր գործերը չստացվեց: Բայց այս անգամ ինձ թվում է՝ կգնանք, որովհետեւ իրենք շատ են մեզ սպասել: Շատ փակագծեր չբացեմ, բայց ամեն անգամ պատրաստվում ենք ներկայանալ նոր հնարքներով:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ