Կանանց գաղութում «Զոն նայող» հասկացողությունը այլեւս միֆ է, նախկին հաբռգած ու բեսպրիդել կարգերը այլեւս անցյալ են․Խեղված ճակատագրեր՝ ճաղավանդակից այն կողմ
Հանդիպում
Կանայք ճաղերից այն կողմ. «Աբովյան» քրեակատարողական հիմնարկում իրենց պատիժը կրում են բացառապես կին դատապարտյալները: Կանանց կացարաններ մուտքն արգելված է օրենքով սահմանված կարգով, իսկ տեսախցիկներից խուսափում են գրեթե բոլորը:
Յուրաքանչյուրն իր պատմությամբ «Աբովյան» քրեակատարողական հիմնարկում է, ճակատագրերը տարբեր են, կացության վայրն ու առօրյան՝ նույնը:
Այստեղ մեզ դիմավորում են տարբեր հանցանքների համար դատապարտված կանայք, որոնց մի մասը բավականին խնամված տեսք ունի։ Այդ ամենի համար ստեղծված են համապատասխան պայմաններ, նաև կազմակերպվում են դասընթացներ, օրինակ` վարսահարդարման։ Քրեակատարողական հիմնարկում կանայք բացի դասընթացներից, հիմնական աշխատանքից, նաև իրենց սիրելի զբաղմունքներն ունեն` կարուձև են անում, երգում են, պարում, սպորտով զբաղվում և այլն։ Սակայն մի բան կա, որ իրենց համար որպես կին դժվար է` ընտանիքից են կտրված, երեխաներին չեն կարողանում ամեն օր տեսնել։
Շուրջ 2 տարվա դատապարտյալ Ն․ Չ․-ն անդրադառնալով ճաղերից այն կողմ կյանքի բարդություններին պատմում է․
-Քանի որ տարածքում միայն կանայք են, ու յուրաքանչյուրն իր բնավորությունն ունի, շփման մեջ բարդություններ են առաջանում, բայց ժամանակի ընթացքում՝ փորձում ենք շատ բաների վրա աչք փակել, աստիճանաբար սկսում ենք չնկատել միմյանց սխալները ու կատակով պատասխանել նույնիսկ ամենադաժան կշտամբանքներին։ Պետն ու պետի տեղակալը ամեն ինչ արեցին, որ նախկին հաբռգած ու բեսպրիդել կարգերը վերանան, եթե մի տարի առաջ հարցնեիք ինձ՝ զոն նայող հասկացողության մասին, վստահ կասեի՝ այո, կան իրենց խարոշի համարող կանայք, բայց այսօր «Աբովյան» քրեակատարողական հիմնարկում զոն նայող հասկացությունը այլեւս միֆ է, պատմության մեջ թաղված հասկացողություն։ Բոլորս ենք հավասար, իսկ, ով փորձում է վեր-վեր թռչել, տեղում հանդիպում է ղեկավարության համապատասխան վերաբերմունքին:
ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐԱՅԱՆ