Ես այսօր իմ տան մեջ խաղաղ չեմ. ԱՆԴՐԱՆԻԿ ՍԱՐԿԱՎԱԳ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ

«Արվեստը սեր է» հաղորդման հյուրն է «Սասուն» ազգագրական երգի-պարի համույթի ղեկավար, «Գաթա բենդի» համահիմնադիր ԱՆԴՐԱՆԻԿ սարկավագ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆԸ: Ի դեպ, ավելացնենք նաև, որ  հաղորդումից անմիջապես հետո չեղարկել են հուլիսի 30-ին Գնդեվազ գյուղում տեղի ունենալիք «Ծիրան» փառատոնի՝ «Գաթա» բենդի ելույթը:

— Պարոն Մանուկյան, տան հարցով խնդիրների առջև էիք կանգնած: Այս պահին այն ի՞նչ փուլում է գտնվում :

— Այսօր հարկադիր մարմինը նոր որոշում է կայացրել, որ դադարեցնեն շինարարությունը: Նրանք արդեն իրենց սև գործն արել են: Ամեն քայլափոխին աշխատում են մի պատ, հարկ կառուցել, որ վաղն ասեն` կառուցել ենք, ո՞վ քանդի: Բայց եթե քանդել ես իմ տունը, ուրեմն պետք է քանդես նաև քո տունը: Այսինքն` նրանք կանխամտածված հանցագործությամբ գալիս են առաջ: Պետության որոշ անձինք այդ մաֆիայի մեջ են: Նիկոլ Փաշինյանին պատահական չեմ ասում: Բոլորի դռները ծեծել եմ: Արայիկ Հարությունյանին, Արարատ Միրզոյանին, բոլորին ասել եմ: Բայց հասկացել եմ մի բան, որ եթե իրենց թայֆան է, իրենց մարդն է, իրենց կուսակցությունն է, ինչ ուզենան՝ կանեն: Եվ ով եկավ, նույն պատմությունն է:

— Մինչ մեր հաղորդումը, դուք ասացիք, որ Հանրային հեռուստատեսությամբ Ձեր հեղինակային ութ երգերից մեկը հանել են: Ինչո՞ւ:

— Այո, հանել են «Իմալ էնինք, իմալ էինիք, էրթանք Սասուն» երգս: Հանրային հեռուստատեսությունն  ինձանից ուզեց իմ երգերի երեսուն, թե քառասուն րոպեանոց ծրագիրը: Իսկ այդ ծրագիրը ես էի պատրաստել: «Իմալ էնինք, իմալ էինիք, էրթանք Սասուն» երգը հենց առաջին համարում էր: Երգում եմ, նկարահանվում ենք: Դրանից հետո զանգում են Գարեգինին և ասում՝ այս մի երգը պետք է հանենք, որովհետև ավել է: Մտածեցի՝ ինչի՞ հենց այդ համարը: Չէ՞ որ այն յուրովի ասելիք է աշխարհին, հայությանը: Հետո հասկացա, որ երգում եմ. «Կոտորվեցին թուրքի կողմից: Մի մասն էլ փախան հրից, սրից: Իմալ էնինք, իմալ էնինք, էրթանք Սասուն»: Եվ այդ հատվածը հանեցին: Ես էլ բարկացած ասացի` կներեք, եթե այդպես է, եթեր չի գնալու…Եթե իմ իշխանությունը, իմ կառավարությունը վախենում է թուրքից, ես թուրքից վախենալու բան չունեմ: Եթե իմ կառավարությունն ուզում է խաղաղություն ունենա, ես կրկնակի, եռակի խաղաղություն եմ ուզում, որը, ցավոք, չկա… Ես այսօր իմ տան մեջ խաղաղ չեմ: Եթե իմ կառավարությունը կամ իմ դիվանագետները փորձում են ինձ լռեցնել, որ մոռանամ 1915 թվականը, դա չի կարող լինել: Ավետարանն ասում է` մարդիկ գործերով են ի հայտ գալիս: Իսկ ես իմ գործերով եմ ի հայտ եկել ու դեռ գալիս եմ:

— Ինչո՞ւ է Ձեր կինը դարձել գործազուրկ:

— Կինս աշխատում էր ոստիկանությունում: Մեկին ասել էին, եթե ես ձայնս կտրեմ, հանգիստ նստեմ, կնոջս պաշտոն կտան: Այդ մարդն էլ նրանց ասել է` ո՞նց լռի: Դուք հասկանո՞ւմ եք՝ նրա տունն են քանդում: Բայց ես թասիբ, նամուս ունեմ, կյանք եմ ապրել ու ապրում, երեխաներ եմ դաստիարակում, հոգևորական եմ, արվեստին նվիրված մարդ եմ: Եվ երբեք չեմ լռի: Նրանց թվում է, որ եթե հոգևորական եմ, իրավունք չունեմ արտահայտվելու: Դու եկել, մտել ես տունս, ինձ զրկում ես ամեն ինչից, ես պետք է նայեմ, որ վերևից բետոն է թափվում ու լռե՞մ: Մերժեցի… Կինս, որտեղ պետք է աշխատեր, չմնաց: Քանի որ նրան ստիպում էին, որ գնա դրսում կանգնի, մարդ բռնի:

— Այսինքն` պայմաններ ստեղծեցին, որ աշխատանքից դո՞ւրս գա:

— Այո, պայմաններ ստեղծեցին, ես էլ ասացի` գնա դիմում գրի, դուրս արի:

— Այսօրվա իրավիճակի մասին ի՞նչ կասեք:

— Ինձ երեկ հասցրին այն աստիճանի, որ իմ մարմնից ու հոգուց դուրս եկա և պոռթկացի: Իսկ ես այդ մարդը չեմ` էթիկայի նորմերը լավ եմ հասկանում: Բոլորին դիմել եմ, բայց անպատասխան է մնացել: Հիմա էլ եմ ասում՝ Նիկոլ Փաշինյան, եթե դու ազնիվ, մաքրամաքուր մարդ ես, այցելի իմ տուն ու նայի այն մաքրամաքուր աշխարհը, որտեղ իմ ընտանիքն է ապրում:

ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝