Մեր երկրի հիմներգը ոչ մի կապ չունի հայոց հոգեւոր արժեքների հետ. ՌՈԲԵՐՏ ԱՄԻՐԽԱՆՅԱՆ
ՄշակութայինԱյսօր բոլոր պետություններն ունեն պետական օրհներգ: Օրհներգը օրհնության ու փառաբանության երգ է՝ նվիրված հայրենիքին: Իսկ թե ի՞նչ կարծիք ունի ՀՀ-ում գործող օրհներգի մասին, իմացանք կոմպոզիտոր ՌՈԲԵՐՏ ԱՄԻՐԽԱՆՅԱՆԻ հետ զրույցից:
— Պարոն Ամիրխանյան, ի՞նչ կասեք ներկայում գործող մեր օրհներիգի մասին:
— Հանրությանը հայտնի է, որ մեր հիմներգի արմատները տանում են դեպի Իտալիա: Տարիներ առաջ մեր երկրի հիմներգի վերաբերյալ ես զրույց եմ ունեցել Իտալիայի դեսպանի հետ, և նա փաստել է այն հանգամանքը, որ այդ երգի մեղեդին Իտալիայում ընդունված էր հնչեցնել մարդուն հրաժեշտ տալու կենտրոնում, որտեղ մարդիկ վերջին հրաժեշտն էին տալիս իրենց հարազատին: Այդ մեղեդու համար բառերը գրել է նաև մեր հայրենակից Միքայել Նալբանդյանը, որը ենթադրում է մարդու հրաժեշտը կյանքից: Եվ իրենց խոսքը համոզիչ դարձնելու համար նրանք ինձ տվեցին գիրքը, որի մեջ այդ ամենը հրատարկված է՝ որպես պատմական իրողություն:
Սակայն ինչ-ինչ ձևերով այդ երգը դարձել է մեր երկրի հիմներգը, որը ոչ մի կապ չունի հայ մշակույթի, մեր հոգևոր արժեքների պատկերացումների հետ: Կյանքը զարգացող էտապներ ունի, ի՞նչ կապ ունի երկու հարյուր տարի առաջ ստեղծված մեղեդին այսօրվա երազներ ունեցող Հայաստանի հետ: Ի վերջո, հիմնը սիմվոլ է, որը պետք է միավորի մեր ազգին: Իսկ մեր ազգը քրիստոնեության երկար ու ձիգ ճանապարհ անցնելով՝ չունի իր սեփական հիմներգը, խորհրդանիշը: Ես գալիս եմ այն եզրակացության, որ հիմնի բոլոր փորձերը ինչ-որ բան փոփոխելու և հարմարավետ դարձնելու համար իզուր փորձեր են եղել, որովհետև այն օտար է մեզ համար: Ես առաջարկում եմ ոչ թե հին հիմնը իր անցած ճանապարհով նորացնելը, այլ «Երազ իմ երկիր հայրենի» երգը դարձնել Հայաստանի հիմներգ: Եվ դրանով բոլոր հարցերը կլուծվեն: Դա հզոր միավորման ուժ, պոտենցիալ ունի իր մեջ: Փոքրից մինչև մեծ սիրում են այս երգը: Միայն այս սիմվոլն է, որ կարող է դառնալ մեզ միավորող խորհրդանիշը:
— Ճիշտ չընտրված հիմներգը կարո՞ղ է ազդել երկրի ճակատագրի վրա:
— Անպայման… Նորից կրկնվում եմ, բայց կրկին ասեմ, որ Միքայել Նալբանդյանն այդ բառերը գրել է հրաժեշտ տվող մարդու կապակցությամբ: Իսկ մենք վերցրել, դա օգտագործում ենք: Սա՞ է մեր մշակութային պոտենցիալը: Սա շատ լուրջ թեմա է: Պետք է նաև այս հարցով հասարակությանը դիմել, որպեսզի նրանք իրենց խոսքն ասեն: Մեր հիմներգը պոետիկ գաղափաներից ելնելով՝ սխալ մեղեդու հետ կպցրած երգ է, որն իր մեջ ազգային ոչինչ չունի: Մեզ հարկավոր է միավորման սիմվոլ արտահայտող երգ, որպեսզի չմասնատվենք և լինենք միասին: Իսկ այդպիսի երգը միայն «Երազ իմ երկիր հայրենին է»:
ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ
