Իրական քաղաքացու տոնը և քաղաքացու հաղթանակի տոնը կլինի այն օրը, երբ փաշինյան նիկոլը և իր ծառայամիտ, սպասարկող անձնակազմը հեռանան. Միքայել Գրիգորյան

Այսօրվա իրականությունը նմանվել է ինչ-որ վատ բեմադրված խեղկատակության։ Դավաճանը և նրա խմբավորումը նշում են քաղաքացու օր, որը առնվազն զավեշտալի է, քանի-որ հենց այդ նույն դավաճանի ավտոշարասյունը մեկ տարի առաջ խլեց հղի կնոջ կյանք, այդ նույն դավաճանի պատճառով հազարավոր հայորդիներ այլևս մեզ հետ չեն, այդ նույն դավաճանի դրածոներից թիկնապահներով մարդկանց թև է ոլորում և թքում քաղաքացու դեմքին, և իհարկե այդ նույն դավաճանի պատճառով մեր հայրենակիցները այս պահին գտնվում գերության մեջ։ Այս ամենը նա արել է այն նույն քաղաքացու հանդեպ, որի տոնը կապիտուլյանտը և իր խունտան մեծ շուքով նշում են։

Սա նմանվում է «пир во время чумы» հասկացողությանը։ Երկրում առկա բոլոր խնդիրների և բանակցային ֆիասկոների հետ մեկտեղ դավաճանական խմբակը չի մոռանում քեֆերի և սեփական կոմֆորտի մասին, քանի-որ անպատժելիության զգացումը հասել է հնարավոր ամենաբարձր նշաձողին։ Նրանք մատը մատին չեն տալիս քաղաքացու հոգսը թեթևացնելու համար, նրանք միայն կարողանում են դրականը «քաշել» շատ մեծ արագությամբ և դժբախտություն բերել այս Ազգին։

Անդրադառնալով հենց քաղաքացու օրվան պետք է պնդեմ, որ նման տոն ինձ համար գոյություն չունի և չի ունենալու քանի-որ այդ տոնը «արտադրողները» իմ Երկրին բացառապես ցավ և դժբախտություն են բերել։ Իրական քաղաքացու տոնը և քաղաքացու հաղթանակի տոնը կլինի այն օրը, երբ փաշինյան նիկոլը և իր ծառայամիտ, սպասարկող անձնակազմը հեռանան, այդ դա լինելու իսկական տոն։