Արցախի բնակչությանը պարտադրելու են ընդունել Ադրբեջանի քաղաքացիություն, հաջորդը Սյունիքն է. Ադիբեկյան

Բերձորի միջանցքը երեք ամիս է, ինչ փակ է, հարցականի տակ է արցախահայության անվտանգությունը, Ադրբեջանը բացահայտ առաջ է տանում իր պահանջները: Ի՞նչ է սպասվում Արցախին, միջազգային կառույցները կարո՞ղ են որեւէ կերպ լուծել Հայաստանում ու Արցախում ստեղծված օրհասական իրավիճակն ու խնդիրները: Այս հարցերի շուրջ «Իրավունքը» զրուցել է Ադրբեջանի հարցերով փորձագետ ԱՐՄԻՆԵ ԱԴԻԲԵԿՅԱՆԻ հետ:

— Ադրբեջանցիները փակել են արցախահայության ճանապարհը եւ հիմա էլ հայտարարում են, թե մուտքը կթույլատրվի միայն Ադրբեջանի քաղաքացիություն ընդունելու դեպքում: Այս մասին իր հարցազրույցում ասել է Արցախի պետնախարար Գուրգեն Ներսիսյանը: Կարելի՞ է եզրակացնել, որ պայմանավորվածություններն արդեն իսկ հստակեցվել են:

— Ինձ թվում է, որ կոնկրետ պայմանավորվածություն չկա, որովհետեւ հայկական կողմը Ադրբեջանի համար արդեն հավասարազոր գործընկեր չէ, որի հետ նա կարող է գնալ պայմանավորվածությունների, այլ ընդամենը կարող է թելադրել իր կամքը: Ադրբեջանն արդեն հարկ չի համարում գնալ որեւէ պայմանավորվածությունների, նա անում է այն, ինչ հայկական կողմն արդեն հինգ տարի է թույլատրում է: Այսինքն՝ զիջողական դիրք եւ հնազանդություն ադրբեջանական ու թուրքական կամքին: Իսկ այն, ինչը տեղի է ունեցել, դա տրամաբանական ու կանխատեսելի էր, որովհետեւ դրա մասին շատ հստակ մեկ տարի առաջ ասել էր Լեհաստանում ՀՀ նախկին դեսպան, ՍԴ աշխատակազմի նախկին ղեկավար Էդգար Ղազարյանը, եւ եղավ այն, ինչ կանխատեսվում էր:

— Իսկ արցախհայության անվտանգության մասին ո՞վ պետք է մտածի, ի՞նչ է սպասվում նրանց:

— Արցախհայությունը 2020թ.-ի նոյեմբերի 9-ից սկսած` անվտանգ չէ: Գնալով իրավիճակն ավելի սուղ է դառնում, փորձեցին զենքով, բռնաճնշումներով թելադրել այդ մարդկանց Ադրբեջանի կամքը, ինչին հայկական կողմը չի ցանկանում, կամ ի վիճակի չէ դիմադրել: Հայկական կողմը` նկատի ունեմ ՀՀ, այսպես կոչված, իշխանությունները, իրականում դավաճանական խումբ են:

— Կարելի՞ է իրավիճակը անվանել կտրուկ ու հստակ պահանջներով:

— Ինչո՞ւ է կտրուկ: Ալիեւը դրա մասին ասել է իր բոլոր ելույթներում, որ սա է լինելու պայմանը, հակառակը` ոչ մի կտրուկ քայլեր նրանք չեն անում, այլ աստիճանաբար բարձրացնում են իրենց պահանջները: Այսինքն՝ փոքր-փոքր, կաթիլ-կաթիլ, նրանք բարձրացել են աստիճանը, դա միանգամից չեղավ, այլ քայլ առ քայլ էր: Սկզբից նրանք զավթեցին Արցախի 75 տոկոսը, հետո սկսեցին ռմբակոծել այն տարածքները, որոնք դեռ չէին զավթել, պաշարեցին Արցախը` իբր բնապահպանական նկատառումներից ելնելով, հետո զավթեցին չզավթված բարձունքները, եկե՛ք Խրամորթը, Աղավնոն, Լաչինը հիշենք, եկե՛ք հիշենք ՀՀ տարածքում բարձունքներ զբաղեցնելը: Դա աստիճանաբար բերում է այն նպատակին, որն այսօր տեսնում ենք, եւ նրանք փաստացի հասնելու են նրան, ինչին ուզում են: Նրանք Արցախի բնակչությանը պարտադրելու են ընդունել Ադրբեջանի քաղաքացիություն եւ կամաց-կամաց այդ մարդկանց դուրս են մղելու Արցախից, որովհետեւ Արցախը պետք է լինի` առանց հայերի: 10-15 հազար հոգի ձեւի համար կթողնեն, իսկ հետագա տարիների ընթացքում կունենանք հայաթափված Արցախ, դրանից հետո` Սյունիք: Նրանք պատրաստվում են բերել ու Սյունիքում բնակեցնել իրենց քաղաքացիներին, որոնք ՀՀ քաղաքացիություն ընդունելու մտադրություն չունեն: Նրանք լինելու են Հայաստանում Ադրբեջանի քաղաքացիներ, որոնք պաշտպանելու են Ադրբեջանի շահերը եւ կարճ ժամանակ հետո, հանրաքվեի տեսքով, թե բռնի ուժով, կմիանան Ադրբեջանին, ու դրանով Սյունիքի թեման կփակվի:

— Ինչու՞ Հայաստանը պահանջատեր չէ, ինչո՞ւ միջազգային հարթակները չենք օգտագործում ի շահ մեր երկրի ու մեր պահանջների:

— Ադրբեջանը թքած ունի բոլորի վրա, եկեք հիշենք Հաագայի դատավճիռը, որը Ադրբեջանի համար բացարձակապես զրոյական արժեք ունի, Ադրբեջանի դեմը կարելի էր առնել միայն զենքով ու պատերազմով:

Ս. ԱՍԱՏՐՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝