Նիկոլ Փաշինյանը փաստացի միացել է հակառուսական կոալիցիային. Թեւանյան

Ի՞նչ էր Նիկոլ Փաշինյանը խոստանում ընտրություններից առաջ ու հիմա ի՞նչ է հրամցնում հասարակությանը, ի՞նչ արժեք ուներ Հաագայի դատարանի որոշումը, ինչու՞ չի բացվում Բերձորի միջանցքը, ինչու՞ է ներկայիս իշխանությունն անընդհատ զիջումների գնում: Այս թեմաների շուրջ «Իրավունքի» զրուցակիցն է ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԹԵՎԱՆՅԱՆԸ:

— Հաագայի դատարանի որոշումից հետո ի՞նչ ակնկալել, երբ այս պահին ունենք որոշում, բայց իրավիճակը, կարծես, չի փոխվում:

— Լաչինի միջանցքի հետ կապված՝ խնդիրը քաղաքական է, շատերը փորձում են իրավական ու տեխնիկական դաշտում գնահատել, սխալվում են: Միջանցքը փակվել է Ալիեւի հանցավոր գործողությունների արդյունքում, որի հնարավորությունը տվել է նաեւ Նիկոլ Փաշինյանը` 2022թ.-ի հոկտեմբերի 6-ին Պրահայում, փաստացի համաձայնելով, որ Ադրբեջանի կազմում պետք է մնա Արցախը: Դրանից հետո արդեն Ալիեւի ձեռքերը ազատվել են, եւ այդ քաղաքական համաձայնության արդյունքում է, որ մենք այսօրվա պատկերն ունենք: Ինչ վերաբերում է Հաագայի որոշմանը, այն մոտավորապես նույնն  է, ինչ Ֆրանսիայի սենատի որոշումը, հաճելի է ականջին, բայց կիրառելի չէ կյանքում` այն առումով, որ Ադրբեջանը Եվրոպական միության համար, ընդհանրապես Արեւմուտքի համար շատ կարեւոր գործընկեր է համարվում, ինքը դա շատ լավ գիտի: Մասնավորապես` էներգետիկ ոլորտի գործընկերության մասին է խոսքը, եւ իրեն պահում է այնպես, ինչպես ցանկանում է: Եթե անգամ Լաչինի միջանցքը բացվի, այն քաղաքական որոշում է լինելու, եւ Ալիեւը փորձելու է առավելագույն զիջումներ ստանալ: Լաչինի միջանցքի բաց կամ փակ լինելը քաղաքական հարթության մեջ պետք է դիտարկել նաեւ Հայաստանի ներքաղաքական դաշտում, որովհետեւ այս իշխանությունների պարագայում, եթե նույնիսկ միջանցքը ինչ-որ պահի բացվի, այն անընդհատ փակվելու է, անընդհատ մեզնից նոր զիջումներ են պահանջելու, Նիկոլ Փաշինյանն ու իր թիմակիցներն էլ անընդհատ քարոզելու են, որ պետք է 120 հազարին զոհել, որպեսզի փրկեն 3 միլիոնին: Սա ներազգային ռասիզմ է, որ քարոզում են Փաշինյանն ու իր թիմակիցները, սա ներազգային թշնամանք է, եւ դա ամենավտանգավոր քայլերից է, որ այդպիսի հակադրություն են առաջացնում, այսինքն՝ հայաստանցի-ղարաբաղցի հակադրությունը, որը միշտ մեր թշնամիներն են քարոզել տեղեկատվական դիվերսիաներ կազմակերպելով, հիմա պաշտոնական մակարդակի է բարձրացել: Հետեւապես, Լաչինի միջանցքը ո՛չ Հաագայի դատարանով է բացվելու, ո՛չ էլ ինչ-որ տեխնիկական հարցերով, այդ հարցը քաղաքական հարթության մեջ է:

— Ընդդիմությունն այստեղ կարո՞ղ էր որեւէ բան փոխել, հնարավո՞ր էր իշխանության հետ կոմպրոմիսի գնալ:

— Մենք միջանցքի հետ կապված ԱԺ-ում մեր դիրքորոշումը ներկայացրինք, որին դեմ գնաց իշխող խմբակցությունը, որովհետեւ իրենք քանի որ դավաճանել են իրենց նախընտրական ծրագրին, իրենք չեն ուզում օգտագործել ինքնորոշման իրավունքի մասին ձեւակերպումներ: Իրենք չեն կարծում, որ Արցախը չպետք է լինի Ադրբեջանի կազմում, կարծում են, որ կարող է այդպես լինել, իրենք հրաժարվում են Հայաստանի հանձնառությունից: 2021թ.-ի ընտրությունների ժամանակ իրենք մի նախընտրական ծրագրով են հանդես եկել, կորզել են քվե, հիմա անում են ճիշտ հակառակը: Ալիեւը երբ հայտարարում է, թե հայ ժողովուրդը ընտրել է Նիկոլ Փաշինյանին, հետեւաբար համաձայնել է անդադար զիջումների գնալ, ինքը սխալվում է, որովհետեւ  հայ ժողովուրդը չի ընտրել այդ ճանապարհը, այն Փաշինյանի ընտրությունն է, նա խաբել է հայ ժողովրդին հերթական անգամ, խաբել է, որ պայքարելու է «անջատում՝ հանուն փրկության» սկզբունքով Արցախի կարգավիճակի հարցը լուծելու ուղղությամբ: Նա խոստացել է պայքարել, որպեսզի նախկին ԼՂԻՄ տարածքները, նաեւ Շուշին, Հադրութը դեօկուպացվեն, խոստացել է Հայաստանի կողմից հանձնառություն, որ լինելու է անվտանգության երաշխավոր, ու եթե ենթադրենք, որ մաքուր ընտրություններ են տեղի ունեցել, ապա այդ քվեն նա ստացել է ա՛յս խոստումներով, մինչդեռ հիմա անում է ճիշտ հակառակը, այսինքն՝  արդեն լեգիտիմ չէ:

— Հասարակությունը չի՞ տեսնում այս ամենը, ինչո՞ւ չկա հասարակական ընդվզում:

— Կարծում եմ՝ մարդիկ ֆիքսել են, ու այդ պրոցեսները առարկայական տեսք պետք է ստանան, բայց այստեղ միայն հասարակության խնդիրը չէ, քաղաքական ուժերի խնդիրն է, բոլորը պետք է հետեւություն անեն: Բայց այն, որ լեգիտիմ չէ այս իշխանության վարած քաղաքականությունը, ակնհայտ է իրենց նախընտրական ծրագրից, իրենք խոստացել են մի բան՝ անում են հակառակը, ինչպես խաբեցին արագաչափերի, գազի, ջրի գնի, կարմիր գծերի եւ բոլոր այլ շատ հարցերում: Խաբել են նաեւ հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցում, ասել են՝ նախապայմաններ չեն լինելու, հիմա իրենք էլ գիտեն, որ նախապայմաններ կան, Թուրքիան բաց խոսում է այդ մասին, իրենք ծպտուն չեն հանում ու գնում են այդ նախապայմանները բավարարելուն: Խաբել ասել են հայ-ռուսական հարաբերությունները  լինելու են ռազմավարական, մենք խորացնելու ենք այդ դաշինքային հարաբերությունները, բայց հիմա Նիկոլ Փաշինյանը փաստացի միացել է հակառուսական կոալիցիային ու հակառուսական քարոզչության առաջամարտիկն է Հայաստանում: Ավելին` հայտարարում է, որ ռուսական ռազմաբազան Հայաստանի անվտանգությանը սպառնալիք է:

— Այս ապառուսականացումը ինչի՞ կհանգեցնի, ի՞նչ վտանգներով է այն հղի Հայաստանի համար:

— ՀՀ գոյությունն այս պահին ապահովում են Ռուսաստանն ու Իրանը: Հակառուսական քաղաքականությունը եւ թշնամանքի այս մթնոլորտը, ինչպես նաեւ Արեւմուտք-Ռուսաստան հակամարտության կիզակետում հայտնվելը կարող է բերել Հայաստանի վերացման:

Ս. ԱՍԱՏՐՅԱՆ