Իշխանության կողմից կա ականջահաճո լուրեր գեներացնելու մարտավարություն, ուրիշ ոչինչ. Մանգասարյան

15 զինվորի ողջակիզման ահասարսուռ դեպքից հետո ստեղծված իրավիճակի մասին «Իրավունք TV»-ի տաղավարում զրուցել ենք «Հենակետ» վերլուծական կենտրոնի ղեկավար, ռազմական փորձագետ ՎԻՏԱԼԻ ՄԱՆԳԱՍԱՐՅԱՆԻ հետ:

— Ամեն կերպ իշխանությունը փորձեց կոծկել հարցը, թե ինչո՞ւ 44- օրյա պատերազմից գրեթե 3 տարի անց զինվորները տեղակայված էին այնպիսի կացարանում, որտեղ բռնկված հրդեհից հետո` հնարավոր չեղավ փրկվել: Ի վերջո, ո՞ւմ մեղավորությունն էր սա, որովհետեւ շրջանառվեց պաշտպանության նախարար Սուրեն Պապիկյանի, ապա Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականը պահանջող մասնակի հայտարարություններ, բայց արդյունքում ո՛չ առաջինի, ո՛չ երկրորդի հրաժարականի վերաբերյալ լայն կոնսոլիդացիա չձեւավորվեց:

-Հենց այդ նպատակն էր ավելի շատ հետապնդում այն առաջին քայլը, որ դեպքից ժամեր անց միանգամից ազատվեցին աշխատանքից բարձր սպայական պաշտոններ զբաղեցնող հրամանատարական կազմը: Լարվածությունը լիցքաթափելու, գոլորոշին բաց թողնելու քայլ էր իշխանության կողմից: Հակառակ դեպքում` ոչ մի տրամաբանություն չկա, թե ինչու ժամեր անց բարձրաստիճան զինվորական պաշտոնյաներին ազատեցին աշխատանքից: Չմոռանանք, որ գնդապետ, փոխգնդապետ կամ նման այլ բարձր զինվորական կոչումներ ունեցող մարդկանց երկու-երեք տարում չենք պատրաստում, տասնամյակներ են պետք, որ կարողանանք նման կադրեր ունենալ: Հատկապես պատերազմից հետո` ունե՞նք այդ կադրային բազային, որ մեզ այսպիսի ճոխություն կարողանանք թույլ տալ: Ստացվում է` միակ տրամաբանությունն իշխանության այն է, որ ազատեն մի շարք սպաների եւ մեղավորության սլաքներն ուղղեն այդ կողմ: Արդյունքում հնարավոր հասարակական կոնսոլոդացիան Ձեր նշած հրաժարականների շուրջ, որը տեսականորն կարող էր տեղի ունենալ, մեղմվեց` ձեւավորելով իշխանության համար մաքսիմալ կոնֆորտ վիճակ:

— Պաշտպանության նախարար Սուրեն Պապիկյանը միայն տեղի ունեցած դեպքից հետո` հայտարարեց, թե «2023-ը պետք է լինի մեր ողնաշարը շտկելու տարի»: Ուշացած չէ՞ նոր միայն այդպիսի ամպագոռգոռ հայտարարություն անելը:

— Ճիշտ եք ֆիքսել, հենց դեպքից հետո Պաշտպանության նախարարությունն ակտիվ սկսեց լուսաբանել, որ հանկարծակի ստուգումներ են լինում, տարբեր զորամասեր է այցելում պաշտպանության նախարարը: Բա լավ, ինչ-որ մի բան պետք է տեղի ունենա՞, որ նոր սկսեն աշխատել: Ի՞նչ է սա նշանակում, Սուրեն Պապիկյանն ուղղակի գնացել է աշխատանքի, այդտեղ արտառոց ինչ-որ բան չկար, այն իր պատասխանատվության դաշտն է, որը մինչեւ դեպքն էլ պետք է աներ: Եթե պայմանական դիտարկենք, որ այս պահի դրությամբ ակտիվ աշխատում է, բա մինչեւ այդ ակտիվ ո՞վ պետք է աշխատեր: Չէ որ մինչեւ այդ էլ պետք է քայլեր անեին, ստուգումները պետք է պարբերաբար լինեին: Մեկ տարուց ավել է Սուրեն Պապիկյանը պաշտպանության նախարար է, որ պարբերաբար ստուգումներ անեին, այսօր փաստի առաջ չէինք կանգնի: Եվ Նիկոլ Փաշինյանը կառավարության նիստում հայտարարում է, թե դեկտեմբերի կեսերին հատուկ հրաման է տրվել` հակահրդեհային կանոնները պահպանելու հետ կապված: Հրամանը, որ տալիս են, գնում են հրամանի հետեւից` ստուգելու եւ տեսնելու` կատարվո՞ւմ է, թե` ոչ: Հեշտ է ասելը` հրաման եմ տվել, իմ ենթական չի կատարել, ուրեմն` մեղքն իմ վրայից ուղղեմ ենթակայիս: Մինչդեռ դու պետք է հետեւես, որ իմ ենթական կատարի այդ հրամանը: Իսկ եթե չի կատարում, ապա այդտեղ դու ունես ավելի մեծ մեղքի բաժին, քան հենց ենթական: Ուրեմն`առնվազն չես տիրապետել իրավիճակին, իսկ ենթականերդ առնվազն խաբել են ու մատների վրա ֆռռացրել: Սա նշանակում է, որ այդ դեպքում կա կոմպետենտության հետ խնդիր: Հիմա դեպքից հետո քարոզչական արշավ սկսելը, եթե օբյեկտիվ գնահատենք, ըստ ստեղծված իրավիճակի, ապա չեղածից լավ է: Եթե չգնար դեպքից հետո Սուրեն Պապիկյանը ստուգումների, ապա հնարավոր է ավելի վատ լիներ, թեպետ քիչ  հավանականություն կա, որ կարող է ինչ-որ դրական արձանագրումներ լինեն այդ ամենից: Նորից եմ ասում` մեկ տարին քիչ ժամանակ չէ, որպեսզի նման կարեւորագույն պաշտոն զբաղեցնող անձը տիրապետի իրավիճակին եւ սկսի իր համար սահմանված խնդիրներն, ըստ առաջնահերթությունների լուծել:

— Բայց համաձայնեք, որ պատերազմից հետո` բավականին լուրջ խնդիրներ են ծառացել բանակի առաջ, եւ իրապես մեջքն ուղղելու համար ժամանակ է պետք…

— Տեխնիկական դաշտ բերեմ մեր զրույցը. ցանկացած մաթեմատիկական բարդ խնդիր բաղկացած է հեշտ խնդիրների տրամաբանական շարունակությունից: Այսինքն` բարդ խնդիրը վերլուծում ենք, բաժանում պարզ արտադրիչների եւ դարձնում փոքրիկ-փոքրիկ խնդիրներ: Եվ կառուցելով առաջնահերթությունն այդ խնդիրների` քայլ առ քայլ առաջ ենք գնում: Նույնն այս դեպքում է: Ամեն մի պաշտոնյա, իր պաշտոնի լիազորւթյուններից ելնելով` պետք է իր առաջ խնդիր դնի եւ լուծելով առաջ գնա: Եթե այս մարտավարությամբ ենք առաջնորդվում, ապա ցանկացած` լինի մաթեմատիկական, թե կյանքի հետ առնչվող այլ բարդ խնդիրներ, հնարավոր է լուծել: Իշխանության ֆունկցիան է հասկանալ խնդրի բարդությունը, վերածել այն փոքր խնդիրների հաջորդականության եւ դնել առաջնահերթությունները, որպեսզի տրամաբանական ընթացքն էլ չխախտվի, եւ վերջում հնարավոր լինի հասնել բարդ խնդրի լուծմանը: Հիմա արդյոք տեսնում ենք նման մարտավարություն, հատկապես առաջնահերթությունների հետ կապված: Իմ գնահատամամբ` ուղղակի, այս պահի դրությամբ կա լրատվական հոսքերում ինչ-որ ականջահաճո լուրեր գեներացնելու մարտավարություն, ուրիշ ոչինչ:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ

Հ.Գ.- Հարցազրույցն ամբողջությամբ դիտե՛ք տեսանյութում.