Ցավակցում եմ Հայաստանին` ՄԻՊ պաշտոնի հանդեպ այսպիսի վերաբերմունքի համար. Ալավերդյան

ՄԻՊ Քրիստինե Գրիգորյանի` առանց մեկնաբանության հրաժարականի մասին «Իրավունքը» զրուցել է ՀՀ Մարդու իրավունքների առաջին պաշտպան ԼԱՐԻՍԱ ԱԼԱՎԵՐԴՅԱՆԻ հետ:

— ՄԻՊ աշխատակազմը հայտնում է, որ Պաշտպանը հրաժարական է ներկայացրել այլ աշխատանքի անցնելու կապակցությամբ՝ նշելով, որ «պատշաճ պահի Գրիգորյանը հանրությանը կտեղեկացնի այլ աշխատանքի մասին տեղեկություն, իսկ մինչ այդ ձեռնպահ կմնա այս թեմայով որեւէ մեկնաբանությունից»: Ի՞նչ կասեք այս մասին:

— Նախեւառաջ ես պետք է ասեմ, որ ըստ Սահմանադրության` Հայաստանում ամեն մարդ իրավունք ունի դիմել Մարդու իրավունքների պաշտպանին, դրա համար պետք է այնպես կազմակերպվի, որ այդ պաշտոնը թափուր չմնա: Այսինքն` ՄԻՊ-ը պետք է շարունակի իրականացնել իր գործառույթները եւ պաշտոնը զբաղեցնի մինչեւ չընտրվի նորը: Սա առաջինն է, ինչն այս օրերին շատերին եմ բացատրում: Երկրորդ` ես ցավակցում եմ Հայաստանին` ՄԻՊ պաշտոնի եւ այդ հաստատության հանդեպ այսպիսի վերաբերմունքի համար: Միշտ համարել եմ, որ Մարդու իրավունքների պաշտպանը պաշտոն չէ, այլ առաքելություն է: Եվ այդ առաքելությունը լքել այլ պաշտոնի անցնելու համար` համարում եմ առաջին հերթին իջեցում` ցանկացած պաշտոն գործադիր իշխանությունում: Եվ երկրորդ`  այդ վերաբերմունքը՝ լինի գործադիրի կողմից, լինի տիկին Գրիգորյանի կողմից, համարում եմ ոչ ընդունելի: Սա հարված էր ՄԻՊ հաստատությանը: Կոչ եմ անում մարդկանց մերժողական վերաբերմունք չունենալ այդ հաստատության հանդեպ եւ բոլորին հիշեցնում եմ, որ ՄԻՊ հաստատությունը կարեւորագույն օղակ է իրավական պետություն դառնալու ճանապարհին:

— Որքանո՞վ եք ընդունելի համարում, որ Ազգային ժողովի ընտրված Մարդու իրավունքների պաշտպանն ազատվում է աշխատանքից` որեւէ լուրջ պատճառաբանություն չներկայացնելով:

— Արդեն ասացի, որ այդ վերաբերմունքը վրդովեցնում է ինձ, ես ուրիշ խոսք չեմ ուզում օգտագործել, նա երիտասարդ անձ է, նա դեռ կյանք ունի ապրելու, ցանկանում եմ միայն հաջողություններ, բայց այդպիսի վերաբերմունքը ՄԻՊ հաստատությանը վրդովեցնող է: Ի դեպ, ես միշտ եմ դա արտահայտել, երբ  մարդու իրավունքների պաշտպանը լքել է իր պաշտոնը, ինչպես դա արել է Արմեն Հարությունյանը ՝ այլ աշխատանքի անցնելու համար: Նա հաղթել է մրցույթում եւ ՄԱԿ-ի կողմից ընդգրկվել է աշխատակազմի մեջ: Լինի դա Կարեն Անդրեասյանի ժամանակ, երբ ինքն ուղղակի հրաժարական է տվել՝ համարելով, որ ճնշումները շատ են: Ես դա ընդունում եմ վրդովմունքով: Կարծում եմ` շատ ավելի մեծ ակնածանքով պետք է վերաբերվել այդ պաշտոնին:

— Փաստորեն, ՄԻՊ-ը վերջին ողբերգական դեպքի` 15 զինվորի այրվելու վերաբերյալ առանց արտահերթ զեկույց ներկայացնելու հեռացավ: Հնարավո՞ր է, որ հենց սա էր պատճառը` հապշտապ հրաժարականի, որպեսզի խուսանավի ներկայացնել իրականությունը:

— Ես երբեք կռահելու մեծ տաղանդ չեմ ունեցել, եւ ցանկացած այդպիսի վարկածները, ցանկացած իրավիճակ միայն ու միայն ՄԻՊ-ի մոբիլիզացման առիթ պետք է ծառայի: Այլ տարբերակ ինքս անձամբ չեմ տեսնում: Էլի եմ ասում՝ ցանկանում եմ հաջողություններ ցանկացած պարագայում, կյանքում, բայց ափոսում եմ, որ երիտասարդ մասնագետն այս փորձությանը չդիմացավ կամ գայթակղվեց: Դա պարզ կդառնա հետագայում:

ԼԻԼԻԹ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ