Որ տար­բե­րա­կը կլի­նի ստո­րագր­ված` մոս­կո­վյա­նը, թե վա­շինգ­տո­նյա­նը, դրա­նից կախ­ված է մեր ժո­ղովր­դի ու պե­տու­թյան ե՛ւ մո­տա­կա, ե՛ւ հե­ռա­վոր ա­պա­գան. Բաբուխանյան

«Իրա­վունք TV»-ի տա­ղա­վա­րում զրու­ցել ենք «Ուժեղ Հա­յաս­տան Ռու­սաս­տա­նի հետ. հա­նուն նոր Մի­ու­թյան» շարժ­ման գոր­ծա­դիր կո­մի­տե­ի ան­դամ, ՍԻՄ կու­սակ­ցու­թյան նա­խա­գահ ՀԱՅԿ ԲԱ­ԲՈՒ­ԽԱ­ՆՅԱ­ՆԻ հետ:

«ԵԹԵ ՖՐԱՆ­ՍԻ­ԱՆ ՊԱՇՏ­ՊԱ­ՆՈՂ Է, ԹՈՂ ԳՆԱ ԻՐ ԴԱՇ­ՆԱ­ԿԻՑ ՀՈՒ­ՆԱՍ­ՏԱ­ՆԻՆ ՊԱՇՏ­ՊԱ­ՆԻ»

— Ի­րա­վի­ճակն օր­հա­սա­կան է, եւ ե­կել է վճռո­րոշ պա­հը, թե Հա­յաս­տա­նը ռու­սա­կա՞ն, թե՞ ա­րեւմ­տյան տար­բե­րա­կով է գնա­լու խա­ղա­ղու­թյան պայ­մա­նագ­րի կնքման: Ի՞նչ կա­սեք այս մա­սին:

— Այն, ինչ կա­տար­վել է 2018 թվա­կա­նի նի­կո­լա­կան-ամե­րի­կա­կան հե­ղաշր­ջու­մից հե­տո` նպա­տակ ու­ներ Հա­յաս­տա­նի տե­ղը այս աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կում փո­խել: Այ­սինքն` հա­նել Հա­յաս­տա­նը Ռու­սաս­տա­նի հետ դաշ­նակ­ցա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րից եւ դարձ­նել ա­մե­րի­կա-թուր­քա­կան պլաց­դարմ: Եվ մո­տե­նում է կուլ­մի­նա­ցի­ա­յի պա­հը` խա­ղա­ղու­թյան պայ­մա­նա­գիր ստո­րագ­րե­լու տես­քով, ո­րը լի­նե­լու է մին­չեւ տար­վա վերջ: Հա­մե­նայն­դեպս, այդ­պես են պաշ­տո­նա­պես հայ­տա­րա­րել ե՛ւ Հա­յաս­տա­նը, ե՛ւ Ադր­բե­ջա­նը: Այս­տեղ կա եր­կու զու­գա­հեռ գոր­ծըն­թաց. մի գոր­ծըն­թացն այն է, որ Ռու­սաս­տա­նը մտցրեց զոր­քեր Ար­ցախ, եւ ստո­րագր­վեց նո­յեմ­բե­րի 9-ի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը: Սա, այս­պես ա­սած, մոս­կո­վյան գոր­ծըն­թացն է, ո­րը վե­րա­բե­րում է հայ-ադրբե­ջա­նա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի կար­գա­վոր­մա­նը: Իսկ երկ­րորդ գոր­ծըն­թա­ցը սկսվեց շատ ա­վե­լի ուշ, ո­րը ա­մե­րի­կյանն է, ո­րի մեջ իր դերն ու­նի պաշ­տո­նա­կան Բրյու­սե­լը` Եվ­րա­մի­ու­թյու­նը, Ֆրան­սի­ա­յի նա­խա­գահ Մակ­րո­նը եւ այլն: Հի­մա որ տար­բե­րա­կը կլի­նի ստո­րագր­ված` մոս­կո­վյա­նը, թե վա­շինգ­տո­նյա­նը, դրա­նից կախ­ված է մեր ժո­ղովր­դի ու պե­տու­թյան ե՛ւ մո­տա­կա, ե՛ւ հե­ռա­վոր ա­պա­գան:

— Ին­չո՞վ ենք դրանք ի­րա­րից տար­բեր­վում:

— Ա­մե­րի­կյան տար­բե­րա­կում խնդի­րը դրված է, որ չկա Ար­ցախ` որ­պես ինք­նու­րույն մի­ա­վոր, այ­սինքն` որ­պես քա­ղա­քա­կան ինս­տի­տուտ այն գո­յու­թյուն չու­նի: Իսկ ե­թե գո­յու­թյուն չու­նի Ար­ցախ, ու­րեմն` անհ­րա­ժեշ­տու­թյուն չկա ռուս խա­ղա­ղա­պահ­նե­րի եւ նրանց փո­խա­րեն` կա՛մ ՆԱ­ՏՕ-ն է գա­լու, կա՛մ Թուր­քի­ան, կա՛մ` բո­լո­րը մի­ա­սին: Ինչ­պես գի­տեք, Թուր­քի­ան ար­դեն ու­նի իր հա­տուկջո­կատա­յին­նե­րի բա­զան Շու­շի­ում: Ադր­բե­ջանն ա­սում է` Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյուն գո­յու­թյուն չու­նի եւ ընդ­հան­րա­պես չկա այդ­պի­սի քա­ղա­քա­կան մի­ա­վոր: Ըստ նրանց` Ղա­րա­բա­ղի հա­յերն Ադր­բե­ջա­նի քա­ղա­քա­ցի­ներ են: Նի­կո­լը գնում է հենց սա ստո­րագ­րե­լու, եւ հաս­կա­նա­լի է, որ այս տար­բե­րա­կով  շատ ա­րագ Հա­յաս­տա­նը, Ադր­բե­ջա­նը եւ ԱՄՆ-ն կպա­հան­ջեն, որ­պես­զի ռուս խա­ղա­ղա­պահ­նե­րը դուրս գան Ար­ցա­խից: Բայց ե­թե ռուս խա­ղա­ղա­պահ­նե­րը դուրս գան, ա­պա ի­րենց հետ մի­ա­սին դուրս կգա ար­ցա­խա­հա­յու­թյու­նը, եւ մենք վերջ­նա­կա­նա­պես կկորց­նենք Ար­ցա­խը: Ե­թե չկա հայ Ար­ցա­խում, ու­րեմն` չկա նա­եւ Ար­ցախ:

— 101 տա­րի ա­ռաջ ֆրան­սի­ա­կան զոր­քե­րը ե­կել է­ին հա­յե­րին պաշտ­պա­նե­լու Կի­լի­կի­ա­յում, բայց վեր­ջին պա­հին Ֆրան­սի­ան պայ­մա­նա­գիր ստո­րագ­րեց Թուր­քի­ա­յի հետ, իսկ հա­յե­րը կո­տոր­վե­ցին: Կար­ծում եք` պատ­մու­թյու­նը կրկնվե­լո՞ւ է, երբ այ­սօր ԵՄ ու Ե­ԱՀԿ դի­տորդ­ներ են բեր­վել ու կանգ­նեց­վել սահ­մա­նին:

— Բա կար­ծում է­իք` դի­տոր­դա­կան խմբե­րը գա­լու են պաշտ­պա­նե՞ն մեր ժո­ղովր­դին, թե՞ կռվե­լու են մեր փո­խա­րեն: Այդ խմբե­րը ՆԱ­ՏՕ-ի հե­տա­խու­զա­կան ծա­ռա­յու­թյուն­ներն են, ո­րոնք ա­պա­հո­վում են Հա­յաս­տա­նի ան­ցու­մը ՌԴ-ի հետ դաշ­նակ­ցա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րից դե­պի ա­մե­րի­կա-թուր­քա­կան վի­լա­յե­թի կար­գա­վի­ճա­կի: Ինչ վե­րա­բե­րում է Ֆրան­սի­ա­յին, նախ պետք է հարց տալ, թե ինչ­պե՞ս կա­րող է Մակ­րո­նը զորք բե­րել Հա­յաս­տան, ո՞ր ճա­նա­պար­հով, Ի­րա­նո՞վ, ի­հար­կե` ոչ, Թուր­քի­ա­յո՞վ, պարզ է, որ թույլ չի տա: Իսկ Վրաս­տա­նը, ե­թե հի­շում եք պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ ար­գե­լեց իր տա­րած­քով Հա­յաս­տան բե­րել ռազ­մա­կան եւ նույ­նիսկ եր­կա­կի նշա­նա­կու­թյան բեռ­ներ: Ինչ­քա՞ն զորք  կա­րող է բե­րել Մակ­րո­նը, ին­չո՞ւ այդ զոր­քը չի բե­րել, երբ դրա անհ­րա­ժեշ­տու­թյու­նը կար, կամ ինչ­քա՞ն զենք է տա­լու: Մին­չեւ հի­մա քա­նի՞ փամ­փուշտ է տվել, որ հի­մա մեծ-մեծ «փրթում է»: Մակ­րո­նը Թուր­քի­ա­յի հան­դեպ էլ մի քա­նի ան­գամ հո­խոր­տաց, բայց էր­դո­ղա­նը «չռփեց», եւ իր հո­խոր­տան­քը վեր­ջա­ցավ: Եվ, ի վեր­ջո, ե­թե Ֆրան­սի­ան պաշտ­պա­նող է, թող գնա իր դաշ­նա­կից Հու­նաս­տա­նին պաշտ­պա­նի կամ Կիպ­րո­սին, ո­րի 40 տո­կո­սը Թուր­քի­ան գրա­վել է: Վեր­ջին կես տար­վա մեջ Մակ­րո­նին «տշե­ցին» աֆ­րի­կա­կան մի շարք պե­տու­թյուն­նե­րից, որ­տեղ ի­րենց գա­ղութ­ներն է­ին, եւ հի­մա նա ու­զում է իր աֆ­րի­կա­կան խայ­տա­ռա­կու­թյու­նը Հա­յաս­տա­նով ծած­կել: Մյուս կող­մից էլ կա­տա­րում է ա­մե­րի­կա­կան ծրա­գի­րը` ռուս­նե­րին հա­նել այս տա­րա­ծաշր­ջա­նից: Ար­դյուն­քում Հա­յաս­տա­նը մի քիչ ուռ­ճաց­նե­լու են, հե­տո ծա­խեն Ադր­բե­ջա­նի եւ Թուր­քի­ա­յի վրա: Շատ տե­ղին հի­շա­տա­կե­ցիք 101 տա­րի ա­ռաջ տե­ղի ու­նե­ցա­ծը, ո­րի ժա­մա­նակ Ֆրան­սի­ան պար­զա­պես իր տնտե­սա­կան շա­հե­րի հա­մար «փու­ռը տվեց» հա­յե­րին ու հույ­նե­րին: Նույնն ա­րեց ԱՄՆ-ն` Վիլ­սո­նի քար­տե­զով, էլ չա­սեմ, որ Անգ­լի­ան ամ­բողջ Անդր­կով­կա­սում ու­ներ իր զոր­քե­րը, ո­րոնց առ­կա­յու­թյան պայ­ման­նե­րում հա­յե­րին կո­տո­րում է­ին տաս­նյակ հա­զար­նե­րով:

ԲԱ­ԲՈՒ­ԽԱ­ՆՅԱ­ՆԸ ԴԻ­ՄՈՒՄ Է ՀԱ­ՅԱՍ­ՏԱ­ՆԻ ԵՎ ԱՐ­ՑԱ­ԽԻ ՔԱ­ՂԱ­ՔԱ­ԿԱՆ ՈՒ­ԺԵ­ՐԻՆ ՈՒ ՀԱՅ ԺՈ­ՂՈՎՐ­ԴԻՆ

— Այս ա­մե­նի մա­սին ներ­քա­ղա­քա­կան դաշ­տում խորհր­դա­վոր լռու­թյուն է: Ո՞րն է ել­քը, եւ ի՞նչ կա­րե­լի է սպա­սել ա­ռա­ջի­կա ամ­սի­նե­րից:

— Ե­կել է ճա­կա­տագ­րա­կան պա­հը, մեզ մնա­ցել է եր­կու ա­միս, եր­կու ամ­սից հե­տո` վերջ­նա­կա­նա­պես կորց­նում ենք Ար­ցա­խը, ե­թե այս­պես շա­րու­նակ­վի, եւ Նի­կո­լը գնա ա­մե­րի­կյան տար­բե­րա­կով մին­չեւ վերջ ու ստո­րագ­րի այն թուղ­թը, որ­տեղ Ար­ցա­խը որ­պես այդ­պի­սին չկա: Հե­տո ու­նե­նա­լու ենք շատ ծանր հե­տե­ւանք­ներ` Հա­յաս­տա­նի ինք­նիշ­խա­նու­թյան եւ տա­րած­քա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թյան կո­րուստ: Հա­կա­ռակ սրա` կա պայ­մա­նագ­րի մոս­կո­վյան տար­բե­րակ, որ­տեղ Ար­ցա­խը նշվում է, որ­պես քա­ղա­քա­կան ինս­տի­տուտ, սա­կայն վերջ­նա­կան լուծ­ման տար­բե­րա­կը դառ­նում է հե­տաձգ­ված: Այ­սինքն` Ար­ցա­խի կար­գա­վի­ճա­կի հար­ցը ֆիքս­վում է, ին­չը չեն ու­զում ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րը, թուր­քե­րը եւ ադր­բե­ջան­ցի­նե­րը, բայց ու­զում են հա­յե­րը, ռուս­նե­րը եւ ի­րան­ցի­նե­րը: Վի­ճա­կը շատ ա­վե­լի բարդ է, եւ թմբի­րի մեջ գտնվող կու­սակ­ցու­թյուն­ներն ու ժո­ղո­վուր­դը պետք է սթափ­վեն: Թո­ղե՛ք բա­րի­քի, ա­թո­ռի, ոս­կու փայ­լի հե­տե­ւից ընկ­նե­լը, ին­չը մեզ բե­րեց եւ հասց­րեց այս օր­վան:

Դի­մում եմ մեր երկ­րի նախ­կին ե­րեք նա­խա­գահ­նե­րին.

Լե­ւոն Տեր-Պետ­րո­սյա՛ն, Դուք հա­մա­ձա՞յն եք այս տար­բե­րա­կին, որ Ար­ցախն այս­պես հանձն­վի, եւ հե­տո նա­եւ Հա­յաս­տա­նը դառ­նա թուրք-ամե­րի­կյան վի­լա­յեթ, հստակ ա­սեք` ա­յո, թե` ոչ:

Ռո­բերտ Քո­չա­րյա՛ն, Դուք այ­սօր ղե­կա­վա­րում եք «Հա­յաս­տան» դա­շին­քը, ո­րը մեր գլխա­վոր ընդ­դի­մու­թյունն է, բայց ո՛չ մի խոսք, ո՛չ մի ծպտուն չենք լսում` այդ­տե­ղից: Հի­մա կոնկ­րետ ա­սեք` բաց, հստակ, թա­փան­ցիկ ձե­ւով բա­ցատ­րեք, Դուք կո՞ղմ եք , թե` դեմ եք վա­շինգ­տո­նյան տար­բե­րա­կին:

Սերժ Սարգ­սյա՛ն, Դուք ապ­րի­լյան պա­տե­րազ­մի հաղ­թողն եք, եւ ժո­ղո­վուր­դը կա­րիք ու­նի Ձեր խոս­քի: Ի­հար­կե, ՀՀԿ մի շարք ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ խո­սել են, դա­տա­պար­տել են վա­շինգ­տո­նյան տար­բե­րա­կը, բայց Ձեզ նույն­պես դի­մում եմ:

Դի­մում եմ Հա­յաս­տա­նի բո­լոր կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րին.

Ե­կել է խնդրի լուծ­ման վերջ­նա­կան պա­հը, եւ պետք է բո­լորդ ա­սեք` կո՞ղմ եք, որ­պես­զի բրյու­սե­լյան պրո­ցե­սը կամ վա­շինգ­տո­նյան թուղ­թը ստո­րագր­վի, թե ` ոչ: Այ­սօր ջրբա­ժանն անց­նում է այս­տե­ղով, թե ով որ տար­բե­րա­կին է կողմ: Չե­զոք դիր­քո­րո­շու­մը, ձայն չհա­նելն ի նպաստ Նի­կո­լի է, ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րի եւ թուր­քե­րի:

Կոչ եմ ա­նում բո­լոր պրո­ֆի­լա­յին գի­տա­հե­տա­զո­տա­կան հաս­տա­տու­թյուն­նե­րին.

Ձա՛յն հա­նեք, դիր­քո­րո­շում ցույց տվեք: Այ­սօր, այս­պես կոչ­ված, խու­սա­նա­վո­ղա­կան դիր­քո­րո­շու­մը հա­վա­սար է Նի­կոլ, ո­րով­հե­տեւ  է­լի եմ շեշ­տում` Նի­կո­լին է ձեռք տա­լիս ա­մորֆ դիր­քո­րո­շու­մը:

Կոչ եմ ա­նում բու­հե­րի ամ­բի­ոն­նե­րին,

Դուք մաս­նա­գետ­ներ եք, գիտ­նա­կան­ներ` ա­րե­ւե­լա­գետ­ներ, պատ­մա­բան­ներ, քա­ղա­քա­գետ­ներ, լրագ­րող­ներ, դուք մեր գի­տակր­թա­կան սե­րուցքն եք, ամ­բի­ոն­նե­րում նիստ ա­րեք եւ դիր­քո­րո­շում հայտ­նեք: Խորհր­դա­յին Մի­ու­թյան ժա­մա­նակ ձեր նա­խորդ­նե­րը 1988-90 թթ.-երին, երբ ար­ցա­խյան շար­ժու­մը սկսվում էր, բու­հե­րի ամ­բի­ոն­նե­րը հա­մախմբ­վում է­ին եւ դիր­քո­րո­շում հայտ­նում:

Կոչ եմ ա­նում Ար­ցա­խի նախ­կին նա­խա­գահ­նե­րին, ո­րոնց շատ հար­գում եմ,

Կոչ եմ ա­նում Ար­ցա­խի ներ­կա­յիս նա­խա­գա­հին եւ ԱԺ նա­խա­գա­հին.

Ա­յո՛, հնչում են այդ­տե­ղից հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ, որ ու­զում եք լի­նել Ռու­սաս­տա­նի հետ եւ դեմ եք այս գոր­ծըն­թա­ցին, բայց հայտ­նեք ա­վե­լի հստակ դիր­քո­րո­շում: Դի­մե՛ք ՌԴ նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տի­նին` խնդրե­լով, որ­պես ա­ռա­ջին քայլ, Ար­ցախն ըն­դու­նել Ռու­սաս­տան-Բե­լա­ռուս Մի­ու­թե­նա­կան պե­տու­թյան մեջ, քա­նի որ Ար­ցա­խը ե­ղել է Սո­վե­տա­կան մի­ու­թյան սահ­մա­նադ­րա­կան սու­բյեկտ` ԼՂԻՄ: Այդ հիմ­քով եւ ժո­ղո­վուրդ­նե­րի ա­զատ ինք­նո­րոշ­ման դրսե­ւոր­մամբ` Ար­ցա­խը թող վերց­նեն Մի­ու­թե­նա­կան պե­տու­թյան պրո­տեկ­տո­րա­տի տակ` մին­չեւ կլուծ­վեն գոր­ծըն­թա­ցա­յին հար­ցե­րը: 1989  թվա­կա­նից այդ փորձն ու­նե­ցել ենք, երբ Ար­ցա­խի հա­մար ստեղծ­վեց Մոսկ­վա­յից ա­ռան­ձին կա­ռա­վա­րում` Վոլս­կու կո­մի­տեն: Իսկ հա­ջորդ քայ­լը կլի­նի Ար­ցա­խի մուտքն ար­դեն պաշ­տո­նա­պես Մի­ու­թե­նա­կան պե­տու­թյուն մեջ: Եվ պետք չէ գալ Ե­րե­ւա­նում հան­դի­պել  հա­կա­ռու­սա­կան ու­ժե­րին, սա լավ նշան չէ՛ եւ ոչ մի լավ բա­նի չի բե­րի: Ազ­գա­յին ժո­ղո­վը պետք է հայ­տա­րա­րու­թյամբ հան­դես գա, որ դի­մում ենք Ռու­սաս­տա­նին, որ­պես Խորհր­դա­յին Մի­ու­թյան ի­րա­վա­հա­ջորդ, որ­պես­զի Ար­ցա­խը մտնի Մի­ու­թե­նա­կան պե­տու­թյան մեջ:

Կոչ եմ ա­նում ար­ցախ­ցի­նե­րին.

Սկսե՛ք ստո­րագ­րա­հա­վաք Մի­ու­թե­նա­կան պե­տու­թյան մեջ մտնե­լու խնդրան­քով:

Դի­մում եմ նա­եւ ամ­բողջ հայ ժո­ղովր­դին` ինչ­պես Ար­ցա­խում, այն­պես էլ Սփյուռ­քում եւ Հա­յաս­տա­նում.

Ե­թե մենք չկա­սեց­նենք այս սար­սա­փե­լի ըն­թաց­քը, եւ ե­թե Նի­կո­լը ստո­րագ­րի այդ սար­սա­փե­լի փաս­տա­թուղ­թը, մեր ժո­ղո­վուր­դը մոտ 20-30 տա­րի հե­տո` շատ վատ վախ­ճան է ու­նե­նա­լու: Մեր երկ­րի ինք­նիշ­խա­նու­թյու­նը եւ տա­րած­քա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թյու­նը 30 տա­րի պահ­պա­նում են ռուս սահ­մա­նա­պահ­նե­րը` հայ-թուր­քա­կան սահ­մա­նին կանգ­նած: Մենք պետք է հաս­կա­նանք, որ այ­սօր Ար­ցա­խի անվ­տան­գու­թյու­նը պահ­պա­նում են ռուս խա­ղա­ղա­պահ­նե­րը: Ռու­սա­կան բա­զա­յի ստո­րա­բա­ժա­նում­նե­րը մաս­նա­վո­րա­պես 44-օ­րյա պա­տե­րազ­մից հե­տո եւ վեր­ջին սեպ­տեմ­բե­րյան դեպ­քե­րի ժա­մա­նակ կա­տա­րել են ան­չափ կա­րե­ւոր եւ ան­գե­րագ­նա­հա­տե­լի մի դե­րա­կա­տա­րու­թյուն:

Դի­մում եմ նա­եւ ՔՊ-ական պատ­գա­մա­վոր­նե­րին.

Դուք պետք է հաս­կա­նաք, որ ե­թե վա­վե­րաց­րե­ցիք այդ ստոր վա­շինգ­տո­նյան խա­ղա­ղու­թյան պայ­մա­նագ­րի տեքս­տը, սա հա­վա­սար է լի­նե­լու Նի­կո­լի հետ կի­սե­լու այդ դա­վա­ճա­նու­թյունն անձ­նա­պես: Մի­եւ­նույնն է, այդ տեքս­տը վեր­ջում դառ­նա­լու է մա­կու­լա­տու­րա, ինչ­պես մա­կու­լա­տու­րա դար­ձան նման շատ տեքս­տեր: Շեշ­տում եմ` Ռու­սաս­տանն այս­տե­ղից ո­րե­ւի­ցե տեղ չի գնա­լու եւ ե­թե գնա­լու էլ լի­նի, ա­պա վե­րա­դառ­նա­լու է, ին­չը հաս­կա­նա­լու հա­մար պետք է պատ­մու­թյուն կար­դալ: Հի­շեք, որ այ­սօր­վա Ազ­գա­յին ժո­ղովն ա­նօ­րի­նա­կան է, ո­րով­հե­տեւ 2018 թվա­կա­նին տե­ղի է ու­նե­ցել հե­ղաշր­ջում: Այ­սօր­վա իբր Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի կող­մից ցան­կա­ցած վա­վե­րաց­րած թուղթ ի սկզ­բա­նե ան­վա­վեր է:

Ի ԴԵՊ

ՍԻՄ կու­սակ­ցու­թյու­նը` մեր մի շարք հա­մա­խոհ կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րի եւ հա­սա­րա­կա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի հետ մի­ա­սին` այս շա­բաթ կազ­մա­կեր­պե­լու է կլոր սե­ղան, որ­տեղ դրվե­լու է հայ­տա­րա­րու­թյան տեքստ, եւ կոչ ենք ա­նե­լու բո­լոր կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րին, հա­սա­րա­կա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րին, մեր ե­կե­ղե­ցուն, Գի­տու­թյուն­նե­րի ազ­գա­յին ա­կա­դե­մի­ա­յին, հատ­կա­պես` Պատ­մու­թյան եւ Ա­րե­ւե­լա­գի­տու­թյան ինս­տի­տուտ­նե­րին, մի­ա­վոր­վել եւ ստո­րագ­րել այդ հայ­տա­րա­րու­թյան տակ` առն­վազն դա­տա­պար­տե­լով վա­շինգ­տո­նյան լուծ­ման տար­բե­րա­կը, ին­չը հա­մա­րում ենք ա­նըն­դու­նե­լի:

Նյու­թը` ՀՐԱՆՏ ՍԱ­ՐԱ­ՖՅԱ­ՆԻ