Այնքան եմ փոխվել, որ երբեմն ինձ թվում է՝ կլինիկական մահ եմ տարել. Արմինե Գրիգորյան

«Իրավունքը» զրուցել է երգչուհի ԱՐՄԻՆԵ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻ հետ:

— Այս աշնանն ի՞նչ ստեղծագործական ծրագրեր ունեք:

— Երբ ասում էի` ես մեկ օրով եմ ապրում, ինձ ասում էին` ո՞նց կարելի է այդպես ապրել: Բայց հիմա իմ բոլոր ընկերները սկսել են իմ պես ապրել: Չէ՞ որ ժամանակներն են այդպիսին: Այսօր  կարող ենք քնել եւ արթնանալ բոլորովին ուրիշ երկրում կամ չարթնանալ… Այդ իսկ պատճառով ոչ մի ստեղծագործական ծրագիր չունեմ: Երբ անհանգիստ է հոգեւոր աշխարհդ, ոչինչ չես կարող անել: Ինձ հրավիրում են ժամանցային հաղորդումների, բայց քանի որ սիրտս հանգիստ չէ, չեմ գնում: Ստեղծագործական շատ լավ ցանկություններ կան, բայց մինչեւ ամեն ինչ իր հունով չընթանա, երկիրի վիճակը  չկարգավորվի, ոչինչ չեմ անի:

— Դուք այն քիչ երգչուհիներից եք, որ չեք համակերպվում անարդարության, ստի, կեղծիքի հետ եւ միշտ ասում եք Ձեր խոսքը: Կարո՞ղ է գա մի ժամանակ, որ համակերպվեք ստեղծված իրավիճակի հետ, համարեք, որ կարող ենք թուրքերի հետ բարեկամություն անել, ներկայիս իշխանության գաղափարները կիսել…

- Ներկայիս իշխանության գաղափարները երբեք կիսել չեմ կարող: Սա նույնիսկ չի քննարկվում: Պարտված իշխանությունների մասին չեն խոսում: Իրենք արդեն ինձ համար անցած էտապ են: Իսկ ինչ վերաբերում է թուրքերի հետ բարեկամություն անելուն` թուրք ժողովրդի հանդեպ  ոչինչ չունեմ: Ես սիրում եմ տարբեր ազգերին: Նորմալ եմ նայում ամեն ինչին: Ես ինքս 1999 թվականին հյուրախաղերով եղել եմ Ստամբուլում: Երգիչներով այնտեղի հայ համայնքի համար համերգներ ենք տվել: Բայց միշտ թշնամաբար եմ վերաբերվել թուրք ղեկավարին ու նրանց վարած քաղաքականությանը, որովհետեւ պապերիցս եկած հիշողությունը եւ գենետիկ կոդն ինձ հետ է միշտ: Ես միայն ուզում եմ, որ պատերազմ չլինի: Ինչ վերաբերում է խաղաղության պայմանագրին` մենք թուրքի հետ երբեք չենք կարող խաղաղության դարաշրջան ունենալ, որովհետեւ գիտենք, թե ինչի է ընդունակ թուրքը: Ուրիշ հարց է, եթե դա լինի ռուսի հսկողությամբ, քանի որ ուրիշ տարբերակ չունենք, եթե չենք ուզում, որ նորից պատերազմ լինի:

— Վերադառնանք Ձեզ` սիրո՞ւմ եք աշունը:

— Աշունն ինձ մի քիչ տխրեցնում է, որովհետեւ ձմեռ է գալիս, իսկ ես մրսկան եմ: Չնայած ձմեռն էլ իր գեղեցկությունն ունի: Ես նաեւ վերջին տարիներին սկսել եմ ձմեռ սիրել: Բոլոր եղանակներն էլ իրենց գեղեցկությունն ունեն: Բայց ես ավելի շատ գարուն ու ամառն եմ սիրում: Աշնանն արդեն սկսում է ցրտել:

— Ասում եք` վերջին տարիներին սկսել եք ձմեռը սիրել: Տարիների հետ փոխվում է նաեւ մարդու ներաշխարհը: Ձեր բնավորության մեջ ի՞նչն է փոխվել:

— Այնքան եմ փոխվել, որ երբեմն ինձ թվում է՝ կլինիկական մահ եմ տարել: Աշխատանքի բերումով իմ բեմական կյանքի ընթացքում տարբեր Արմինեներ են միշտ եղել... Մի օր էլ հետ նայեցի ու տեսա, որ իմ իսկական Արմինեին կորցրել եմ: Երկար ժամանակ չէի գտնում: Խճճվել էի արդեն: Վերջերս ինձ գտել եմ ու շատ ուրախ եմ: Եթե խաղաղություն լինի մեր երկրում եւ աշխարհում, ես ինձ լիարժեք երջանիկ մարդ կհամարեմ:

— Չե՞ք զղջում, որ չեք ամուսնացել:

- Ոչ, երբեք չեմ զղջացել, որ չեմ ամուսնացել: Մայրս շատ խելացի կին էր եւ ինձ ասում էր` երբեք չամուսնանաս: Քոնը չի տանջվելը, երեխա ունենալը: Դու վայելիր կյանքը, աշխարհ տես,  ապրիր: Ես տարեցտարի համոզվում եմ, որ մայրս ճիշտ էր: Ունեմ երեք հրաշալի զարմիկ-զարմուհի: Ես իրենց շատ եմ սիրում, իրենք էլ ինձ են սիրում: Եվ հետո ամուսնանալու համար ես ո՛չ ժամանակ եմ ունեցել, ո՛չ էլ՝ ցանկություն: Երբ երիտասարդ տարիներին մարդիկ գնում էին այգի, հանդիպում էին տղաների հետ, ես այդ ժամանակ օրը չորս մենահամերգ էի տալիս: Բեմն իմ աշխարհն է...

— Կա՞ մի բան, որի համար զղջում եք:

— Ճիշտ եմ ապրել: Միայն զղջում եմ Նիկոլին ընտրելու համար: Դա իմ կյանքի միակ սխալ քայլն է եղել: Մեծ կյանքի փորձ եմ ունեցել, ունեմ լավ ընկերներ: Եվ ինձ լիարժեք երջանիկ կհամարեմ, եթե այս վերջին տարիների քաոսը վերանար:

— Եվ վերջում՝ մի քանի բառով բնութագրե՞ք Ձեզ:

— Գիտեք, հիշեցի մի պատմություն...Մի աղջիկ ինձնից հարցազրույց էր վերցնում, տարբեր հարցերի պատասխանեցի, վերջում հարցրեց` մենք հիշում ենք, որ Դուք 1990-ական թվականների սեքս սիմվոլն էիք: Ասացի` բալիկ ջան, դուք սխալ եք հիշում, 90-ականների սեքս սիմվոլը Լիլիթ Կարապետյանն էր: Ես 90-ականների ծիտն էի...

ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝