Ովքեր են կանգնած Ստեփանակերտի «ինքնաբուխ» ակցիաների հետեւում

«Բա­ցա­հայտ նկա­տե­լի է, որ Ստե­փա­նա­կեր­տում այս օ­րե­րին տե­ղի ու­նե­ցող ակ­ցի­ա­նե­րը, քա­ղա­քա­կա­նա­պես մոտի­վաց­ված, ո­րո­շա­կի շրջա­նակ­նե­րի կող­մից է ու­ղղորդ­վում եւ կազ­մա­կերպ­վում»: «Իրա­վունք TV»-ի ե­թե­րում, անդ­րա­դառ­նա­լով Ար­ցա­խում այս օ­րե­րին կազ­մա­կերպ­վող ակ­ցի­ա­նե­րին, նման հայ­տա­րա­րու­թյամբ հան­դես ե­կավ ԱՀ  քա­ղա­քա­կան վեր­լու­ծա­բան ԺԻ­ՐԱՅՐ Ա­ԶԻ­ԶՅԱ­ՆԸ` ման­րա­մաս­նե­լով.

— Հի­մ­նա­կա­նում` իշ­խա­նու­թյան հան­դեպ անվս­տա­հու­թյան, ա­տե­լու­թյան թե­զեր ա­ռաջ տա­նե­լու խնդիր է դրված, ո­րով­հե­տեւ այն­տեղ հնչող թե­զե­րը այլ կերպ ի­րա­վի­ճա­կը մեկ­նա­բա­նե­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն չեն տա­լիս: Մենք հետ­պա­տե­րազ­մյան շրջա­նում եւս ու­նե­ցել ենք ի սկզբա­նե ո­րոշ ինք­նա­բուխ հա­վաք­նե­ր, ո­րոնց կա­ռա­վա­րու­մը փոր­ձել եւ փոր­ձում են ստանձ­նել ո­րո­շա­կի քա­ղա­քա­կան շրջա­նակ­ներ: Թե որ­քա­նով է ստաց­վում կամ ին­չու չի ստաց­վում, սա հար­ցի մեկ այլ կողմն է: Ինչ վե­րա­բե­րում է ցու­ցա­րար­նե­րի կող­մից ա­ռաջ քաշ­վող պայ­ման­նե­րին, պա­հանջ­նե­րին, ա­պա դրանք եւս փո­փո­խա­կան են, ո­րով­հե­տեւ տաս օր ա­ռաջ­վա պա­հանջ­նե­րը լրիվ ու­րիշ է­ին, հի­մա` լրիվ ու­րիշ:

— Դուք նշե­ցիք, որ ինք­նա­բուխ ակ­ցի­ա­նե­րը ի­րա­կա­նում ուղ­ղորդ­վում են: Ո՞ր քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րի «ականջ­ներն» են ուրեմն ե­րե­ւում այդ­տեղ:

— Ի­րա­կա­նում չեմ կար­ծում, որ այդ քա­ղա­քա­կա­նա­պես մո­տի­վաց­ված շրջա­նակ­նե­րին կա­րե­լի է տալ քա­ղա­քա­կան ու­ժե­ր բնո­րո­շու­մը: Ին­չու չեմ բնո­րո­շում որ­պես ու­ժեր, ո­րով­հե­տեւ ի­րենք ի­րենց ռե­սուրս­նե­րով, չեմ կար­ծում, ու­նեն հնա­րա­վո­րու­թյուն քա­ղա­քա­կան ուժ կոչ­վե­լու հա­մար: Բայց, այ­նու­ա­մե­նայ­նիվ, տար­բեր ան­հատ­նե­րի, կամ ան­հատ­նե­րի խմբե­րի մի­ջեւ ձե­ւա­վոր­ված ո­րո­շա­կի կա­պե­րի ար­դյուն­քում ստեղծ­վել է ո­րո­շա­կի պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն: Ինչ-որ X նպա­տա­կի հա­մար մի­ա­վոր­վել են, բայց ինս­տի­տու­ցի­ո­նալ ա­ռու­մով չեն կա­յա­ցել: Այ­սինքն, ո­րե­ւէ հա­մա­տեղ ուժ, դա­շինքն չեն ձե­ւա­վո­րել, պար­զա­պես ան­հատ­նե­րի մի­ջե­ւ ձե­ւա­վոր­վել է պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն եւ գոր­ծում են այդ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյան շրջան­ակ­նե­րում:

— Պա­րոն Ա­զի­զյան, ինչ­պե՞ս են վե­րա­բե­րվում Ար­ցախ տե­ղա­փոխ­ված եւ ար­դեն իսկ պետ­նա­խա­րա­րի պաշ­տո­նը ստանձ­նե­լու ա­ռա­ջարկ ստա­ցած Ռու­բեն Վար­դա­նյա­նին Ար­ցա­խում:

— Պետք է մի­այն ող­ջու­նել Վար­դա­նյա­նի տե­ղա­փո­խու­մը, հաշ­վի առ­նե­լով այն հան­գա­ման­քը, որ նա ու­նի մի­ջազ­գա­յին ճա­նա­չում, ին­չը ան­խոս կօգ­տա­գործվի ի նպաստ Ար­ցա­խի: Պետք է հաս­կա­նանք, որ Ռու­բեն Վար­դա­նյա­նը Ար­ցախ է ե­կել հենց Ար­ցա­խի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի հրա­վե­րով: Եվ ոչ մի­այն Ռու­բեն Վար­դա­նյա­նին էր ուղղ­ված այդ հրա­վե­րը, այլ բո­լոր հա­յե­րին: Բայց, ընդ­հա­նուր առ­մամբ, պա­տաս­խա­նե­լով Ձեր բուն հար­ցին, ան­կեղծ ա­սած, Վար­դա­նյա­նին ար­ված ա­ռա­ջար­կը մի­ան­շա­նակ չի ըն­դուն­վել:

Ամ­բող­ջա­կան զրույ­ցը դի­տեք «Իրա­վունք TV»-ի ե­թե­րում: