Արդյո՞ք հայ ազգը այդ չափ հեռացել է Աստծուց, որ ապրում ենք այս դաժան օրերը ազգովի.Արմեն Հարեյանի սթափեցնող պարզաբանումը
Հանդիպում
Ասում են, երբ մարդը հեռանում է Աստծուց բոլոր անհաջողությունները գալիս են ու միանգամից թափվում մարդու գլխին։ Արդյո՞ք հայ ազգը այդ չափ հեռացել է Աստծուց, որ ապրում ենք այս դաժան օրերը ազգովի։ Հարցի պատասխանը «Իրավունքը» փորձել է ստանալ Հայ Առաքելական Եկեղեցու կիսասարկավագ ԱՐՄԵՆ ՀԱՐԵՅԱՆԻՑ, ով ուշագրավ եւ բոլորիս մտածելու տեղիք տվող պատասխան տվեց.
-Ես չգիտեմ թէ որևէ ազգ ինչքան է հեռացել Աստծուց, քանի որ այդ հարցին պատասխանելու համար պետք է այդ ազգի գոնե մեծամասնության սրտերն ու մտքերը կարողանանք կարդալ, որպեսզի տեսնենք թէ ինչ կա այդ մարդկանց սրտում: Բայց բավական է մի քանի բաների նայել ու պատասխանը հստակ կլինի: Մեր ազգում մեծ քանակի աբորտներ են լինում: 1954 թվականից մինչև 2018 թվականը միայն Հայաստանում պաշտոնապես գրանցվել են մոտ 1.8 միլիոն աբորտներ: Ոչ պաշտոնական թվերը սովորաբար մի քանի անգամ ավելի են լինում: Հիմա տեսնու՞մ էք սա ինչ ահավոր մարդասպանություն է, որ ծնողներն արել են իրենց դեռ չծնված զավակների նկատմամբ: Բա մյուսները որ դրդել ե՞ն, բա մյուսները որ քաջալերել ե՞ն, բայց բժիշկ կոչվածները որ սա արել ե՞ն: Մեր ազգի տղամարդիկ համատարած հայհոյում են: Ամենաշատ տարածված հայհոյանքներից մեկը «Տիրոջդ մերը» հայհոյանքն է: Հիմա մտածեք: Դուք հարցնում էք Աստծու մասին: Մարդու Տերը ո՞վ: Իսկ Տիրոջ մայրը ո՞վ: Ազգը կարո՞ղ է այդքան Աստվածամորը հայհոյի ու անպատասխան մնա: Խարդախության մասին: Երբ որ Հայաստանն անկախացավ, մի պահ խանութների կշեռքները գրեթե բոլորը համատարած 100 գրամ պակաս էին տալիս: Ինքներդ նայեք, թէ ինչքան կաշառք, խարդախություն ու խաբեություն կա մեր կյանքում: Սրանք ի՞նչ է, Աստվածային ու բարի՞ բաներ են: Մենք պոռոտախոսություն ենք անում թէ առաջին Քրիստոնյա ազգն ենք ու պարծենում ենք դրանով: Հիմա տեսեք: Երևանում կա ընդհամենը 16 Հայ Առաքելական Եկեղեցի: Եթե այդ բոլոր եկեղեցիները կիրակի օրերին լեփ լեցուն լինեն միայն իսկապես-հավատացյալ, զղջացող ու ապաշխարող մարդկանցով (որ այդպես չէ), ապա հազիվ կտեղավորեն 10 հազար մարդ: Լավ, ասենք 20 հազար: Իսկ 10 հազար մարդը Երևանի մեկ միլիոն բնակչության ընդհամենը 1 տոկոսն է: Հասկանում ե՞ք, 99 տոկոսին չի հետաքրքրում Քրիստոսի հետ հաղորդության մեջ ապրելը: Նրանց չեն գալիս Քրիստոսի մոտ: Հիմա դուք ասեք, սա Աստծուց հեռանա՞լ է, թէ Աստծուն մոտ գտնվել: Իսկ եթե իմ կարծիքն եք հարցնում, ապա ահա թէ ինչ կասեմ: Մոտ 25 հայ սերունդներ սպասել էին տեսնել այն ինչ ես և Դուք եք տեսնում՝ Հայոց Պետականություն: 650 տարիներ հայ ազգը պետականություն չէր ունեցել, և ահա Աստված շնորհեց մեզ: Ընդարձակեց մեր սահմանները, մաքրեց մեր երկիրը, բոլոր կանխատեսումներին հակառակ մեզ շնորհեց փառահեղ հաղթանակ, ու շնորհեց մեզ մի մեծ նվեր, որպեսզի մենք Քրիստոնյա Հայաստան կառուցենք: Քրիստոնյա Հայաստան՝ հիմնված սիրո, նվիրումի, կարեկցանքի ու Տեր Հիսուս Քրիստոսի հավատքի վրա: Իսկ մենք վատնեցինք ամեն ինչ, մսխեցինք ու հասանք այս օրին:
Հ.Գ. Ի՞նչ պետք է անի Եկեղեցին՝ դարձի բերելու համար իր այն զավակներին, ովքեր ինչ-որ պատճառով շեղվում են ճշմարիտ ճանապարհից այս եւ այլ ուշագրավ հարցերի շուրջ զրույցն ամբողջությամբ շուտով:
Զրույցը` ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆԻ