«Անդադար աղոթում եմ երկրիս համար». ՄԱՐԻ ՄՍՐՅԱՆ-ԲԱԲԱԽԱՆՅԱՆ

 «Իրավունքը» զրուցել է ամերիկաբնակ դերասանուհի, ռեժիսոր ՄԱՐԻ ՄՍՐՅԱՆ-ԲԱԲԱԽԱՆՅԱՆԻ հետ:

— Տիկին Մսրյան, ինչպե՞ս է անցնում Ձեր առօրյան ԱՄՆ-ում:

— Ամեն կերպ փորձում ենք առօրյան լցնել դրական ու լուսավոր էներգիայով՝ չնայած այս համատարած սոցիալական ու հոգեբանական ճգնաժամին:

— Դուք ԱՄՆ-ում էլ եք զբաղվում Ձեր մասնագիտությամբ: Կպատմե՞ք ինչ նոր ծրագրեր ունեք:

— Այո… Խաղացել եմ մի քանի ներկայացումներում, նկարահանվել եմ մի քանի ֆիլմերում, գովազդային եւ երաժշտական հոլովակներում: Ուժերս փորձեցի նաեւ ռեժիսուրայի ասպարեզում. արի ու տես, որ ստացվեց: Բեմադրեցի «Պատգամ» մոնոդրաման ըստ՝ Կարեն Խաչատրյանի (Խաչկարի) պատմվածքի, ամուսնուս՝ Հովհաննես Բաբախանյանի դերակատարմամբ:

— Ի՞նչ էիք զգում, երբ դուք ռեժիսորի աթոռին էիք, իսկ ձեր ամուսինը՝ բեմում:

— Անկեղծորեն պետք է խոստովանեմ, որ մեր ամուսնական համատեղ կյանքի 30 տարիների ընթացքում առաջին դեպքն էր, որ Հովիկն ինձ լսում էր ու համարյա առանց վիճելու կատարում առաջադրված խնդիրները: Իսկ այժմ աշխատում ենք «Սայաթ-Նովա» գեղարվեստական, լիամետրաժ ֆիլմի վրա եւ մի թատերական դուետ-ներկայացման վրա, անգլերեն լեզվով, որի վերնագիրը առայժմ չեմ հայտնի՝ փակագծերը չբացելու նպատակով…

— Ինչո՞վ է տարբերվում ԱՄՆ-ի թատրոնը Հայաստանի թատրոնից:

— Համարյա ոչնչով: Թատրոնը նույն թատրոնն է, հանդիսատեսը նույն հանդիսատեսը: Միայն խոսակցական լեզուն է տարբեր, հոգեւոր լեզուն նույնն է…

— Բացի թատրոնից՝ ունե՞ք մեկ այլ սիրելի զբաղմունք:

— Երբեմն նկարում եմ, իսկ վերջերս սկսել եմ գրել: Ուզում եմ այս հարցազրույցի շրջանակներում իմ մեծ անակնկալը մատուցել բոլոր նրանց, ովքեր սիրում ու գնահատում են Վլադիմիր Մսրյան անգնահատելի արտիստին: Ես, որպես նրա դուստր, չէի կարող չանդրադառնալ ու չներկայացնլ նրա կյանքի այն պահերը, որոնք հասու են եղել միայն ինձ: Կարծում եմ՝ գիրքը շուտով պատրաստ կլինի…

— Սիրո՞ւմ եք հյուրեր ընդունել:

— Այո, սիրում եմ…Գիտե՞ք, երբեմն ինձ թվում Է, որ հյուրերը մեր ընտանիքի անբաժան մասն են:

— Ովքե՞ր են հիմնականում Ձեզ հյուրընկալվում:

— Հիմնականում ընկերներ, բարեկամներ, հարազատներ, որոնք ավելի են արժեւորում մեր օրն իրենց ներկայությամբ:

— Սիրո՞ւմ եք համեղ պատրաստել: Ձեր պատրաստած կերակուրներից ո՞րն են ավելի շատ սիրում:

— Այո, սիրում եմ… Եվ ամեն անգամ փորձում եմ չկրկնվելով՝ նմանեցնել մայրիկիս պատրաստած համեղ ու գեղեցիկ ձեւավորված ուտելիքներին:

— Կկիսվե՞ք մեր ընթերցողների հետ Ձեր պատրաստած կերակուրներից որեւէ բաղադրատոմսով:

Creme Brulee (ԿՐԵՄ ԲՐՈԼԵ)

ԲԱՂԱԴՐԻՉՆԵՐ

2 1/3 բաժակ թանձր սերուցք

2/3 բաժակ կաթ

1/4 բաժակ սպիտակ շաքար

3 ամբողջական ձվի դեղնուց

1 ճ.գ. վանիլի էքստրակտ

3/4 բաժակ նուրբ թակած բաց շագանակագույն շաքարավազ

ԻՆՉՊԵՍ ՊԱՏՐԱՍՏԵԼ

Տաքացրեք ջեռոցը մինչեւ 300° եւ թխեք 30-35 րոպե: Թողեք սառչի, ապա 4-ից 5 ժամով տեղափոխեք սառնարան: Մատուցելուց առաջ՝ երեսապատել շաքարավազով, ապա հատուկ սարքով շաքարավազի երեսաշերտը հալեցրեք եւ մատուցեք:

— Վերջերս Ձեր աղջիկը թոռնիկ պարգեւեց: Ինչպիսի՞ տատիկ եք:

— Թե ինչպիսի տատիկ եմ, կասի թոռնիկս՝ երբ մեծանա: Իսկ թե ինչ եմ զգում ես թոռնիկիս հանդեպ, բառերն ուղղակի անզոր են նկարագրել: Սա զգացողությունների նուրբ ու լուսաշող թելերի փունջ է, որի վրա մարգարտե հուլունքների պես շարվում են սերունդներն ու շողշողում՝ միմյանց լուսավորելով ու իմաստավորելով կյանքիդ ամեն մի վայրկյանը…

— Ե՞րբ եք պատրաստվում այցելել Հայաստան:

— Ժամկետներ չեմ ուզում նշել: Պարզապես կասեմ, երբ նոր ներկայացումս պատրաստ լինի առաջնախաղին, իսկ գիրքս՝ գինեձոնին…

— 44-օրյա պատերազմի երկրորդ տարվանն ընդառաջ էլի անսպասելի, դավադրաբար Ադրբեջանը հարձակում գործեց Հայաստանի վրա: Եկեք հարցազրույցն ավարտենք Ձեր սփոփանքի խոսքով՝ ուղղված այն ծնողներին, ում որդիներն այսօր կռվի դաշտում են, եւ նրանց, ում զավակներն ընկան հանուն Հայրենիքի:

 — Ես անդադար աղոթում եմ, որպեսզի կարողանանք գտնել խնդիրները լուծելու, ապրելու եւ կյանքը շարունակելու ճանապարհը: Թող Աստծո խաղաղությունը սփռվի աշխարհի վրա եւ իր լույսով պարուրի մեր հայրենի երկիրն իր խիզախ զավակներով հանդերձ… Կարծում եմ՝ միայն Աստծուն պետք է ապավինել եւ անդադար աղոթել…

ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ