«Վաճառում են ամեն ինչ՝ սկսած նյութական արժեքներից, վերջացրած նամուս-թասիբով». ՍԵՐԺ ՍՐԱՊԻՈՆՅԱՆ
ՄշակութայինՀՀ կառավարությունը կողմնորոշվել է ակադեմիական քաղաքի տեղադիրքի հարցում. այն կկառուցվի Արագածոտնի մարզում` Աշտարակ քաղաքում: Գործադիր մարմնի նիստում այս հայտարարությունն արեց Նիկոլ Փաշինյանը: Ըստ նրա, միավորվող եւ նորացվող 8 բուհ ժամանակի ընթացքում կտեղափոխվի ակադեմիական քաղաք, ինչի մասին «Իրավունքը» պարզել է ԵՊՀ հայ գրականության պատմության ամբիոնի դասախոս, դոցենտ, գրականագետ ՍԵՐԺ ՍՐԱՊԻՈՆՅԱՆԻ տեսակետը:
— Պարոն Սրապիոնյան, բուհերի տեղափոխումը Երեւանից դուրս, ըստ Ձեզ, ի՞նչ նպատակ է հետապնդում:
— Նպատակը միշտ թաքցվում է` իրենց սովորական քաղաքականությունն է: Ամբողջ բուհական համակարգը քանդում են, որովհետեւ ամենից առաջ սրանք վախենում են կրթված երիտասարդությունից: Երկրորդը` ապակենտրոնացնում են ուսանողներին: Երեւան քաղաքում ամեն ուսումնական տարում հավաքվում է մոտ 15-20 հազար երիտասարդ ուսանող: Նրանց ճնշող մեծամասնությունն արդեն լավ ճանաչում է այս մարդկանց եւ գիտի սրանց աղետաբեր քաղաքականությունը: Հիմա կտեղափոխեն Աշտարակ: Իրենք շատ լավ գիտեն, որ այդքան հեշտ չի այդ գործը…Մի քանի տարի, գուցե մի տասնամյակ կրթական գործը դուրս կընկնի իր շավիղից, կիսատ կմնա, կրթություն չի իրագործվի: Նորից կանցնեն իրենց սիրած ձեւին` օնլայն ծրագրին: Եվ օնլայն ձեւերով կրթությունը կփորձեն նորից հասցնել աղետալի վիճակի: Թե ինչ կստացվի դրանից, իրենք էլ չեն պատկերացնում, որովհետեւ ավելի լավ որեւէ մեկը չգիտի, թե ինչքան են իրենք ժամանակավոր, քան հենց նույն այս կառավարող խումբն է: Սա հիմնականում երկու նպատակ ունի, որոնց մասին ասացի: Իսկ երրորդը իմ սուբյեկտիվ կարծիքով այն է, որ քաղաքում բուհական համակարգին պատկանող շենք-շինությունները մեծ արժեք են իրենցից ներկայացնում, իսկ սրանք վաճառում են ամեն ինչ` սկսած նյութական արժեքներից, վերջացրած նամուս-թասիբով: Վաղը կհանեն այդ շենքերն աճուրդի եւ, այսպես կոչված, համապատասխան ձեւերով կստանան իրենց օգուտը: Այս մարդկանց բոլորովին էլ չի հետաքրքրում Հայաստանում կրթված երիտասարդություն կլինի՞, թե` ոչ: Սա է ամբողջ նպատակը: Ոչ մի գաղտնիք չկա: Մարդիկ արդեն տանելու, ուտելու, լափելու համն առել են…Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող անձը փորձում էր ինչ-որ անհեթեթ պատճառաբանություններով հիմնավորել դրա նշանակությունը, արժեւորել իրենց կուտակած այս ձախավեր մոտեցումը, եւ ոչ մի համոզիչ բան էլ չէր ասում: Ուղղակի նրանք քանդել, տեսել են, որ նախորդ կառավարության ժամանակ ուսանողական քաղաք ստեղծելու ծրագիր է եղել, բայց դա Երեւանում էր: Եվ նախքան այդ` որշված էր, որ բուհական մասնաշենքերը բոլորը կմնան բուհերի տրամադրութան տակ` իբրեւ ադմինիստրացիոն կառույցներ եւ այլն: Հիմա սա զարգացրել են իրենց օգուտների սահմաններում: Հուսամ` չեն հասցնի այդ ավերածությունն անել:
— Բայց չէ՞ որ, օրինակ` ԵՊՀ-ի շենքը նախեւառաջ մեր պատմությունն է…
— Այո, Երեւանի պետական համալսարանի շենքն իրենից ներկայացնում է ոչ միայն նյութական արժեք, այլ նաեւ՝ պատմամշակութային: Եվ այդ պատմամշակութային արժեքն իրենք շատ հանգիստ խղճով կվերածեն թուրքական համամի:
— Դուք դեռ մեկ տարի առաջ «Իրավունքին» տված Ձեր հարցազրույցներից մեկում այդ մասին զգուշացրել էիք:
— Որովհետեւ ես միշտ ավերակումների սրանց քաղաքականությանն անլուրջ չեմ վերաբերվել: Համոզված եմ, որ դրսից է թելադրվում: Մեր երակներից մեկն է այդ կրթական համակարգը: Այդ երակը շատ վտանգավոր է օտարների համար, եւ նրանք կտրել են ցանկանում: Ու կտրում են մեր իսկ ձեռքով:
ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ
