Ինչպե՞ս է ուղեղը կոդավորում նախադասությունների եւ արտահայտությունների կառուցվածքը

Մեր ուղեղը խոսքի մուտք գործող հնչյունները կապում է քերականության իմացության հետ, որն իր բնույթով վերացական է: Բայց ինչպե՞ս է ուղեղը կոդավորում նախադասության վերացական կառուցվածքը: PLOS Biology ամսագրում հրապարակված նեյրոպատկերման հետազոտության մեջ Նայմեգենում Մաքս Պլանկի հոգեբանության ինստիտուտի եւ Ռադբոուդի համալսարանի գիտնականները պարզել են, որ ուղեղը կոդավորում է նախադասությունների եւ արտահայտությունների կառուցվածքը տարբեր նեյրոնային սխեմաներով:

Ինչպե՞ս է ուղեղը ներկայացնում նախադասությունները: Սա նյարդաբանության հիմնարար հարցերից մեկն է, քանի որ նախադասությունները վերացական կառուցվածքային գիտելիքների օրինակ են, որոնք ուղղակիորեն չեն կարող դիտարկվել խոսքից: Թեեւ բոլոր նախադասությունները կազմված են ավելի փոքր շինանյութերից, ինչպիսիք են բառերն ու արտահայտությունները, բառերի կամ արտահայտությունների ոչ բոլոր համադրություններն են հանգեցնում նախադասությունների: Ինչպե՞ս է ուղեղը կոդավորում նախադասություն կազմող կառուցվածքային հարաբերությունները:

Հետազոտողները արդեն տեսություն են ներկայացրել այն մասին, թե ինչպես է ուղեղը հաշվարկում համակարգչային մոդելավորման տվյալների վրա հիմնված լեզվական կառուցվածքը: Լեզվի կառուցվածքի այս «ժամանակավոր» մոդելի հետագա փորձարկման համար օգտագործվել է էլեկտրաէնցեֆալոգրաֆիան՝ գլխամաշկի միջոցով նյարդային արձագանքները չափելու համար:

Հետազոտողները ստեղծել են խոսակցական հոլանդական արտահայտությունների հավաքածուներ (օրինակ՝ de rode vaas «կարմիր ծաղկաման») եւ նախադասություններ (օր.՝ de vaas is rood «ծաղկամանը կարմիր է»), որոնք երկարության եւ վանկերի քանակով ու իմաստով շատ նման են: Նրանք նաեւ ստեղծել են առարկաների (օրինակ՝ ծաղկամանի) հինգ տարբեր գույներով նկարներ։ Փորձին մասնակցել են հոլանդերենի 15 չափահաս կրողներ: Յուրաքանչյուր խոսքի խթանի համար նրանց խնդրել են պատահական կարգով կատարել երեք առաջադրանքներից մեկը:

«Մեր արդյունքները ցույց են տալիս, թե ինչպես է ուղեղը բաժանում խոսքը լեզվական կառուցվածքների՝ օգտագործելով նյարդային ազդանշանների կապի ժամանակը եւ ուժը: Ուղեղի այս ազդանշանները նոր հիմք են ստեղծում ապագա հետազոտությունների համար, թե ինչպես է մեր ուղեղը ստեղծում լեզուն: Բացի այդ, ժամանակի վրա հիմնված մեխանիզմը սկզբունքորեն կարող է օգտագործվել մեքենայական ուսուցման համակարգերում, որոնք փոխազդում են խոսակցական լեզվի ընկալման հետ, որպեսզի ներկայացնեն վերացական կառուցվածք, որի հետ կապված  մեքենայական համակարգերը ներկայումս դժվարություններ ունեն», - եզրակացրել են հետազոտողները:

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝