Շատ վտանգավոր փուլ է մտել մեր հասարակությունը. Սամվել Նիկոյան
Ներքաղաքական
Հրապարակված սկանդալային ձայնագրության մեջ, որտեղ ԲԴԽ նախագահի ժամանակավոր պաշտոնակատար Գագիկ Ջհանգիրյանը` Բարձրագույն դատական խորհրդի (ԲԴԽ) լիազորությունները այն ժամանակ դեռեւս չկասեցված նախագահ Ռուբեն Վարդազարյանին փոխանցում է ոմն մեկի պահանջը` հրաժարվել ԲԴԽ նախագահի պաշտոնից, ԱԺ նախկին նախագահ, Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության Գործադիր մարմնի անդամ ՍԱՄՎԵԼ ՆԻԿՈՅԱՆԸ համարում է արդարադատության գնդակահարություն:
– Պարոն Նիկոյան, այդ ձայնագրության մեջ Գագիկ Ջհանգիրյանն ասում է, որ իր «վզին դրել են, պետք է անի»: Ինչի՞ մասին է սա փաստում:
– Ո՞վ է դրել իր վզին: Նա, ով իրեն բերե՞լ է: Ո՞վ է բերել, Նիկոլը: Ինչ-որ տեղ «վզին դնում են», կատարում է, ինչ–որ տեղ էլ առյուծ է դառնում: Բայց այն, որ ինչ-որ մեկն իր «վզին դնում է», նա խոստովանում է: Նրան բոլորը ճանաչում են եւ բոլոր ժամանակներում նրանով հիացած չեն եղել: Ջհանգիրյանին Նիկոլը բերեց եւ Նիկոլն էլ էր շատ լավ ճանաչում, կարեւոր տեղում դրեց եւ «վզին դրեց»: Իրեն նշանակել են` արդարադատությունը գնդակահարելու համար, եւ նա անում է: Միշտ է այդպես եղել: Սրանից հետո խոսել ընտրությունների մասի՞ն: Արեւմտյան դեսպանները գո՞հ են, երջանի՞կ են: ՀՀ-ում ժողովրդավարությունն էին ողջունում, երբ վարչապետի կոչով շրջափակում էին դատարանները, ոչնչացնում Սահմանադրական դատարանը: Բերաններն ու աչքերը փակել են նաեւ այն ժամանակ, երբ ՏԻՄ ղեկավարներ ընտրվեցին ու ձերբակալվեցին:
– Ձեր գնահատմամբ` ի՞նչ հետեւանք կարող է ունենալ այս աղմկոտ ձայնագրության հրապարակումը:
– Ձայնագրության մեջ հնչած Գագիկ Ջհանգիրյանի ինքնախոստովանական ցուցմունքը բավարար է` հազար հատ քրեական գործ հարուցելու համար: Եվ ոչ միայն իր, այլ ողջ համակարգի մասին է խոսքը: Նիկոլը կատարում է ռեսուրսների պայքար: Ինչ ռեսուրս կա` օգտագործվում է, եւ թքած սահմանադրության, օրենքների վրա:
– Իսկ զուգահեռ իրականության մեջ Արագածոտնի մարզի Նիգավան համայնքում մի միջադեպի հետեւանքով զոհվում են մի քանի մարդ, կան նաեւ վիրավորներ: Ի՞նչ կասեք այս մասին:
– Սա պետք է դիտարկել ոչ թե, որպես առանձին երեւույթ, այլ այս չորս տարում տեղի ունեցածի տրամաբանական շարունակություն: Ցավոք, սա վերջինը չէ: Երբ հասարակությանը բաժանում ես շերտերի եւ փոխադարձ ատելություն սերմանում, մեկն ատում է մյուսին, «կրակը» վառ է պահվում, եւ մի օր խոսքի ատելությունը վերածվում է հրազենով գնդակահարության: Լկտիացել են, պետությունը նույնացնում են իրենց հետ, իսկ փողոցային վարքագիծը ծնում է քաղաքացիական բախումներ: Ատելությունը մինչեւ հիմա դուրս չէր եկել նման մակարդակի: Սա թերեւս առաջին մեծ դեպքն է, որ զոհեր կան: Կոնկրետ իշխանական կուսակցությունն անցել է հրազենով հաշվեհարդարի, եւ քաղաքական հարցերը լուծում է հրազենով: Երբ ձեռքին մուրճ էր բռնում, սա ուժի կիրառման թաքնված քարոզչություն էր: Եթե երկրի ղեկավարն է դա անում, իր թիմակիցներն ու կուսակիցներն էլ են ուզում նման լինել իրեն: Նիկոլի հետ փողոց էին փակում, պաշտոն էին ստանում: Հիմա չափորոշիչները փոխվել են` այսքան կրակես, կդառնաս նախարար: Իսկ եթե բարեկամը մարզպետ է, ավելին` կարող է լինել: Պահանջարկն այլեւս սա է: Փաստենք, որ ատելության խոսքի քարոզից հետո քաղաքացիական պատերազմի հոտ է փչում: Աստված տա, այս դեպքը վերջինը լինի: Հրապարակային եմ ասել, որ չորս տարի մտահոգվել եմ, որ կհասնենք այս փուլին, որովհետեւ հասարակությանը բաժանում էին: Ղեկավարող քաղաքական ուժի հարազատությունն արդեն ինքնաձիգերով է հարցեր լուծում` շատ վտանգավոր փուլ է մտել մեր հասարակությունը:
– Իսկ որքանո՞վ են իրատեսական այն կանխատեսումները, թե Նիկոլ Փաշինյանից հնարավոր կլինի ազատվել աշնանը: Կա՞ն դրա համար նախադրյալներ:
– Ավելի քան` կան: Իր միակ հենարանը մնացել է ոստիկանության միջի որոշակի ստորաբաժանումներ: Կան ՔՊ-ական շահառուներ, իրենք, պարզ է, ավտոմատով պահում են իրենց դիրքերը, մնացածն այլեւս իրենց հետ չեն: Դեռեւս Նիկոլը կարողանում է լավագույն ձեւով օգտագործել դրսի ուժերի վերաբերմունքը: Ե՛վ Արեւմուտքը, ե՛ւ Ռուսաստանը մտածում են` Նիկոլ, քանի որ դու հողատու ես, արի իմ քավորությամբ` այդ ամենն արա: Այստեղ քավորության «բազար» է գնում ընդամենը, եւ դրա հիման վրա Նիկոլը կարողանում է մեկ-երկու ամիս ժամանակ ձգել: Բայց հասել ենք մի փուլի, որ պետք է ընտրել` կամ–կամ:
ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ