«Երեխաների հեքիաթը պետք է չկոտրվի». ՆԱՐԻՆԵ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

«Իրավունքը» զրուցեց ՀՀ վաստակավոր արտիստ, Սոս Սարգսյանի անվան համազգային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար, դերասանուհի ՆԱՐԻՆԵ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻ հետ:

– Այս պահին ի՞նչ ներկայացումներով եք հանդես գալիս:

– Մայիսի 18-ին մեկնել էինք Արցախ եւ այնտեղ տասներկու ներկայացում ենք ունեցել Ճարտարում, Մարտունիում, Մարտակերտում, Ստեփանակերտում եւ Աղավնո գյուղում: Այս պահին իմ ամենաառաջին ներքին ցանկությունն է` նորից վերադառնալ ու Արցախում խաղալ, որովհետեւ այն, ինչ արեցինք, իսկապես շատ մեծ անհրաժեշտություն էր: Ե՛վ իրենք մեզ ուժ տվեցին, ե՛ւ մենք իրենց ուժ տվեցինք: Ամեն ինչ փոխադարձ էր…

– Ի՞նչ տարիքի հանդիսատես էր եկել դիտելու ներկայացումները:

– Տարել էինք երեք ներկայացում: Մեկը` մանկական` Ա. Կովալենկովայի «Գծավորը», երկուսը` մեծահասակների համար` Հովհ. Թումանյանի «Լոռեցի Սաքոն» ու Ա. Սիմոնյանի «Քառասունչորս աստիճանի վրա» ներկայացումները:

Աղավնո գյուղում միայն մանկական ներկայացում ենք խաղացել: Իսկ մնացած վայրերում ցերեկը խաղում էինք մանկական, իսկ երեկոյան` մեծահասակների: Ընդանուր 4500 հանդիսատես է ներկա գտնվել մեր ներկայացումներին: Մենք մասնակցեցինք «Արցախն ապրում է» փառատոնի շրջանակներում, որը տեւում էր մայիսի 18-ից-28-ը, որի կազմակերպիչը Ջենեսիս Արմենիան (Genesis Armenia) էր: Իսկ մայիսի 28-ին` Արցախի հրապարակում կայացած ռազմահայրենասիրական մեծ համերգով ավարտվեց այդ ծրագիրը, որը վառ ապացույցն է այն փաստին, որ Արցախն ապրել է, ապրում է ու կապրի: Եվ ինչ վերադարձել եմ, թատրոններին ասում եմ` ինչ-որ ձեւով գտեք ֆինանսավորում եւ հյուրախաղերով գնացեք Արցախ, որովհետեւ այնտեղ` հատկապես մանուկները դրա կարիքն ունեն: Այդ երեխաները իսկապես կարոտ են ներկայացումների: Եվ իրենք էլ պետք է անհոգ մանկություն ապրեն: Երեխաների հեքիաթը պետք է չկոտրվի: Արցախցու մեջ արվեստի հանդեպ սերը միշտ կա եւ շարունակում է մնալ:

– Արցախցիների տրամադրությունն ինչպիսի՞ն էր:

– Արցախցին շարունակում է իր հողին կպած մնալ` մշակում է հողը, գնում է դասի, գործի: Նոր տներ են կառուցվում: Օրինակ` հենց իմ պապենական գյուղում` Նորագյուղում, տատիկիս տան երկու հարկերում էլ Շուշիից ու Քաշաթաղից եկել են ապաստանել ու սպասում են, որ իրենց նոր տուն կտան: Երբ որ տեսնում ես, թե ինչպես են արցախցիները կողք կողքի ապրում հույսով` որ վաղը լավ կլինի, քո մեջ պատասխանատվություն ես զգում, որ մի փոքր էլ դու լավ դարձնես իրենց կյանքը:

– Հունիսի 1-ը Երեխաների միջազգային պաշտպանության օրն է: Այդ առիթով ի՞նչ ծրագրեր ունեք:

– Հունիսի 1-ին` Երեխաների պաշտպանության միջազգային օրը, խաղալու ենք Հրազդանի պետական դրամատիկական թատրոնում, որտեղ «Գծավորը» ներկայացումը երկու անգամ կխաղանք: Ելնելով այն իրավիճակից, որ տեսնում ենք, թե մեծահասակներն ինչքան մտազբաղ են, ինչքան խնդիրներ կան, միեւնույնն է, պետք է հիշել, որ երեխան պետք է ապրի իր մանկությունը, պետք է մեծանա մեր արվեստի, մշակույթի մեջ, որովհետեւ այսօրվա երեխան մեր վաղվա ներկան է:

ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝