Բոլորովին ոստիկանին հարիր չէր. ինչ է տեղի ունեցել Էջմիածնի ոստիկանության բաժնում

Ընդդիմության հերթական բողոքի խաղաղ ակցիայի ժամանակ Էջմիածնի ոստիկանության բաժին բերման էին ենթարկվել շուրջ 18 հոգի, որոնց թվում էին ՀՀԿ-ականներ Հենրիխ Դանիելյանը, Հովհաննես Խաչատրյանը, քաղակտիվիստներ Աշոտ Ասլիկյանը, Աշոտ Անդրեասյանը եւ այլք: Թե ինչպես նրանք հայտնվեցին Էջմիածնում, մի իսկական «ոդիսական» է հիշեցնում: Սկզբում ասել էին, թե տանում են Կենտրոնի ոստիկանական բաժին, բայց պարզվել էր, որ Երեւանում արդեն բերման ենթարկվածների համար տեղ ու դադար չկա: Այնուհետեւ որոշել էին Աբովյանի ոստիկանական բաժին տանել, բայց կեսճանապարհից նորից մտքափոխվել, թե տանում ենք Կենտրոնի ոստիկանություն ու, ի վերջո, հասել էին Էջմիածին: «Իրավունքի» հետ զրույցում բերման ենթարկվածներից ԱՇՈՏ ԱՍԼԻԿՅԱՆՆ ուշագրավ մանրամասներ պատմեց ոստիկանությունում տեղի ունեցած «արկածներից»:

– Էջմիածնի ոստիկանության բաժնից գոռգոռոցի ձայներ էին լսվում: Ի՞նչ էր կատարվում ներսում:

– Գոռգոռոցները սկսվեցին, երբ Էջմիածնի ոստիկանության բաժնի պետի օպերգծով տեղակալը ձեռքերս ոլորելով` հեռախոսս խլեց: Անիմաստ խոսքեր էր ասում, որը բոլորովին ոստիկանին հարիր չէր: Ասացի, որ փորձում եմ հեռախոսով փաստաբանիս հետ կապ հաստատել: Ինքն էլ, թե` «Կարո՞ղ ա փաստաբանդ Սիսիանից ա»: Պնդեցի, որ կարող է, եւ ուղղաթիռով է գալու, իր համար ի՞նչ տարբերություն:

– Ի դեպ, տեւական ժամանակ չէին թողնում փաստաբանը բարձրանար վերեւ: Ինչո՞վ էր սա պայմանավորված:

– Ժամուկես չի կարողացել փաստաբանը բարձրանալ վերեւ: Մի քանի կառույցի է դիմել, որպեսզի կարողանա մտնել մեզ մոտ, որ պաշտպանի: Հետո նաեւ ՄԻՊ-ի աշխատողները եկան, ու հենց նրանց տեսան, նույն ոստիկանները 360 էլ չէ, 540 աստիճան փոխվեցին: Մինչդեռ մինչեւ նրանց գալը` անգամ չէին թողնում, որ ջուր խմենք կամ ծխենք: Հազար անգամ ասելուց հետո` նոր թույլ էին տալիս:

– Ոստիկանության օրինական պահանջին չենթարկվելու համա՞ր էին Ձեզ բերման ենթարկել:

– Բայց ոստիկանի օրինական պահանջ չի էլ եղել: Փողոցում, ընդ որում` «զեբրայի» (անցումի) վրա էի, երբ մի պոնչո տղա եկավ ու բրթբրթելով ասաց, որ նստեմ մեքենան: Չի եղել, ասենք, «հեռացե՛ք այստեղից» պահանջ, որ մի հատ էլ օրինական պահանջին չենթարկվեինք: Բերման ենթարկողներին ընդամենը թարս նայել եմ ու ասել, որ ինձ մատով չդիպչեն, ինքս կքայլեմ դեպի ոստիկանական ավտոբուսը ու ինքնուրույն էլ նստել եմ ավտոբուսի մեջ: Ինչեւէ, 3 ժամ, 15 րոպե պահեցին ոստիկանության բաժնում ու բաց թողեցին:

– Իսկ ոստիկանությունում ի՞նչ բացատրություն գրեցիք` տեղի ունեցածի վերաբերյալ:

– Հրաժարվել եմ որեւէ բացատրություն գրելուց, բայց ոստիկանությունում մի չլսված դեպք տեղի ունեցավ: Ավագ լեյտենանտի ուսադիրներով մի աղջիկ, որն այդպես էլ չներկայացավ, ասում էր` «ստորագրեք, որ հրաժարվում եք ստորագրելուց»: Պառկել էի սեղանի տակ ու բարձր խնդում էի: Երկար ժամանակ բացատրում էինք, որ այդ ձեւակերպումն արդեն իսկ սխալ է: Եթե հրաժարվում եմ ստորագրել, ինչպե՞ս ստորագրեմ: Երկար լեզվով ու անտանելի վատ սարկազմով այդ սպան անգամ վիրավորում էր այն կառույցին, որտեղ աշխատում է: Ասաց, որ ինքը «փողոցի հասարակ ոստիկան չէ»: Ես էլ ասացի, որ «փողոցի հասարակ միտինգավոր չեմ» ու արդեն ստիպված եղա իրեն բացատրել, որ փողոցում ծառայություն իրականացնող ոստիկանը ուրիշ ռասսայի ու սորտի չէ, չի կարելի այդ համակարգի մասին նման վերաբերմունք ունենալ:

– Փողոց փակելն ու բերման ենթարկվելը դեռ ինչքա՞ն կարող են շարունակվել: Հնարավոր լինելո՞ւ է այս ճանապարհով հասնել ինչ-որ հանգուցալուծման:

– Որքան էլ ճնշումներ լինեն, միեւնույնն է, պայքարը շարունակվելու է: Լուծումը կլինի այն ժամանակ, երբ նույն ոստիկաններն էլ հասկանան, որ ծառայել Նիկոլին ու Նիկոլի իշխանությանը, նույնն է, թե ծառայել թուրքին ու էրդողանին: Ինձ համար այն կարգախոսը, թե «ոստիկանը Նիկոլ չի», մի քիչ ապշելու է: Եթե «Նիկոլ չի», թող մեջները գտնվեն 20 ոստիկան, ովքեր բարձրաձայն կասեն, որ իրենց ուսադիրները վայր են դնում: Դրանից հետո ոստիկանների առնվազն 50 տոկոսը նույնն է անելու: Իսկ եթե ոստիկանական համակարգի 50 տոկոսը վայր դնի իր ուսադիրները, կոչումներն ու պաշտոնները, այդ ժամանակ Նիկոլը կանգնելու է ընտրության առաջ` երկիրը փրկել փլուզումից, թե հրաժարական տալ: Ու այդ դեպքում, ուղղակի, ստիպված է լինելու հրաժարական տալ: Այսօր մեր պետությունում անթիվ ոստիկաններ ունենք, ու ստացվում է, որ հարկատուներս աշխատում ենք, որպեսզի այդքան ոստիկաններին պահենք: 

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ