«Էկոնոմիկա չունենք` նախարարություն ունենք, մշակույթ ունենք` նախարարություն չունենք». ՍՈՒՔԻԱՍ ԹՈՐՈՍՅԱՆ

«Իրավունքը» զրուցեց երգիծանկարիչ, ռեժիսոր, Երգիծանկարիչների ասոցացիայի նախագահ ՍՈՒՔԻԱՍ ԹՈՐՈՍՅԱՆԻ հետ:

– Ընդդիմությունը պահանջում է Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականը: Դուք ի՞նչ կարծիք ունեք:

– Շատ լավ են անում: Ուղղակի մի խնդրանք կա` առաջին հերթին թող փոխեն օրենքը, որովհետեւ մեր բոլոր պայքարները գնում են աֆտորիտար կառավարման շուրջ: Այսինքն` մի մարդ չի կարող ամբողջ երկրի ղեկավարը լինել: Մենք պայքարել ենք, պայքարում ենք ու պայքարելու ենք հենց դրա դեմ, որ կառավարումը լինի տարբեր ուղղություններով` տարբեր մասնագետների կողմից: Ինչքան էլ հանճարեղ լինի միանձնյա կառավարիչը, ինքը նախասիրություններ կունենա: Մի ոլորտից կհասկանա, մյուսիցª չի հասկանա ու կփակի: Ինչպես փորձ արվեց մշակույթին ինչ-որ բան անելու, հասկացավ, որ սխալներ է թույլ տալիս, նախարարությունը փակեց: Այսինքն` ամենահեշտը ինչ-որ բան փակելն է: Կամ  Սփյուռքի հետ գլուխ չդրեց, չհասկացավ այդ ինչ բան է, Սփյուռքի նախարարությունը փակեց: Սրա հետեւանքները այսօր տեսնում ենք, որ Սփյուռք ենք կորցնում, ինչի համար հետո շատ-շատ ենք զղջալու: Իսկ թե մշակույթը ինչ միջոցներով են փորձում վերականգնել, դա ես չեմ պատկերացնում: Այսօր Էկոնոմիկա չունենք, բայց նախարարություն ունենք, մշակույթ ունենք, բայց նախարարություն չունենք: Սրանք շատ հակասական հարցեր են: Եվ ամենակարեւորը` ով գալիս է, ամենից շատ պետական ապարատն է մեծացնում: Այնինչ պետք է փոքրացնել: Փոքր երկրի համար այդքան մեծ պետական ապարատներ մենք չենք կարող կերակրել, որովհետեւ իմ ու ձեր հաշվին է դա արվում: Եվ ամենակարեւորը, որ փոխանակ արտաքին պարտքերը գնալով քչանան, կրկնապատկվում, տասնապատկվում են: Արդեն քանի միլիարդ պարտք ենք, իսկ դրանից ո՛չ տնտեսությունն է զարգացել, ո՛չ էլ մշակույթն է զարգացել: Այսինքն` ոչ մի բան չի զարգացել: Այդ պարտքերը գնացել են կառավարման ապարատի վրա:

– Ըստ Ձեզ, եթե հեռանա Նիկոլ Փաշինյանը, որեւէ լավ փոփոխություն կլինի՞:

– Հայրս էր ասում` սկզբից աթոռ գնիր, հետո նոր հին աթոռը գցիր: Իսկ Ժամ առաջ կանխելը շատ ճիշտ քայլ է:

– Իսկ դուք փողոց դուրս եկե՞լ եք: Մասնակցո՞ւմ եք պայքարին:

– Ամեն մեկը մի ձեւի է պայքարում: Ես փողոց դուրս չեմ եկել նույնիսկ 1988 թվականին: Կա պայքարի տարբեր ձեւեր, եւ ես իմ ժողովրդի կողքին եմ եւ պայքարում եմ իմ երգիծանկարների, հոդվածների տեսքով: Ես ինձ ավելի օգտակար եմ զգում` նկարների, հոդվածների միջոցով պայքարելով, քանի որ դա ավելի էֆեկտիվ եմ համարում:

ՆՈՒՆԵ ԶԱՔԱՐՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝