Հնարավոր չէ միայն զենքի ուժով հաղթել տգիտությունը, տհասությունը
Հասարակություն
Կարող եմ ասել, որ նրանք ոչ միայն Թուրքիայի, այլ նաև եվրոպական վերնախավի ագահության ու անտարբերության, ստորության ու դաժանության զոհերն են ու դեռ սպասում են իրենց հիշատակի իսկական հարգանքի դրսևորմանը:
Հարգանքի տուրքը մատուցելն անհնար է առանց այդ վերնախավի դիմակի պատռմանն ու ներքի թույնի ոչնչացմանը:
Միլիոնավոր հայերի սպանությունը, նույնքան էլ կենդանի մնացած հայերի տանջանքներն ու տառապանքները միակ անարդարությունը չեն եղել:
Առաջին Համաշխարհային պատերազմն էլ, երկրորդ Համաշխարհային պատերազմն էլ, դրանից հետո շարունակվող արյունահեղություններն իրականում ընդամենը ամենա-մեծահարուստների ամենամեծ ագահության ու ամենամեծ գոռոզության, ինքնահավանության ու իշխանամոլության հետևանքներն են:
20-րդ դարում 100 միլիոնից ավելի անիմաստ զոհեր:
Ցավոք սրտի, ագահության ու գոռոզության այդ տկարամիտ ու տհաս ստրուկների ներքին նեխածությունն է առ այսօր մարդկության գլխին եկած մեծագույն փորձանքը:
Ուկրաինայում տեղի ունեցող իրադարձությունների նկատմամբ Արևմուտքի վերաբերմունքն ամեն օր ցույց է տալիս այդ նեախծության նորանոր դրսևորումներ, հանձինս լկտի ստորության, դաժանության ու կեղծության:
Սակայն այդ մասին գրեթե ոչ ոք չի խոսում:
Բոլորը պայքարում են այս կամ այն հետևանքի դեմ, փոխանակ պայքարեն այդ ներքին նեխածության դեմ, դրա պատճառների դեմ ու վերջապես մաքրեն մարդկությունն այդ աշխարհի ամենավտանգավոր բորբոսից:
Հաղթանակը հնարավոր է միայն այն դեպքում, եթե մարդկությունը սովորի հաղթել ինքնաճանաչման դեմ դրված գլխավոր պատնեշը՝ եսակենտրոնությունը:
Որպեսզի իմաստության անմահական ջուրը հասանելի դառնա ամեն մարդու, բացելով նրա հոգու իմաստուն աչքերն ու սիրտը լցնելով անսահման սիրով:
Այս նկարում, վերցված Karine Grigoryan-ից, աշխարհի ամենամեծ որբանոց֊որբաքաղաքն է Գյումրիում
1915֊1923 թթ Օսմանյան կայսրությունում կոտորածների արդյունքում ծնողներ կորցրած երեխաներ
25 000 որբուկներ:
Իմ պապի մեծ գերդաստանից կենդանի մնացին միայն երկու որբ եղբայր 10-12 տարեկան, թափառելով Թուրքիայում, Սիրիայում, Իրաքում ու Իրանում, երկուսից մեկը կարողացավ կենդանի մնալ ու գալ Խորհրդային Հայաստան 24 տարեկան հասաակում:
Այդուհանդերձ ապրեց երկար կյանք ու ցուցաբերեց լավագույն մարդկային հատկությունները, առաջին հերթին՝ համեստություն, ազնվութլյուն, աշխատասիրություն, դառնալով շատերի համար օրինակ ու զարմանքի, հոացմունքի առարկա:
Բոլրոիս ցանկանում եմ անձնական հաղթանակ մեր արատների նկատմամբ ու իմաստության անկեղծ ձգտում:
Որ դրանց շնորհիվ հնարավոր լինի վերջնական հաղթանակ տանել թե հայ ազգի, թե մարդկության իսկական թշնամիների նկատմամբ, առանց ինքնախաբեության ու անիմաստ իրարանցման:
Հնարավոր չէ միայն զենքի ուժով հաղթել տգիտությունը, տհասությունը, քանի որ դրանք ապրում են յուրաքանչյուրի ներսում:
Զինված տհասությունը դառնում է էլ ավելի մեծ չարիքների պատճառ, քան անզեն տհասությունը:
Այնպես որ առաջին հերթին ձգտենք ԻՄԱՍՏՈՒԹՅԱՆ:
Հետո հզորության:
Որ բարու, արդարության, սիրո ու գեղեցկության հաղթանակը լինի իսկական, ոչ թե հերթական ինքնախաբեության ու երևակայության անիմաստ խառնուրդ: