ԽՈՒՆՏԱՅԻ ԳԱՐՇԱՀՈՏ ՀՈԳԵՎԱՐՔԸ` ՔԱՅԼԱՍԵՐՎԱԾՆԵՐԸ «ՄՐՍԵԼ» ԵՆ ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ ԵԼՈՒՅԹԻՑ

Ջորջ Սորոսը դարձավ 90 տարեկան: Բայց չնայած այդ տարիքին, փորձում է ներազդել գործընթացների վրա ամբողջ աշխարհում: ԱՄՆ-ում փորձում է խանգարել նախագահ Թրամփին, Բելառուսում ամեն ինչ այնպես է խառնել իրար, որ դեռ հարցական է` այս անգամ ե՞ւս կդիմանա «բատկո» Լուկաշենկոն, արյունոտ խառնակչություն է անում Լիբանանում... Իսկ ինչ վերաբերում է Հայաստանին, ապա Նիկոլը շարունակում է մնալ նրա երկյուղած ծառան:

Նիկոլի ճամբարում թեւածում է հյուծող վախի ստվերը: Արարատ Միրզոյանը հանցագործության մասին հաղորդում է տվել` հայտարարելով, որ ոստիկանության պաշտոնաթող գնդապետ Սայաթ Շիրինյանն իրեն սպառնացել է սպանել: Դրա առնչությամբ բլոգեր Վահրամ Պետրոսյանը նկատել է. «Այ ..., բա որ դուք էսօր վլաստի եք, 4 ավտո պետական ախրանայով ֆռֆռում եք ու վախում եք «սպանության սպառնալիքից», բա վաղը-մյուս օր դուք ո՞նց եք ապրելու»:

Եվ իրոք, ՀՀ երեք նախագահների օրոք գործնականում հնարավոր չէ դեպք հիշել, որ որեւէ բարձրաստիճան պաշտոնյա այդպես արտահայտվի: Սակայն սրանք, լինելով հանդերձ պաթոլոգիկ վախկոտ, վախենալու իրական լուրջ դրդապատճառներ ունեն: Խունտան ոչ միայն էական վնաս է հասցրել ՀՀ պետական ինստիտուտներին, ոչ միայն ունեզրկել է քաղաքացիներին, այլեւ աննախադեպ հակազգային, կարելի է ասել` դավաճանական ծրագրեր է իրականացնում: Նաեւ երկյուղը սրտներում է, որ պիտի պատասխան տան կորոնավիրուսի առավել քան 1000 զոհերի համար: Իսկ ռազմիկ նախագահներ Ռոբերտ Քոչարյանն ու Սերժ Սարգսյանը նրանց գիշերային մղձավանջն են: Բայց նաեւ հարց է ծագում, թե այդպիսի վախով հանդերձ ինչպե՞ս է, որ մինչեւ հիմա իշխանությունը չեն կորցրել: Այդ հարցին փորձել է պատասխանել արդարադատության նախարարության նախկին աշխատակից, վերլուծաբան Հրանտ Խալաթյանը. «Եթե ոմանք դեռ հույս ունեն, որ Նիկոլի նման մուտիլովշիկին կարող են հաղթել` ողջախոհություն քարոզելով, ուրեմն պիտի ընտրեն այլ հասարակություն: Ցանկացած, անգամ գերզարգացած ու առաջադեմ հասարակությունների 20-25 տոկոսն է միայն կիրթ, մնացածը կա՛մ ենթարկվում են օրենքին, կա՛մ ընդվզում ու ուզում ապրել` առանց աշխատելու: Մեր նման հասարակություններում Նիկոլի նմաններն անպարտելի են, որովհետեւ նրանք խոստանում են անաշխատանք ապրուստ ու երջանկություն: Մի խոսքով, ժողովուրդ ջան, ես խոստանում եմ ոչ թե հանել արագաչափերը, այլ էդ արագաչափերից ստացվող եկամուտը հավասարաչափ բաշխել բոլորիդ միջեւ: ...Ես խոստանում եմ խոստանալ ավելին, քան խոստանում էր Նիկոլը: Ընտրեք ինձ ու կտեսնեք ձեր հալը: Մեր հասարակության 75 տոկոսն` ի դեմս Նիկոլի, վերջապես գտավ իր հայելային արտացոլումը մարմնավորող առաջնորդին` անբան, ագահ, խաբեբա, սադրիչ, քցող, անկիրթ ու ինքնասիրահարված»:

Անշուշտ, գույներն այդտեղ խտացված են: Ինչքան էլ հանրության ստորին խավերին, այսպես կոչված «պողոսներին», հոգեհարազատ չլինի Նիկոլի նկարագիրը, նրանք հանուն Նիկոլի որեւէ ակտիվ գործողությունների չեն գնա: Նրանցից շատերն անգամ հեղափոխական էյֆորիայի պահին նույնիսկ ալարեցին ընտրատեղամասերում քվե տալ իրենց կուռքին: Համ էլ նրանք նման են Նիկոլի թիմակիցներին` ցանկացած բարձր գոռացողից ահուդողի մեջ են ընկնում, սակայն ի տարբերություն լակոտապետության ներկայացուցիչների, ո՛չ աստղաբաշխական պարգեւավճարներ են ստանում, ո՛չ ձեռքերը հասնում են թալանին: Սակայն վերադառնանք 90-ամյա ծերուկ Սորոսին: Անշուշտ, Նիկոլը նրան երկյուղածորեն պաշտում է: Սակայն միաժամանակ ձգտում է ճարպկորեն «քցել»: Դրա վառ վկայությունն էր  շտապողականությունը` ժամ առաջ շնորհավորելու Լուկաշենկոյին: Դա, անշուշտ, զայրացնելու է ե՛ւ Սորոսին, ե՛ւ հավաքական Արեւմուտքին: Սակայն դա մազաչափ իսկ չի օգնելու սիրաշահել Մոսկվային: Իսկ անվտանգության փորձագետ Կարեն Վրթանեսյանը հավաստիացնում է, որ դա օգուտ չի բերի նաեւ մեր պետական շահին. «Հայաստանի ի՞նչ պետական շահ է պաշտպանում ռեվոլյուշնֆյուրեր Նիկոլը` շնորհավորելով կոլխոզենֆյուրեր Լուկաշենկոյին: Սա հաստատ այն դեպքը չէ, որ այդ մարդը Հայաստանին անգնահատելի ծառայություններ է մատուցել ու մատուցելու, որ պիտի ամեն գնով, ատամներով իրեն պահենք»: Բացի ամեն ինչից, Նիկոլի պես մանրապճեղ գործիչների հալին չհամապատասխանող գործ է` հարաբերվել հետխորհրդային տարածքի «զուբրերի», ու առավելեւս Կրեմլի հետ: Դա ռազմիկ նախագահների համար առօրյա էր, նրանք ազնվորեն էին հարաբերվում գործընկերների հետ` ի տարբերություն դասալիք եւ անվստահելի ստախոս Նիկոլի: Եթե Ռոբերտ Քոչարյանի` ազատության մեջ գտնվելը խաթարել է Նիկոլի ու թիմակիցների քունը, ապա Սերժ Սարգսյանի տեսապատասխանները Ապրիլյան պատերազմի մասին հարցերին լրիվ խառնել է նրանց ներաշխարհը: Այնպես չէ, որ ՀՀ երրորդ նախագահը ինչ-որ սենսացիոն բան ասած լինի: Նաեւ նա ոչ մեկի հասցեին գործնականում ոչ մի վատ բան չասաց: Քայլասերվածներին անհանգստացրեց քաղաքական գրոսմայսթերի հրապարակային խոսքի բուն փաստը: Նրանք մտատանջվում են` ինչո՞ւ հիմա, ինչո՞ւ Սերժ Սարգսյանը չսպասեց մինչեւ արտակարգ դրության ավարտը: Այդ ի՞նչ գիտի ՀՀԿ առաջնորդը, եւ ի՞նչ թաքուն իմաստով ի՞նչ հեռահար շախմատային քայլ արեց: Այդ ինչո՞ւ համացանցում կտրուկ ակտիվացան ՀՀԿ-ի գործիչները եւ կուսակցական կառույցները... Եվ հենց մտատանջությունները հարուցեցին նրանց հիսթերիան: Անդրանիկ Քոչարյանը Նիկոլից ստացավ հանձնարարություն այնպիսի բաներ բլթացնել, որ հարիր են ոչ թե պատգամավորական մանդատ եւ պաշտոն ունեցողին, այլ վախեցած խակ պատանուն: Ի դեպ, հենց այդ թաքնված վախերը դրդեցին Նիկոլին ենթագիտակցաբար սիրել Լուկաշնկոյին: Նրան ակնհայտորեն դուր են գալիս Բելառուսի նախագահի` ըմբոստությունը ճնշելու բիրտ մեթոդները: Ու նաեւ նախանձում է, քանզի ինքը փորձեց նույն մեթոդները կիրառել Ամուլսարում, բայց ձախողվեց: Անգամ վախեցավ սեփական անունով դա անել, թաքնվեց ոստիկանապետի թիկունքում: Եվ եթե Լուկաշենկոն բելառուս ցուցարարներին անվանեց «դրսից ղեկավարվող ոչխարներ», ապա Նիկոլը երազեց նույն կերպ վարվել, բայց վախեցավ: Ու ենթագիտակցաբար գիտի, որ Ամուլսարն իր քաղաքական գերեզմանն է:

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳԱԼԱՋՅԱՆ