«Մի՞ թե մենք՝ այս պահին չաշխատողներս, այս պետության լիարժեք քաղաքացի չենք». Նկարչուհի

Արդեն մի քանի ամիս է, ինչ ամբողջ աշխարհում, այդ թվում  մեր երկրում հանրությունն  ու երկրի իշխանությունները պայքարում են չարաբաստիկ համավարակի՝ Կորոնավիրուսի դեմ: Օրեցոր լսում ենք նոր արդյունքների մասին: Լինում են ինչպես ապաքինվածներ, այնպես էլ ցավոք մահեր: Սրա պատճառով մարդիկ գտնվում են մեկուսացման մեջ: Դուրս են գալիս բնակարաններից խիստ անհրաժեշտության դեպքում ՝խանութ, դեղատուն գնալու կամ իրենց բնակավայրի մոտ շատ քիչ ժամանակով զբոսնելու նպատակով: Սահմանափակվել են մարդկանց կուտակումները տարաբնույթ վայրերում: Այս օրերին նկարչուհի Ալ (Ալինա) Անանյանը նույնպես մտահոգված է ստեղծված իրավիճակից. «Դուք տեղյակ ե՞ք, թե ինչպես է ապրում հայ արվեստագետը այս դժվարին օրերին, այն արվեստագետը, ով աշխատանք չունի արդեն 12 տարի, բայց միշտ ստեղծագործելու ծարավ է: Իմ մոտ արդեն 12 տարի է նույն վիճակն է, ինչպես հիմա բոլորիս մոտ։ Ես այնքան լավ եմ հասկանում մարդկանց՝ առանց աշխատանքի։ Այս տարիների ընթացքում ես էլ աշխատելու մեծ ցանկություն եմ ունեցել, գիտեմ որքան դժվար է երբ առողջ, աշխատանքի ի վիճակի մարդուն ասում են «Մնա տանը»։ Շատ ուրախ եմ, որ պետությունը հոգում է ծերերի մասին, անչափահասների, անհատ ձեռներեցների, բոլոր այն աշխատողների մասին, ովքեր այս պահին գտնվում են հարկադիր պարապուրդում, ուսանողների մասին, իսկ մեր մասին ո՞վ պիտի մտածի, մի թե մենք՝ այս պահին չաշխատողներս, այս պետության լիարժեք քաղաքացի չենք։ Եթե թոշակառու չեմ, չունեմ երեխաներ, ես չունե՞մ ապրելու իրավունք․․․ Ինչպես գիտենք բոլորս, յուրաքանչյուր ազգի առաջինը ճանաչում են իր մշակույթով, բայց չգիտես  ինչու դժվարին պահերի չեն աջակցում ստեղծագործողներին, մտավորականներին։ Ես որ լինելով սահմանամերձ Նոյեմբերյան համայնքի ստեղծագործող նկարիչ երբևիցէ չեմ ստացել ոչ մի աջակցություն։ Նույնիս աշխատելու խնդրանքով երբ դիմել եմ պետական այրերին՝ համայնքային և մարզային մաշտաբով, չգիտեմ ինչու արհեստական լարվածություն է ստեղծվել։Մենք՝ աշխատանք չունեցող ստեղծագործողներս, այս պահին ունենք ոչ միայն գոյության խնդիր, այլ նաև մշակույթը չկորցնելու, նորը ստեղծելու, արարելու խնդիր։Կուզենայի, որ կառավարության ուշադրությանն արժանանայինք նաև մենք՝ այս պահին խոցելի վիճակում գտնվող արվեստագետներս։ Ապրիլի 13-ին «Նարեկացի» արվեստի միությունում պետք է բացվեր իմ անհատական ցուցահանդեսը, որը արտակարգ դրության պատճառով հետաձգվեց։ Պատրաստվել էի այս անգամ հանդես գալ իմ նոր կտավներով և նոր բատիկաներով։ Ցուցահանդեսը պետք է կրեր «Վերածնունդ խորագիրը»։ Աշխարի խառը իրավիճակից ելնելով հույս ունեմ նորից կվերծնվի խաղաղություն, բարություն սեր ու հարգանք, պատիվ, որի կարիքը մեր ժողովուդը շատ ունի: Աշխարի խառը իրավիճակից ելնելով հույս ունեմ նորից կվերծնվի խաղաղություն, բարություն սեր ու հարգանք, պատիվ, որի կարիքը մեր ժողովուդը շատ ունի:Իհարկե կլինի այս խառը իրավիճակը կանցնի»,-  մտահոգված պատմում էր նա:

Հուսանք, որ մոտ ապագայում բոլորս կհաղթահարենք այս իրավիճակը և կշարունակենք ապրել մեր բնականոն կյանքով՝ ծավալելով տարրաբնույթ գործունեություն, շենացնելու մեր երկիրը:

Գարիկ Ավետիսյան  

Հետևեք մեզ նաև տելեգրամում՝

Ներբեռնեք Iravunk հավելվածը և եղեք միշտ տեղեկացված՝